FOR YOU BABY~

~2.

Yoongi
Sabahtan beri düşünüp duruyordum. Jimin mafya olduğumu nasıl öğrendi? Ama öğrenmesi çok kötü oldu. Şimdi işler bir yana bir de onunla uğraşıp onu ikna edip yeniden güvenini kazanmam gerekiyordu. Ne olursa olsun jimini asla bırakmayacağım. Gerekirse zorla elini kolunu bağlayarak evde tutacağım, ama bırakmayacağım.

Aslında iki yıl önce jimine çıkma teklifi ettiğim günün akşamı bana bir arama geldi. Ve beni mafya olmam için ikna ettiler. Tüm bunları yapan babamdı. Kabul edip etmemek arasında o kadar çok kaldım ki, sebebi ise beni kalp hastası olan annem ile tehdit etmesiydi. Eğer kabul etmeseydim, annemi öldüreceğini söyledi. Bende kabul ettim. Zaten jimin çıkma teklifimi kabul etmeyecek diye düşünmüş kararımı kesin olarak vermiştim. Ancak jiminin çıkma teklifimi kabul etmesi işleri bi tık zorlaştırmıştı.

Hem jimini hem de annemi kayb etmek istemiyordum çünkü. Babama jimine çıkma teklifi ettiğimi söyleyemezdim. Çünkü ne yapar eder jimini yok ederdi. Babam 25 yıldır mafya dünyasındaydı, ve beni de aralarına çekti. Elimde olsa asla kabul etmezdim. Annem vardı, yaklaşık 12 yıldır babam onu benden almıştı. Ama ben koskoca yer altı mafyası Min Yoongiydim. Ve ne yapar eder annemi ondan kurtaracaktım.

İnsanın çaresiz olması kadar kötü bir şey yoktur.... Aradan geçen zaman içerisinde jimin ile evlendim. Babam onun bizim dünyamıza göre olmadığını belirterek onu redd etti. Kendi ailesi bile jimini redd etti. Ama ben ne olursa olsun hep onun yanındayım ve yanında da olacağım.

Jimine bakmak için adımlarımı ofisimden yukarıya çıkardım. Odaya girdiğimde meleğim bacaklarını kendine çekmiş uyuyordu. Yanına yaklaştım ve saçlarını okşadım. İrkilerek uyandı ve bana baktı. Hemen kendini geri çekti ve kalkıp banyoya yöneldi. Trip atıyordu şu an.

Jimin
Yoongiyi baş ucumda görmem ile birlikte hemen geri çekildim. Onu görmek istemiyordum. Banyoya gittim ve kendime gelmek amaçlı elimi yüzümü yıkadım. Banyo aynasından kendime baktım. Aptallığıma, salaklığıma, baktım bir süre. Sikeyim...

Boş boş durmak yerine dışarı çıktım. Yoongi içerdeydi ve beni bekliyordu. Kısa bir süre yüzüne baktım hiç bir şey söylemeden dışarı çıkmak istedim. Yoongi beni kolumdan tutup 'Jimin beni dinle.' dediğinde adımlarımı durdurdum. Kolumu çektim ve "Seni dinlemek zorunda değilim." dedim. Kapı kolunu aşağı indirdiğim de kilitli olduğunu fark ettim. Bıkkın bir nefes verdim ve yoongiye baktım. "Kapıyı aç. Konuşacak hiç bir şey yok." dedim sertçe.

Artık sinirleniyordu. Ama bende sinirleniyordum, hatta sinirliydim. "Kapıyı aç yoongi." dedim yine. Elini kıyafet dolabına sertçe vurması ile irkilip bir adım geriledim. "Sana beni dinle dedim." dedi bana. Yavaşça bana yaklaşması ile geri geri gittim. Ama nereye kadar gide bilirdim değil mi? Sırtım soğuk duvara çarpınca durdum. Ellerini başımın iki yanına koyup sağa ya da sola gitmemi engelledi. Ellerimi omuzlarına koyup onu ittirmeye çalıştım. Ama olmadı.
"Beni dinle jimin." dedi yine.

Bıkkınlıkla bir nefes verdim ve "Seni dinlemek istemiyorum. Beni kandırdın." dedim. Gözlerimin dolmasına hatta bir kaç damla yaş düşmesine engel olamadım. Baş parmağı ile göz yaşlarımı sildiğin de hiç bir şey demedim ve yapmadım da. "Bana bir az zaman ver jimin. Sana her şeyi tüm olan bitenleri anlatacağım. Seni kandırdığım doğru ama sevgim asla sahte değildi güzelim." dedi ve alnımdan öpüp,beni odada yalnız bırakıp çıkıp gitti.

                  ***

Seokjin
Bu gün gerçekten de çok müşteri gelmişti. Hiç bu kadar insanın geldiğini görmemiştim. Ama bu restorantı üç yıldan beri kullanıyordum. Sanırım restorantım artık popüler olmaya başlamış. Neyse neyse fazla bir şey söylemeyeyim ne olur ne olmaz nazar değer falan kgfkfj.