𝒀𝒂𝒔𝒂𝒚𝒂𝒏 𝑪𝒐𝒄𝒖𝒈𝒂 ( 𝑯𝑱𝑷 ) - ÇEVİRİ -

1. Bölüm

Atticus yavaşça içini çekti. Baykuş'a mektubunu verirken elleri titriyordu. Bunu açık fikirlerle alacağını umuyordu.

"Sağ kalan çocuğa,

Seni önemsemek yanlış mı? Seni şahsen tanımıyorum bile. Keşke yapsaydım diye düşündüm. Sen, tonlarca insanın örnek aldığı idolsün, ben değilim ama. Hayır, seni bir idol olarak değil bir çocuk olarak görüyorum. Üzerinde çok baskı kurdular. Kim olduğumu bilmesende birinin seni umursadığını bil yeter. Birisinin seni Harry olarak gördüğünü bil, sadece Harry."
A.
*

Harry kaslarını çattı. Tanıdık olmayan bir baykuş masaya tünemiş, sıcak gözlerle ona bakıyordu. Harry baykuştan mektubu alırken Ron ve Hermione birbirine baktılar.
"Kimden?" Diye sordu Hermione. "Söylemiyor, sadece bana hitaben." Harry mırıldandı, kendisininkinden başka bir isim bulmaya çalışarak zarfı çevirdi. Keskin bir çimdik dikkatini çekti.

"Sanırım cevap vermen gerekiyor." Ron yorgun bir şekilde baykuşa bakarak konuşuyordu. Harry başını sallayarak yedek parşömen aldı ve Hermione'nin tüy kalemini aldı. Harry mektubu yüzünde hafif bir gülümsemeyle okudu.

"Kimden geldiği yazıyor mu?" Hermione onun tepkisini gördükten sonra bir kez daha sordu:
"S-Sirius." Hızla dedi. Bu şimdilik onun sırrı olacaktı.

"A'ya,

Bunun yanlış olduğunu sana düşündüren ne? Arkadaşlarınla ilgilenebildiğin gibi yabancılarla da ilgilenebilirsin. Peki beni tanıyor musun? Hangi binada olduğunu söyler misin? Belki seni bulabilirim. Gördüğün için teşekkür ederim."

Harry

Cevabını hızla not edip iki meraklı arkadaşından gizledikten sonra onu peçeli baykuşa verdi. Üçlü, teşekkür ederek onun Büyük Salon'dan çıkışını izledi.

*

Atticus'un mutlu olduğunu söylemek yetersiz kalıyordu. Harry'nin cevabını görmek Atticus'a harika bir duygu verdi. Atticus yüzünde bulaşıcı bir gülümsemeyle mektubunu dikkatle okudu ve tekrar.

Sonunda biri beni görüyor. Cevabından memnun kaldı ve bir sonraki mektubunu yazmaya başladı.

"Sağ kalan Çocuğa,

İlk yıldan beri seninle aynı binada kaldığım halde hangi binada olduğumu sorman komik. Yine de sorun değil. Göz ardı edilmeye alışkınım. İronik değil mi? Sen beni göremezsin ama gördüğüm tek şey sensin.

Seni sürekli koridorlarda yürürken görüyorum, dünyada tek birşey umurunda bile değil. Bazı günler bunu kıskanıyorum. Ama bunların hepsi doğru değil mi? Maskaralığının arkasını görebiliyorum, Harry. Sen herkesi kandırıyor olabilirsin ama beni kandıramazsın.

Şimdi sana yaklaşmayı seçtim çünkü solgunlaştığını görebiliyorum. Artık pek de maskaralık sayılmaz bu. Gittikçe uzaklaşıyorsun ve sanırım Ron ve Hermione de bunu fark etmeye başlıyor."
A.

⋆
⋆
⋆
⋆

1-3-4. Bölüm çevirileri