Unutulamayana Söylenemeyenler..

Selam

Günün þarkýsý: Krobak- It's Snowing Like It's the End of the World.

Selam, ben okyanusun, Latibulen, veya kurabiyen... Bir çok ismim vardý, gerçek adýmýn bir önemi yoktu.. Ben seninleyken olduðum kiþiydim ve benim için de sadece bu önemliydi. Uzun bir uykudan güzel bir gerçekliðe uyanýr gibi sevgili olmuþtuk seninle, gözlerim açýlmýþ ve üzerimdeki ömürlük zemherinin aðýrlýðý kalkmýþtý... Ýçimde yýllarýn biriktirdiði ve yaþanýlamayan sevginin en güzel þerbetini sana tattýrmak istedim, tadýna kimsenin varamadýðý sevginin ne kadar güzel bir þey olduðunu sana hissettirmek istedim. Hatýrlýyor musun sana bir söz vermiþtim... Sevmenin ve sevilmenin ne kadar güzel bir þey olduðunu sana öðreteceðim diye, ne kadar canýmý yakarsa yaksýn sana öðreteceðim sorun deðil demiþtim... Canýmý yaktý... Yakmamasý gereken kadar yaktý... Kimseye anlatamýyorum, canýmýn ne kadar yandýðýný kimseye anlatamýyorum. Kendime bile anlatamýyorum biliyor musun? Hâlâ gözlerimin her yerde, en olmayacak yerlerde bile seni aradýðýný kendime anlatamýyorum... Kýzgýným diyorum, canýný yakarým diyorum gelirse, gözlerinin içine bile bakmam diyorum... Ama sadece diyorum... Bunu derken bile gelebilecek olmanýn ihtimali içimi pýr pýr ettiriyor, týpký 2 yýl boyunca her mesajýnda pýr pýr ettiriþi gibi... "Birini uzaktan sevmemiþsen hiç sevmemiþsin demekti." bu senin mottondu... Þimdi bana 12 saat deðil, 1 ömür uzaksýn... Artýk beraber olamayacaðýmýzý biliyorum, bu evrende veya bu hayatta en azýndan olurumuz yokmuþ... Mükemmel birisi olmadýðýný biliyordum, kötü yönlerin olduðunu biliyordum, canýmý yaktýðýný da biliyordum ama seni çok seviyordum. Artýk sevemiyorum, ayrýldýktan sonra sevgim sende kaldý kalbimle birlikte. Kendimi bile bulamýyorum artýk kendimde. Buraya yazýyorum içimdeki duygularý artýk ne kadar çaresiz olduðumu düþün... Ayrýlan kiþi de bendim ama neden bu kadar acý çekiyorum... hâlâ kaçýyorum her þeyden, kendimden, senden, herkesten.... Seni unutmaya çalýþýyorum, ama unutmamak için hayatýma almýþ olduðum birini nasýl unutabilirim ki... Herkes kýzýyor bana seni hâlâ böylesine atlatamadýðým için. Ne yapabilirim ki? Ne yapabilirim?.. Ben seninle gerçekten kendimi tanýdým, neler yapabileceðimi anladým. Þimdi kendime bile o kadar yabancýyým ki... Tanýyamýyorum resmen bu kendimi... Sevmediðin ve sevmeyeceðin, sevemeyeceðin biri oldum... Aðzýma asla almam diyerek lanetlediðim alkolü içtim, sigaraya baþladým, öfkeli ve hýrçýn birisi oldum ama en önemlisi de sustum... O konuþkan, aðzý asla kapanmayan, sürekli ama sürekli sohbeti ilerletip baþlatan ben sustum... Bu suskunluðum beni bile çok korkutuyor, bugünün geleceðini biliyordum ama beklemiyordum. Neden böyle olduk? Her þeyi yaptým, elimden gelen her þeyi yaptým böyle olmamasý için... Bana bir þarký atmýþtýn, sözlerinde "Bir bilmece gibisin çözemiyorum" diyordu. Ben bir bilmece deðildim hiçbir zaman, cevap her zaman elinin ucundaydý... Herkese kapalý kutuyken sana açýktým, herkesten nefret ederken sana aþýktým, içten içe yaralýyken sana sargýydým... Aðustos 20, 19:30 sularýnda ayrýlmýþtým senden... Hastaneden ancak dönebilmiþtim çünkü... Doktordan okkalý bir azar yemiþtim, üzüntünün sana bu kadar zarar vermesine neden izin verdin