Acımasız bir cinayete kurban giden sıradan bir genç olan İzanagi'nin ruhu, anlam veremediği bir şekilde ölümünden sonra dünyaya geri döner. Bunun sonucunda ise ruh bekçisi Kaede'yle tanışır. İkilinin intikam macerası işte bu şekilde başlar.
Sıradaki durak eski bir parktı. Çoğu oyuncak yıkılmış, tamamen terk edilmiş bir parktı. En az 10-20 senelikti ve bakımını kimse üstlenmemişti. Yere indiklerinde İzanagi dehşetle etrafına baktı, bu parkı gördüğü anda anlam veremediği bir şekilde başı ağrımaya başlamıştı. Sıkıca gözlerini kapatıp parkı görmezden gelmeye çalıştı. Kaede bu duruma bir el atmaya karar verdi.
" İzanagi, eğer seni daha iyi hissettirecekse- "
İzanagi sinirli bir şekilde gözlerini açtı, Kaede'nin üzerine doğru agresif bir adım attı.
" KAPA ÇENENİ, TAMAM MI? NE HİSSETTİĞİMİ NE YAŞADIĞIMI BİLMİYORSUN AMA BENİ ANLIYORMUŞ GİBİ DAVRANIYORSUN VE BU BENİ DELİ EDİYOR! SADECE SUS VE KAFAMI DİNLEMEME İZİN VER! "
" Ben...Üzgünüm.. "
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İzanagi'nin tüm siniri aniden yok oldu. Kaede'yi ilk kez gerçekten üzgün görüyordu. Onu o şekilde görmek İzanagi'nin daha da berbat hissetmesine yol açtı.
" Şey.. Ben.. Öyle demek istemedim.. "
İzanagi zar zor konuşuyordu. Boğazı düğümlenmişti ve kelimeler ağzından çıkmak bilmiyordu. Kaede sadece onu iyi hissettirmeye çalışıyordu ve kendisi onun iyi niyetini görmezden gelip hoş olmayan şeyler söylemişti. İşin garip yanı, İzanagi yaşarken de böyle bir insandı. Çabuk sinirleniyordu ve düşünmeden aklına ne gelirse onu söylüyordu, bu yüzden yalnızlaşmıştı. En azından öldükten sonra kendini düzeltmeye çalışmalıydı belki de.
Aniden gelen bir dürtüyle Kaede'ye doğru hızlıca sarıldı, kelimelerle arası iyi olmadığına göre beden diliyle kendini ifade etmeliydi. Genç adama sımsıkı sarıldı, sanki bir daha bırakmak istemiyormuş gibiydi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Şaşırtıcı olan şuydu ki, Kaede de aynı şekilde İzanagi'ye sarılmıştı. Belki de sadece rahatlatmak içindi, belki de gerçekten de onu bırakmak istemiyordu. Ancak o an İzanagi gerçekten güvende hissetmişti, bu yüzden neden sarıldığına dair kafa yormak istemedi.
Çok geçmeden yavaşça sarılmayı bıraktılar. Kaede İzanagi'nin gözlerinin içine doğru bakıp yumuşak bir sesle sordu.
" Özel hayatına karışmak benim yapmamam gereken bir şey, fakat- "
