bazen hayatın gerçekliğini sorgular insan. gerçekten şuan bunlar yaşanıyor mu, gerçekten şuan bunu yapıcak mıyım diye
benim sorgulama anım tam olarak şuandı
çünkü kapısında durup happy town yazısıyla bakışmaktan bitkisel hayata girmiş bile olabilirdim
ya annem öğrenirse ya babam duyarsa ya akrabalarımdan biriyle karşılaşırsam ya sa
"NİSAAAAAAAA!!!" diye çığıran gizemin sesini daha net duyunca kafamı çevirdim. hepsi durmuş bana beklentiyle bakıyorlardı. "YETER ARTIK SABAHA KADAR BAKICAK MIYIZ AMINA SOKTUĞUM!?" diyen ceylini duymazdan geldim.
aslında ayartsam demeti ayartabilirdim de o da ceylinin dayatmasıyla ikna olmuşa benziyordu.
melike ellerimi tutarak bana baktı "Bak nisa kimse kimseyi içmeye zorlamıcak zaten sadece dans edip eğlenmeye geldiğimizi biliyosun.. ?" dedi tatlı tatlı. ona kıyamıyordum böyle konuşmamalıydı.
derin bi nefes alıp vererek "tamamm" diye bir murıltı çıkardım. sahi ne zamandır nefes almıyodum. hepsi sırıtarak birbirlerine bakarken bakarken pub a doğru adım attım. ceylinden duyduğum "cebrail mi o?" sesi kızların duyduğum son net sesi oldu.
bu gürültü de neydi böyle!!?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BAR MERASİMİ
ChickLitsadece eğlenmek için herkesten gizli bara giden 5 genç kız... nereden bilebilirlerdi başlarına bunun geleceğini?
