★Portekizlim [Joao Felix]★

Aldatılma hikayesi

Sabah gözümü Hector'un evinde açmıştım. Karşımda uyuyan Joao Felix'de benim gibi yeni kalkmışa benziyordu. Elleriyle yüzünü avuç içine almış ayılmaya çalışıyordu. Elini indirdi ve bana döndü.

"Günaydın" dedi. Ben de ona karşılık olarak

"Günaydın" dedim. Yorganımı, yastığımı ve çarşafımı katıldıktan sonra elime aldım. Felix de kalkmış aynısını yapıyordu.

"Felix, ben zaten benimkileri de götürücem. Ver seninkini de götüreyim."

"Ha, yok yok. Sağol teşekkür ederim götürürüm ben."

"İyi peki." Dedim ve Felix ile yattığımız şeyleri koyacağımız odaya geldik. Yorganları koyduk.

"Pedri ve Hector uyanmamış sanırım" dedi.

"Evet, uyuyolardır daha." Nefesi ile hafif güldü. Ben de lavaboya girip elimi yüzümü yıkadım ve çıktım. Benim ardımdan Felix de lavaboya girdi ve elini hüznü yıkayıp çıktı.

Ben de mutfağa gidip kahvaltı hazırlayacaktım.

"Kahvaltı mı hazırlıyorsun?"

"Evet. Sürpriz olsun istedim ama sana olmadı uyanık olduğun için. Ama bir daha ki sefere alarm kurup en erken ben uyanıcam." Dedim.

"O zaman beraber hazırlayalım sürpriz. Birazda benim elimin lezzeti geçsin." Dedi ve kollarını sıyırıp yanıma geldi.

"Yemek yapmayı bilirmisin?"

"Yani, var az bir şeyler."

"Oooo, şef Felix diye hitap etmeliyim artık sana." Bu dediğime ikimiz de güldük.

"Instagram kullanıcı adımı şef felix diye değiştirmeliyim." Bu sefer de onun dediğine güldük.

Bir yandan kahvaltı hazırlayıp diğer yandan keyiflice sohbet ediyorduk. Gerçekten sohbeti çok eğlenceliydi. Yukarıda ki dolaptan tabaklara uzanmaya çalıştım. Ama bırak tabak almayı daha dolabı bile açamamıştım.

"Tabi Hector 1,85. Yaptırmış kendine göre dolapları ama az olmuş öyle tavana yaptırsaydı" diye söyledim kendi kendime biraz kısık sesle. Tam o anda arkamdan birisi kolunu kafamın üstünden uzattı ve tabakları aldı. Arkamı dönüp Felix'e baktım ve teşekkür ettim.

"Teşekkürler."

"Önemli değil. Hector'a söyleyelim de daha aşağıda yaptırsın dolapları."

"Evet ya, arşa çıkmış dolaplar." Dedim ve güldük. Ben tezgaha yapışıktım. O da iki veya ikiden biraz az bir adım önümde duruyordu. Yaptığım krepleri tabağa koydum ve daha sonra pişmesi için tavaya bir kaç tane daha koydum. Felix de yumurtayı yapıyordu.

"Nasılsın bugün? Nasıl hissediyorsun?" Dedi Felix.

"İyiyim sayenizde. Tekrar teşekkür ederim."