Herkese merhaba ben Ayda,19 yaşındayım,12.sınıf öğrencisiyim,okula 2 yıl geç başlamışım bu kadar.Söylecek başka bir şey bulamadım.Konuşma özürlüsüyümdür.Kimse bana yaklaşmak istemez.Hani her sınıfın sessiz,gizemli çocuğu olur ya işte o benim.Arkadaşım yok.Hep dışlanırım,kimse beni umursamaz.İsmimi bilmeyen bile var.Hobimde yok.Yani benim monoton ve sıkıcı bir hayatım var.Her gün sabah erkenden kalkar, yüzümü yıkar,üstümü giyer ve evden çıkarım.Servise binerim, kulaklığımı takarım,müzik dinlerim.Okula geldiğimizde servisten inerim.Okula girmeden bahçenin banklarından birinde oturururum.Annemi arar onunla konuşurum.Daha sonra sınıfa çıkar,sırama geçerim.Biraz telefona baktıktan sonra telefonu cebime atar,uyurum.Kısa bir süre sonra zil çalar,sıkıcı 8 ders,7 teneffüs,1 öğle arası sonrası okuldan çıkarım.Servise biner,eve gelirim.Daha sonra uyku bastırır ve uyurum.Kalktığımda ödevleri hallederim.Herkes uyuduğunda ben tavana bakar düşünürüm.Tavana anlatırım her şeyi.Kalbim sıkışır,nefes alamam.Şimdi ''Ne yaşıyorsun da böyle oluyorsun'' diyenler olacaktır eminim.Ama size sadece yüzeysel anlattım.Ben boşanması gereken ama boşanmayan bir ailede doğdum.Her gün o kavgalar, bağırışlar....
Anlatırken boğazım düğümleniyor, anlatamıyorum. Keşke acılarım sadece bundan ibaret olsa.Okulda ki olaylar da canımı çok yakıyor.Her gün dalga geçmeleri çok can sıkıcı.Benimle neden dalga geçiyorlar? "Yaşayan ölü" de lakabım.Bir şeyleri değiştirmek istiyorum.Neyden dolayı bana böyle davranıyorlar.Bir olay anlatayım:Geçen dört-beş kız kızlar tuvaletinde makyaj yapıyorlardı,bense elimi yıkıyordum.Bir kız bana "Gel sana da yapalım rengin açılsın"dedi.Ben istemedim ama çok kişi oldukları için beni kollarımdan tuttular ve kız beni palyaçoya dönüştürdü.Beni bıraktılar ve gittiler.Ağlamaya başladım.Dayanamıyordum.Çok güçsüzdüm.Aynaya baktım çok kötü görünüyordum ağlamaktan gözlerim şişmişti.Zil çoktan çalmıştı.Yüzümü yıkalamalıydım.Musluğu açtım, katı,beyaz bir sabun vardı sadece.Ne olmasını bekliyordum ki.Sabunu yüzüme sürdüm ve soğuk suyu yüzüme çarptım, soğuk suyu kaç kez yüzüme çarptım hatırlamıyorum.Yüzüm temiz olmamıştı.Ama daha fazla geç kalırsam hoca çok kızardı.Hemen çıktım, sınıfın kapısının önünde durdum,kapıya tam vuracakken kapı açıldı.Başkan çıktı ve dedi ki "Hoca daha gelmedi" Derin bir nefes verdim ve hemen sınıfa girdim.Olay bu kadardı.Ben neden böyle yaptıklarını anlayamıyorum,kızları tanımıyorum bile.Benim suçum ne?Tek yaptığım şey elimi yıkamaktı onu bile zehir ettiler.Ve kaç kere yaşadım bunu.Kimseye anlatamıyorum.Anlatacak kimsem yok.İşte ben böyle biriyim.Kimsenin umursamadığı ama aynı zamanda dalga geçtikleri sıradan biriyim.Herkese merhaba dostlarım.Ben Wattpad'e yazmaya yeni başladım.Normalde kurgularımı hep deftere yazarım.Fakat bir cesaretle Wattpad'e yazmaya karar verdim.Hayalim bir yazar olmak inşaallah başarabilirim.Buradan bana destek veren canım arkadaşlarıma teşekkür ediyorum.Sağlıcakla kalın.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Baykuş Kız
Teen FictionMonoton bir hayatı olan Ayda,normal bir okul gününde olağanüstü olaylara şahit olur ve bunu araştırmaya başlar.