demiþti koskoca doktor... Seni üzen her neyse býrak demiþti, ben de seni býraktým... Býrakmak zorundaydým... O gün sadece seni deðil, bir çok þeyi kaybetmiþtim biliyor musun? Sol gözümde %10 görme kaybý oluþtu, 20 yaþýnda kalp spazmý geçirdim, Resim çizen ellerimi sinir titremelerinden kaybettim... Biliyor musun artýk kronik titremelerim var... Bunu yazarken gülüyorum... Aklýma Annenle tanýþtýðým zaman gelmiþti çünkü... Sizin evde kalmýþtým, çok utana sýkýla kalsam da hayatýmda asla unutamadýðým bir gündü... Ben bacaðýmý stresten sallýyorum diye bana kýzmýþtýn, ikizin de bana kýzdýn diye sana kýzmýþtý... Ben de kýzmýþtým sanki biraz yanlýþ hatýrlamýyorsam... Sýrf bacaðýmý salladýðým için o gün yediðim azarýn kaç katýný yerdim acaba þimdi sabit tutamadýðým vücudumla... Þimdi oturup düþündüðüm zaman sadece kaybettiklerimi görüyorum. Ne kadar canýmý yaksan da benim için sen geleceðimdin... Seninle planlamýþtým hayatýmý, geleceðimi, ömrümü, ahiretimi... Bana "Sana boyun eðmeyeceðim." Demiþtin hatýrlýyor musun?.. Hayatým boyunca en çok kalbimi kýran cümle bu oldu hep... Hâlâ unutamýyorum ve canýmý hâlâ o zamanki kadar yakýyor... Tekrardan yazýklar olsun sana, senin boynunu sadece alnýný öpmek için eðdirirdim ben... Bunu düþünebilecek kadar nasýl kýzgýn olabilirdin bana... Nasýl bu kadar kýzabildin bana? Nasýl bu kadar kýrabildin beni? Hiç mi düþünmedin? Hiç mi üzülmedin ben bunlarý nasýl söylerim bu çocuða diye?.. Tüm bu can ve kalp kýrýklýklarýna raðmen hâlâ seni özlediðimi biliyor musun? Bir sarýlýþýna yine ömrümü verebileceðimi, canýmý ne kadar yaksan da umurumda olmayacaðýný biliyor musun? Kaybedeceðim her þeyi kaybettim... Seni, kendimi, sevgimi, her þeyimi... Daha ne kaybedebilirim ki? Daha ne kaybedeceðim? Ayrýldýktan sonra çok fazla þey oldu biliyor musun? Sadece sana anlatabileceðim þeyler oldu... Benimle çok gurur duyardýn biliyor musun? Sensizliðin acýsýndan kaçmaya çalýþýrken iþkolik oldum, farkýnda olmadan kariyer baþarýsý elde ettim... Çok gurur duyardýn benimle... Derslerimi hiç olmadýðý kadar da yükselttim biliyor musun? Çok baþarýlý bir dönem geçiriyorum. Benimle gerçekten de çok gurur duyardýn... Bunlarýn da benim için artýk bir önemi yok, omuzlarým önceden sadece seninleyken çöküktü çünkü seninleyken üzerimdeki yükleri sýrtlanma gereði duymuyordum... Artýk omuzlarým sürekli çökük, sensizliðin yükü omuzlarýmý çökertti...

Umarým mutlusundur Yakamoz Güzeli, rüyalarýma girmeyi býrak lütfen. Seni görüp sensizliðe uyandýðým her sabah bana tahmin edemeyeceðin kadar acý veriyor. Geçenlerde resmini gördüm, karnýma aðrýlar girdi... Beni çok güzel unutmuþsun, böylesine unutulabileceðimi bilmiyordum... Canýmý yaksa da sevindim, en azýndan benim çektiklerimi çekmiyorsun... Ya da çok güzel maskeliyorsun... Umarým gerçektir bunlarýn hepsi, benden daha güçlü birisin sen bunu her zaman biliyordum... Umarým gerçekten de iyi ve mutlusundur.. Hayatýna biri girdiyse de umarým sana iyi bakýyordur sana. Kolay bir insan deðilsin sen, umarým seni anlayabiliyordur... Ýyi geceler demek isterdim ama güneþin ufuktan selamladýðý günlerden birindeyim yine... Saymayý unuttum kaçýncý uykusuz gecem olduðunu, Bu saatte uyanýksýndýr gerçi sen. Erken kalkmayý seviyorsun, umarým uykunu almýþsýndýr..