Jungkook 3 yıldır aşık olduğu çocuğa nasıl açılacağını bilmiyordu. en son yakın arkadaşı Jimin'in gazıyla ona İnstagram'dan yazmaya karar verdi.
"Ya Google robotunu kaybettiyse ve bu yüzden herkese 'sen robot musun?' diye soruyorsa..."
Çok falza Nana tükettiğim için böyle oldu bflsbfsöfn
-
O kadar heyecanlıydım ki gece zar zor uyudum. Alarmın sesini duyar duymaz kalktım ve elimi yüzümü yıkamak için banyoya koştum. Daha sonra üzerimi giyinip takılarımı taktım. Parfümümü sıkıp saçlarımı yapmaya başladım. Son olarak da dudağıma çilekli gloss sürüp hazırlığımı bitirdim. Ama daha fazla oyalanırsam geç kalacağımı farkettiğim için hızlıca çantamı alıp evden çıktım.
-
Jungkook ve Taehyung (Instagram konuşması)
Thv Okula geldin mi?
Kookie Geldim
Thv Neredesin
Kookie Yan sınıfıntayım
Thv Tenefüste yanıma gelsene
Kookie Utanıyorum/ Gelirim
Thv Tamam o zaman görüşürüz
Kookie Bay bay👋🏻 (Bu mesaja "❤️" ifadesini bıraktınız"
Jungkook ve Jimin (Whatsapp konuşması)
:🐰 Jimin neredesin seni bekliyorumm
Jimishiii: Junkook ben bugpn gelmeyeceğim Hastayım
:🐰 Geçmiş olsun Tamam jimin dikkat et o zaman
Jimishiii: Teşekkürler sen de😚🩵
:🐰 🩷 (görüldü)
-
Sonunda tenefüs olmuştu. Hocanın çıkmasını bekleyip hemen ardından ben de çıktım. Koridorun sonundaki sınıflarının önünde durup camdan onu aradım. Cam kenarında en önde oturuyordu. Yüzüme kocaman bir gülümseme yerleştirip aralık olan kapıdan girdim. Beni görünce ayağa kalktı. Sevecen bir tavırla el salladı.
"Naber kookie."
"Merhaba." O çok yakışıklıydı. Onun karşısında durmak bile beni heyecanlandırıyordu.
"Ne kadar yakışıklı görünüyorsun." Karnım kasıldı. Onun için bu kadar hazırlanmıştım. O da beni beğenmişti. Ama aklıma benimle sadece arkadaş olmak istediği gelince yüzüm düştü.
"Ne oldu? Yanöıl bir şey mi söyledim?"
"Hayır ondan değil. Boş ver." Tekrar gülümsemeye çalıştım. Elini omzuma atıp sınıftan dışarıya yöneltti. Koridora çıkıp zil çalana kadar sohbet ettik. Çok mutluydum. Sonunda onunla yakın olabilmiştim.
-
Her tenefüs olmasada ara ara onun yanına gittim. Umarım benden sıkılmamıştır. Eğer elimde olsa her saniyemi onun yanında geçirmek istiyordum.
Çıkış zili çaldığında söylediği gibi onu bekledim. Gelmez diye korkuyordum ama okulun çıkış kapısında onu beklerken yanıma geldi. Kolunu omzuma atıp yürümeye başladı.
"Hava çok güzel değil mi?"
Ona baktım ve cevapladım
"Evet çok güzel." Yüzünü bana çevirmesi ile utanıp başımı çevirdim. Çok yakın duruyorduk.
"Ne yemek istersin?"
"Farketmez. Sen ne istersen."
"O zaman seni güzle bir restorana götüreceğim." Kocaman gülümseyip önüme döndüm.
-
Restorana geldiğimizde bizim için ayırtmış olduğu masaya oturduk. Menülerimiz geldiğinde yemeklerimizi sipariş verip bekledik.
"Jungkook, sana bir şey vereceğim."
"Gerçekten mi. Ne vereceksin." Heyecanla sormuştum.
"Beş hediye. Kendimi affettirmek için."
"Gerçekten gerek yoktu." Çok mahcup hissediyordum keşke ben de alsaydım.
Masanın yanından bir poşet çıkardı ve bana uzattı. Pembe bir poşetti. Uzanıp elinden aldım. Ne aldığını çok merak ediyordum.
"Açmayacak mısın?"
Gülğmseyerek poşetin içinden dikdörtgen kutuyu çıkardım paketlendiği için ne olduğu görünmüyordu. İçini açıp baktığımda bunun çilekli bir bardak olduğunu gördüm. O kadar güzeldi ki gözlerim dolacaktı az kalsın. O kadar düşünüp çilek sevdiğimi öğrenmesi çok inceydi.
"Çok teşekkür ederim bu çok güzel."
"Beğendin mi gerçekten? Rica ederim."
"Çok beğendim. Çileklere bayılırım."
"Biliyorum. Bu bardaktan bir tane de ben aldım. Çok güzeldi dayanamadım."
"Yaa ne güzel! İkimizde de aynısı var öyle mi?"
"Evet." Ben ona gülümserken o da bana gülümsedi.
Sonunda yemeklerimiz geldiğinde yedik ve kalktık. Saat geç oluyordu. Bu yüzden eve otobüsle döndük. Durakta indiğimizde önce beni evime bıraktı. Kapımın önündeyken ona tekrar teşekkür edip eve girdim. Bugün çok güzeldi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
