Gözyaşlarında boğulan serçe

1.Kalp yörüngesi

Merhaba:) İlk defa böyle bir şeye kalkışıyorum.Umarım destek olursunuz.Keyifli okumalar^*^

                                  Şarkılar

        Billie Eilish-True blue-slowed+reverb

                                ~

           Cem Adrian-Ben seni çok sevdim

                                        ~
                                                ~
                                       ~

İnsan kalbinin sesinden korkarmıydı?
Ben korkuyordum onu her gördüğümde.Bu kadar mı acizsin bu kadar mı imkansıza bağlısın diye azarlamak istiyordum.Ruhunu bilmediğin insan senin ruhun olmuş.Korkunç..
İnsan birine neden gülümser?Neden bu kadar basit bir gülümsemeyi bu kadar büyütürüz ki?
Tenine bile değmeyen birisi kalbine çoktan dokunmuşturda ondan.Bu zaman ne yapmalı peki?O kalbi yerinden söküp atmalı yoksa o kalp kendi çukurunu oyup-oyup karanlığına sürükler sizi..

Derste başımı karşıdaki koltuğa yaslamış bunları düşünüyordum.Tabii çok gülüyorum diye öğretmen azarladıtan sonra.Çok gülünce mutlu olunmuyormu?.Kendimizi mi kandırıyoruz yoksa insanları mı?
Beyin ne korkunç yerdi düşünceler döner durur sizi parçalardı.

Çocukların hareketlendiğini görünce dersin çoktan bittiğini öğrendim.Her zamanki gibi göğüs denilen o yerde sanki bir kuş özgürlüğüne kavuşmak istercesine çırpınmaya başladı.Heyecanlı bir şekilde dışarı çıkıyordum ki,birinin elini omzumda hissettim.Her zamanki gibi omzumda tepiniyordu.Oğuz. Arkadaşım, tabii yalnız ben öyle düşünmüyorumdur umarım.Kendisi herkesle çabuk kaynayıp karışır.(Ha bir de kendisi biraz kıt beyinlidir).

"Nasılsınız acaba Oğuz bey,keyifler nasıl iyimisiniz?"dedim, gözlerimi etrafta gezdirerek.İlk dersti.
Onu henüz görememiştim.Kendileri derste olduğu için.Belkide bir odaya girmiş o kızla yiyişiyordur.Kim bilir..
"İyiyim"- diyerek hala omzumda tepiniyordu.
"Öküzmüsün be,adam sen nasılsın der nezaketende olsa".
Soruyorum birde tabii öküzz.Büyük kolidorda cam kenarına yaslanmıştık.Gözüm oda kapısını izliyordu,her an çıka bilirdi.Oğuzu orada bırakıp daha doğrusu kendimi azad edip bizim kızların yanına yürüdüm.
"Ayzaa" -diyip küçücük boyuyla kendini bana saran kıza sarıldım.Kafasınada bir buse kondurup geri çekildim.
-Nurcanımm nasılsın?-diyip ayrıldım
-ben iyiyim ,sana sormalı ?-Tam bende iyiyim diyordumki bu ne kadar doğruysa tabii,kapı açılma sesi duydum çabucak başımı yana çevirip baktım ve onu gördüm.Bütün bedenim titredi ruhum bedenimden ayrılırmışcasına.Başını kaldırıp beni gördü.Kafamı çabucak aşağı indirdim ona bakacak cesaret bu gün yoktu bende.Bu kadar salak olmak zorundamıydım?
Arkadaşıyla aşağıya iniyordu.Bende her zamanki gibi arkasında baka-baka kaldım.

Kızlarla mağazaya gitmek için aşağı iniyorduk.Ve gördüm.Girişte cam kenarına yaslanmıştı ve yanındada o kız.Güzel kızdı.Baya güzeldi.Fiziğide çok güzeldi.Belki güzel olsaydım her şey daha kolay olurdu.Sıradandım kendimi bir kalıba sokmaya çalışıyordum.Küçük dudağım,düz bir burnum,orta bir fiziğim vardı.Saçlarım kısaydı boynuma bile gelmiyorlardı her zamanki gibi sıkılıp kesmiştim,şimdi sarılardı amma doğal rengi koyu kahverengiydi. Sonra kırmızı sonra sarı..
Sarışınları sever o .
O kız sarışın değil amma...
Acaba o kız ne kadar şanslı olduğunun farkındamıydı?