Artık acıya tok bir şehrin kaldırımlarındayım
Yıllanmış ağaçların altında nefesler karışmakta
Soluğumun terini hissederken
Ayaklarım yalpalarken
Ufalanırken hislerim bir bir
Farkındayım
Bu kalabalık alışkın
Bu ses sizlik uzun
Buncalıklar kıvırdı kolumuzu
boş ümitler tıkadı yolumuzu
Sonumuzu kim bitirirken
Ben artık dolmuş bir şehrin kaldırımlarındayım
Bunca uzunlukta bayağı kısayım
Şu ince ömrüm de ne çok bıkarım
Çilekeş dünya da bir yokluktayım
Tok bir şehrin kaldırımlarında
Nüfuz etsem ya minikçe önce
Açılsa dehlizlere zamandan önce
Eğer görünürsem, an gözlerinde
Artık ben yaş bir şehrin kaldırımlarındayım..
Gülnihalin pancosu
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şol kalbimde Bir nida
PoesíaAcı soğukluk boğazını yakmaya ramak kala, nüfuzuna etkin yumaklar kalbime dolana, ey aşkı bana bir solukta anlatmaya çalışan; söyle! Nefesler, sende de açıyor mu her alışta yara..
