"သနားစရာ ကောင်းတဲ့ချစ်ပုံပြင်လေးတစ်ပုဒ်ဘဲ "
အနီရောင်ဝတ်ဆင်ထားတဲ့မိန်းကလေးတစ်ယောက်ထယ်ယောင်းတို့ကိုကြည့်ပြီးပြောနေသည်။ထိုမိန်းကလေးက ထယ်ယောင်းကိုကြည့်ရင်းပြုံးလိုက်သည်။
"နာကျင်ရတဲ့ကံကြမ္မာကိုနင်ကိုတိုင်အစပျိုးနေတာဘဲ ထယ်ယောင်း။"
ထိုစကားကိုမကြားတဲ့ ထယ်ယောင်းကဓာတ်ပုံလိုက်ရိုက်နေတဲ့ ဟိုဆော့ကိုသာငေးလျက်
_________________
"ခင်ဗျာ ကျွန်တော်ရေခဲမုန့်ကိုမလုစားနဲ့လေဗျာ"
"စားတော့ ဘာဖြစ်လဲ။ကိုယ်ကဖြစ်နိုင်ကြောင်ပေါက်ကိုစားချင်တာ"
"ခင်ဗျာ"
ဆူပုတ်နေတဲ့မျက်နှာကိုကြည့်ပြီး နမ်ဂျွန်းအသည်းယားစွာ ပါးဖောင်းဖောင်းလေးကိုနမ်းလိုက်သည်။
"မွှေးလိုက်တာကွာ"
"ယွန်ဂီ"
ခေါ်သံကြားလို့လှည့်ကြည့်တော့
"ယွန်းယောင်း"
"ငါကိုမှတ်မိသားဘဲ ငါကမမှတ်မိတော့ဘူးထင်နေတာ"
အနီရောင် ဂါဝန်ကိုဝတ်ဆင်ထားပြီးနှင်းဆီပန်းပုံဆံထိုးကို ဆံပင်ထိုးထားသည့်
မိန်ကလေးက ကံကြမ္မာနတ်ဘုရားပင်။
"အို့ ••နမ်ဂျွန်းလည်းရှိနေတာဘဲ"
"ကံကြမ္မာနတ်ဘုရားက ကျွန်ပ်ကိုခုမှမြင်တာထင်တယ်"
နမ်ဂျွန်းစကားကို ယွန်းယောင်းကလျစ်လျုရူကာ
"ယွန်ဂီခဏစကားပြောရအောင်"
"အဲ့တာက "
ယွန်ဂီက နမ်ဂျွန်းကိုခွင့်တောင်းသလိုကြည့်နေသဖြင့်
"ခဏဘဲနော်"
နမ်ဂျွန်းရှောင်ပေးသည့်နှင့်
"ထယ်ယောင်း ချစ်ရသူတွေ့နေပြီး"
"ဘာ! ဘယ်သူလဲ"
"ဟိုဆော့ ဆိုတဲ့လူသားနဲ့။ထယ်ယောင်းမျက်ဝန်းထဲမှာ အဲ့ဒီလူသားကိုမြတ်နိုးမူအပြည့်နဲ့ကြည့်နေတာ"
"နင်အဆင်ပြေရဲ့လား။"
ယွန်ဂီအမေးကိုယွန်းယောင်းကအသက်မပါစွာပြုံးပြကာ
YOU ARE READING
ဤရင်ခွင်ထဲ မနွမ်းခဲ့သောအချစ်ပန်း
Romance(Vhope) ကျိန်စာသင့်နေတဲ့မှင်စာလေးTaehyung၊ ပြင်သစ်နိုင်ငံပဲရစ်မြို့ကိုလေ့လာရေးထွက်လာတဲ့hoseok taehyungကျိန်စာကပြန်ပြေပါမလား။
