Aden

7.Bölüm(Yıkım)

Bu bölüm diğer karakterler ağırlıkta olacak keyifli okumalar♡♡

☆

Aden, Sarp'ın evinde terasın olduğu kısımda bulunan bir koltuğa oturmuş boş ve donuk gözlerle etrafı izliyordu. Hâlâ kendine gelememişti. Sarp ona kendi tshirtlerinden birini vermişti giymesi için terasta oturacakları için birde battaniye vermişti. Aden dalmışken onu kendine getiren Sarp'ın ona bir bardak sıcak kahve uzatması oldu. Aden donuk bakışlarını ona çevirip kahveyi elinden aldı. Sarpta koltuğa oturmuştu. Bu sırada Aden ona döndü "Kimseye söylemeyeceksin değil mi?" Dediğimde şaşkınlıkla Sarp ona baktı "Tabikide söylemeyeceğim Aden bugün yaşananlar sadece ikimiz arasında kalacak ancak senden bir şey isteyeceğim" dedi, söyle anladımda gözlerini kırptı Aden " Tedavi ol Aden herkesten gizli bir şekilde ben sana yardımcı olacağım ama tedavi ol ne kadar devam edecek bu halisülasyonlar" dedi. Yavaşça yutkundu Aden "Geçmişti bitmişti taki o asansör olayının olduğu güne kadar yine başladılar ama tedavi olmak istemiyorum yine o ilaçlara başlamak ve o ilaçlara bağlı yaşamak istemiyorum" dedi, gözlerini yumdu Sarp yutkundu derin bir nefes aldı daha sonra Adeni kendine doğru çekip sarıldı normalde karşı çıkmaması gerekiyordu itmesi gerekiyordu Aden"nin ama yapmadı sarılışına karşılık verdi ve ona açtığı kollara sığındı bir kereden bir şey olmaz diye düşündü.

Aden geri çekildiğinde "İlaç verilmeden sana tedavi verebilecek bir psikoloğa gideriz gerekirse ama bu halisülasyonların kendi kendine geçmesini bekleyemeyiz Aden olmaz böyle yaşanmaz bugün denize atladın daha sonra neler yapabileceğini düşününce bir sürü ihtimal var" dedi , başıyla onayladı onu Aden " Tamam ama şimdi detaylarını konuşmayalım sadece dinlenmek istiyorum" dedi. Uzunca Adeni izledi Sarp "Bugün evine gitme" dedi, bakışlarını anlamamış gibi ona çevirdi Aden " Yani geç oldu belki Aras falan vardır orda sorun yapar kıyafetlerinde ıslak bugün bende kal misafir odasında yani istersen benim odamda da kalabilirsin" diyerek açıklamaya çalıştı kendini Aden onun bu haline güldü. Asla yapmaması asla kabul etmemesi gerekiyordu ama "Olur kalırım " dedi ve başını Sarp"ın omzuna yasladı yarına yine eskisi gibi olurduk sadece bir geceden bir şey olmaz diye düşündü. Sarpı özlemişti ona sarılınca fark etmişti bunu özlemişti kokusunu, kendisini ona annesinin yanındaymış gibi huzurlu hissettiriyordu yarın pişman olacağını biliyordu ama yinede onla kalmak istedi.

Aden, uyaya kalmıştı. Sarp onu kucağına aldı ama misafir odasına götürmek istemedi kendi odasına gidip Adeni yatağına yatırdı daha sonra yatağın kenarına oturup onu izlemeye başladı. Kendini suçlu hissediyordu bugün Aden'nin halisülasyon gördüğüne kendi gözleri ile şahit olmuştu. Ve ne yapması gerektiğini bilmiyordu. Elini Aden'nin saçlarına götürüp yüzünden çekti eğildi bu sefer çekinmeden ve Aden'nin yanağına bir öpücük kondurdu. Daha sonra ışıkları kapatıp odadan çıktı misafir odasında o uyuyacaktı.
☆

Aras evindeydi bugün Tuğçe onda kalacaktı. Koltukta oturmuş telefonu ile oynarken telefonuna bir mesaj geldi Ayçadandı fotoğrafı açınca fotoğrafta Berkay ve Tuğçe'nin olduğunu gördü kaşlarını çattı. Tuğçeye seslendi. Tuğçe mutfaktan elindeki cips tabağı ile içeriye girip "Efendim abi" dedi. Aras bir şey demeden direkt ona fotoğrafı gösterdi Tuğçe fotoğrafa bakıp "Nerden buldun bunu" diye sordu, Aras gülüp " Nereden bulduğumu boşver açıkla" dedi . Tuğçe tamam anlamında başını sallayıp koltuğa oturdu "Berkay arkadaşım öğlen Aden yoktu oda Adeni görmeye gelmişti beraber bir şeyler yiyelim dedik bu kadar" dedi. Aras başını anladığını belli eder gibi salladı. "Sen yinede Berkaya dikkat et" dedi Tuğçe tamam diyerek televizyondan bir film açtı ve başını abisinin omzuna yasladı. Beraber filmi izlemeye başladılar bir süre sonra Tuğçe uyuya kalmıştı Aras gülümsedi ve kardeşini kucağına alıp odasına çıkardı.