ထာ်ယောင်းသတိရလာတော့ နှာခေါင်းထဲတိုးဝင်လာတဲ့ ဆေးရနံကြောင့်ဆေးရုံရောက်နေမှန်းသိလိုက်ရသည် ။ဘေးကိုကြည့်လိုက်တော့ စာအုပ်ထိုင်ဖတ်နေတဲ့ဟိုဆော့။
"အဟမ်း!"
"သတိရလာပြီးလား ဘယ်နေရာအဆင်မပြေဖြစ်နေတာလဲ"
သူကိုစိတ်ပူနေတဲ့ဟိုဆော့ပုံစံက ညှိုယူနိုင်လွန်းလှသည်။
"အဆင်ပြေပါတယ်"
"တစ်ကယ်ရော အဆင်ပြေရဲ့လား"
"တစ်ကယ်အဆင်ပြေပါတယ် ဒါနဲ့ကျွန်တော်ကိုဆေးရုံပို့ပေးလို့ကျေးဇူတင်ပါတယ်"
"ရပါတယ်"
"ကျွန်တော် ဆေးရုံကဆင်းချင်တယ် "
"သတိရလာပြီး ဆိုတော့ဆင်းလို့ရပါပြီး ဆရာဝန်ကဘာရောဂါမှမရှိဘူးပြောတယ် ဒါပေမယ့် ကျွန်တော်အရှေ့မှာခင်ဗျာ သွေးတောင်အန်တာလေ"
"အဲ့တာက အပူများလို့သွေးလျှံတာပါ"
"သွေးလျှံရင်နှာခေါင်းကထွက်"
"ဟိုဆော့"
ဟိုဆော့စကားမဆုံးမီ နာမည်ဖြတ်ခေါ်လိုက်တဲ့ ထယ်ယောင်း။
"ဗျာ"
"ကျွန်တော် ဗိုက်ဆာတယ်"
တစ်ကယ်တော့ ထယ်ယောင်းဗိုက်မဆာပါ။ဟိုဆော့ လျှောက်တွေးနေမည်ဆို၍ခေါ်လိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။သွေးအန်တာက ကျိန်စာကြောင့်ဆိုတာ မသိစေခြင်း၊သိရင်လည်းယုံမည်ဟုမထင်ပေ။
"ဒါဆို ဘာစားချင်လဲ"
"ဘာဖြစ်ဖြစ်ရတယ် ဒါမှမဟုတ် ကျွန်တော်ဆေးရုံးကဆင်းလို့ရပြီးဆို့တော့ အတူတူတစ်ခုခုသွားစားရအောင်"
"သွားကြတာပေါ့"
___________________
"ခင်ဗျာ ကျွန်တော်ကိုလွှတ်စမ်း"
"သွေးစာချုပ်ချုပ်ထားတာ မမေ့နဲ့ကြောင်ပေါက်"
နမ်ဂျွန်းစကားကြောင့် ယွန်ဂီနှုတ်ခမ်းဆူကာ
"အဲ့တာနဲ့ လူကိုအသားယူစရာလား"
"အသားယူတာ မဟုတ်ပါဘူး ကြောင်ပေါက်ကကိုယ်အပိုင်ဘဲလေ "
"ခင်ဗျာ"
"လာခဲ့ ကြောင်ပေါက်မင်းအပြင်လောကကိုမတွေ့ဖူးတာကြာပြီးမလား ကိုယ်မင်းကိုလူလောကလိုက်ပြမယ်"
YOU ARE READING
ဤရင်ခွင်ထဲ မနွမ်းခဲ့သောအချစ်ပန်း
Romance(Vhope) ကျိန်စာသင့်နေတဲ့မှင်စာလေးTaehyung၊ ပြင်သစ်နိုင်ငံပဲရစ်မြို့ကိုလေ့လာရေးထွက်လာတဲ့hoseok taehyungကျိန်စာကပြန်ပြေပါမလား။
