1. Bölüm

11 7 4
                                    

Oy ve yorum atmayı unutmayınnn

7 Eylül 2007

Alarm çalıyordu. Hayır bu normal bir alarm değildi. Bu Hydra'nın alarmıydı.

Bir kaçak aranıyordu. Aynı zamanda koridorda birisi koşuyordu.

Bu lanetli pis yerde tek bulunan kız kaçıyordu. Burası onun kabusuydu.

Kabustan bir türlü uyanamıyordu. Çıplak ayak sesleri yankılanıyor susmak bilmiyordu.

Kız arkasına baktı. Arkasından yaklaşık yirmi askerden fazla kişi kosturuyordu. Bazıları çok hızlıyken bazıları çok yavaştı.

Kız bir gülümseme verdi. O bile bu gülümsemenin anlamını bilmiyordu. Önüne döndüğü gibi birisine çarptı.

Başını kaldırdı ve onu gördü. Kızın sırıtması aniden soldu. Kollarından tuttular. Çırpındı ama kurtulamadı.

Karşısındaki kişi kıza büyük bir gülümseme sundu.

"Sobe Moonlight"

     °×°

Anastasia'nın ağzından

Siktir siktir ya. Kaçamadım. Tek yol buydu ama onu bile beceremedim.

Başım çok ağrıyordu. Her yer karanlıktı. Gözlerimi açmaya çalıştım. Göz kapaklarım acıyordu. En sonunda beyaz bir ışık görmeyi becerdim.

Açmayı başardığımda sesler de gelmeye başlamıştı. Görüntü netleşti.

Kollarım ve bacaklarım koltuğa bağlanmıştı.

Başımda o adam, ileride de o piç vardı. Hareketlendiğimi görünce bana doğru döndü.

Zorladım. Kollarımı ve bacaklarımı kurtarmaya çalıştım. Başımdaki doktor bana "boşuna çırpınma. Buradan kaçış yok."

Zoruma gidiyordu. Bir şey yapamamak çok zoruma gidiyordu. Aptal değildim. Kaçmayacağımı bende biliyordum. Çünkü vicdanım buna el vermezdi.

Etrafı iyice inceledim. Onu gördüm. Hırsızı, kalbimi çalan adamı.

Fakat o beni asla hatırlamıyordu. Onun için ben hiçtim. Saçları omzunda, yeni çıkmış sakalları ile orada duruyordu.


Buz mavisi gözleri benim gözlerime kitlenmişti. Tekrar kaçamam için oraya konulmuştu.

Bucky...

Onun hafızasını silmişlerdi. Şimdi ise sıra bendeydi. Gözümü Bucky'den çektim. Strese girmiştim. Hafızam silinirse unutacaktım. Kendimi, geçmişimi en önemlisi onu.

Hayatımda hiç sevilmemişim. Hiç kimse bana sevgiyi hissettirmemişti. Her şey doğumum ile başlamış, doğduğum zaman da sevilmemişim. Yetimhaneye 4 yaşında bırakılmışım. Bunu bana oradaki  bir çalışan abla söylemişti.

Yetimhanede de mutlu değildim ki. Herkes tarafından iyi görülen o yer bataklıktan başka bir şey değildi. Küçücük çocukları dövüyorlardı. Orası kabusun ta kendisiydi.

Ailem beni sevmemişti. Yetimhanede sevilmemiştim. Hydra da sadece Buck vardı. O da unutmuştu. Ben yalnızlığa mahkumdum.

Gözlerimden yaşlar akıyordu.

Pierce bana doğru adım attı. İşte tanıştırayım az önce piç diye bahsettiğim kişi.

"Anastasia Kaura."

Başımı kaldırdım.

Sırıtıyordu. "Artık tamamen kimliğine bürüneceksin."

Doktor tuşları tuşluyordu. Makine çalışcaktı. Bağırmaya başladım. "BIRAKIN BENİ" ağzımdan çığlıklar çıkıyordu. Avazım çıktığı kadar bağırıyordum.

Debelenip duruyordum. Bileklerim acımaya başlamıştı. Pierce'nin sesini duydum "kış askeri ve diğer askerler onu tutun."

Kollarım ve bacaklarımda baskı hissettim. Sonra da boynumda. Sımsıkı tutuluyordum. Tutulunca boğazıma iğne ile  sakinleştirici koydular.

Mavi gözlerle tekrar göz göze geldim. Kolları bacaklarımı tutuyordu. Haraket etmeye çalıştım. Bacaklarımı daha da bastırmıştı. Vücudumdaki en güçlü yerim bacaklarımdı. Bu yüzden onu buraya koymuşlardı.

Makineden onay sesi çıktı. Birisi ağzıma dişlerim kırılmasın diye ağızlık taktı.

Son kez Bucky'e baktım. Hoşçakal sevgilim. Başımda keskin bir acı hissettim. Bir çığlık attım.

Son hatırladığım tek şey buydu.

İlahi bakış açısı

Kız çok hızlı bir şekilde nefes alıp veriyordu. Makine durmuştu. Askerler kızı hâlâ sıkıca tutuyordu. Kış askeri meraklandığı belli oluyordu.

Herkes kıza dikkat kesilmişti. Kızın ağzından tek bir cümle çıktı "efendim emriniz nedir?"

Pierce'den bir başarı sesi geldi "evet evet işte bu." Sonra derin bir nefes aldı. "Bu tek seferlik olacak. Hadi bakalım."


Kız durgunlaştı. Meraklı bakışlar kızın üzerindeydi. Kız birden konuşunca bazıları irkildi "Hydra için çalışılıyor." Pierce'ye doğru baktı "efendim, emriniz nedir?"

Pierce yüzündeki başarı ifadesi ile konuştu "Moonlight ilk görevini açıklıyorum."

Selamlarrr

Burada kızımızın geçmişinden bahsettik bir sonraki bölümde böyle olacak geçmişinden devam.

Kız burada 20 yaşında Bucky ile yaş farkı az yani. Zaten Bucky geri buza dönecek kız yine büyüyecek. Yaşları esitlenicek.

Normalde 17 yasindaydi arkadaslarim fazla pedofili dediği için degistirdim.

Kızımız bu bölümde duygularını çok belli etti. Yani orada çok fazla şey yaşadı mantığını çok kullanamıyor.

Kendisi kaba ve şiddet bağımlısı biri. Bunu da gelecekte psikiyatri de halledecek (umarım)

 Bunu da gelecekte psikiyatri de halledecek (umarım)

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

                             609 kelime

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jun 04 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Moonligth/Kış AskeriHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin