monochrome diamonds | yeongyu

kedi ve köpek

soobin&yeonjun

soobin
yeonjun

yeonjun
ne var

soobin
müsait misin
konuşacaklarim var

yeonjun
söyle

soobin
sana daha önce jaehyun ile takılmaya devam edersen beni unut demiştim
ancak pek dikkate almamıs gibisin
almayacağını biliyordum zaten de
çocukluğumuza son bir şans vermek istedim
insanları düşünen, sorumluluk sahibi, sevdiklerinin üzerine titreyen yeonjun'a bir şans daha vermek istedim
sen kimsin bana şans veriyorsun falan diyebilirsin beklerim senden
çok denedim yeonjun
dibine kadar haksız olmana rağmen
senin yanında durmaya çalıştım
senin aslında böyle biri olmadığını kanitlamaya çalıştim
beni o kadar güzel yalancı çıkardın ki
kimsenin yüzüne bakamıyorum
onlar başından beri haklılardi
şimdi kendimi nasıl affettirecegimi bilmesem de
artık aramızdaki şeyin devam etmesini istemedigime eminim
çok üzgünüm
gerçekten çok üzgünüm ama sana değmez
bir daha ne sen beni ara de ben seni

yeonjun
hah
ben de ne zaman gelecek diyordum
elimi yormama izin vermediğin için teşekkürler
zaten ne zaman iyi bir arkadaş oldun da şimdi olacaktın
jaehyun varken hangi birinize ihtiyacım var
kendinizi bu kadar üstte görmeniz komik
git beomgyu'na ağla simdi soobin
teselli edin birbirinizi
bir gün pişman olduğunuzda çok geç olacak

soobin
siktir git orospu evladı seni

soobin&kai

soobin
selam kai
nasılsın?

kai
aynı sen?

soobin
ben aslında beomgyu'ya yazacaktım ama cesaret edemedim
sey
müsait olduğunuz bir zamanda
buluşsak olur mu barda
hem taehyun da burada barmen

kai
taehyun mu

soobin
evet
var ya bizim liseden

kai
/lan o taehyun o taehyun muymuş
/hay anasını
anladım
yani
benlik pek bir şey yok ama
beomgyu hyung'u biliyorsun
gelmek istemez haklı olarak

soobin
sen bir konuşsan olmaz mı
seni kıramaz o
eskisi gibi
eskisi gibi göreyim sizi bir kez n'olursun
bir daha görüşmeyiz istemezseniz

kai
inan bana son bir haftadır konuştuğum şey sensin
yani beomgyu hyung'la
bakış açısını çok anlamadım ama deneyeceğim
yine de sen çok umutlu olma
hele de eskisi gibi buluşmak konusunda
geçmiş çok acı bir şekilde kapandı ve hiçbirimizin yapacağı bir şey yok

soobin
olsun
ben hiçbir şeye kapımı kapatmadım
burada, ölene kadar sizi bekleyeceğim
kendine iyi bak
teşekkür ederim

kai
rica ederim
sen de kendine iyi bak

soobin kafasını telefondan kaldırınca taehyun merakla "ne yazdı?" diye sordu ve soobin telefonunu gösterdi ona.

"soobin hyung?"

"hm?"

"bak benim bir psikiyatrist tanıdığım var. işinin ehli birisi hem de çok yakınım. diyorum ki yeonjun'u bir şekilde oraya yönlendirsek?"

soobin sırıttı. "böyle bir şey mümkün mü sence taehyun? iyi niyetini anlıyorum ama uğraşmaktan yoruldum. ne halt ediyorsa etsin. artık kendini mi asar, kafasına mı sıkar bilmiyorum, umurumda da değil." dudaklarını yalayıp devam etti.

"ama bak sen bekle. ben tekrar birleştireceğim bizi. her şeye baştan başlayacağız yeonjun olmadan."

"hevesini kırmak istemem ama bu imkansız hyung." kaşlarını kaldırdı soobin.

"niyeymiş?"

"çok basit. hatırlıyor musun sınav senesinin başında kai ile aramızda bir soğukluk vardı? beni reddetti o yüzden. ayrıca beomgyu gerizekalısı yeonjun'u seviyor. bilmiyorum deme."

soobin açılan ağzını kapatmaya çalışıyordu duyduğu şeylerle. "ne dedin sen? oha taehyun!"

"duydun işte."

"tamam, beomgyu'nun yeonjun'dan hoşlandığı belliydi biraz ama... sen ve kai..."

soobin bir şey diyecek gibi olsa da son anda vazgeçti. taehyun aptal değildi, bunu anladı ama üzerine gitmek istemedi.

"yanlış anlama. reddedebileceği en güzel şekilde reddetti beni. ona yakışır şekilde. ama ne bileyim. bana asla aynı gözle bakamaz, kimse bakamaz. düşünsene bir. sen yapabilir misin?"

"yaparım." dedi soobin anında. "şu an anladığım kadarıyla hoşlanmıyorsun. belki o da başka birini bulmuştur. geçmişin hiç bahsi olmaz bile."

taehyun gülümsedi. sadece bazı insanların anlayabileceği bir gülümsemeydi bu. özellikle de soobin gibi insanların.

"düşündüğüm şey mi yoksa? yok canım daha neler? taehyun..."

"bu konuyu daha fazla konuşmasak hyung? geçti gitti. ben umursamıyorum sen de boşver. dediğin gibi olsun, elimden geleni yapacağım. eskilerin hatırına."

"eskilerin hatırına." diye tekrarladı soobin. şu an öğrendikleriyle çok garip hissediyordu ve bunun adını koyamıyordu bir türlü. sanki bir anlamda taehyun'u anlıyor gibiydi.

"bak." dedi elindeki fotoğrafı sallarken. "son sınıfa geçeceğimiz yaz çektirmiştik. anı kutusunda buldum."

"aaa! senin anı kutun vardı değil mi?" fotoğrafı eline alınca gülümsemesi buruk bir hâl aldı. "bugünü çok net hatırlıyorum. aptal beomgyu hyung bize kafa tutup o kadar ahtapotu tek atmaya çalışmıştı. hayır yani, nefret ettiğin bir şeyi de iddia uğruna yemezsin. sonra nasıl kusmuştu ama! rezil herif."

"güzel bir fotoğraf. aslında olayı bilmeyen bir kişi bile beomgyu'nun gözündeki yorgunluktan nasıl hunharca kustuğunu anlayabilir."

"aptaldık."

"aptaldık tabii." soobin'in gözü dans eden çiftlerin orada bir yerlere takıldı.

"aptaldık ama mutluyduk en azından. şimdi ne aptalız ne de mutlu."