Zorba Aşkı | HyunLix~

14

Duştan çıkıp pijamalarımı giydim ve telefonumu elime aldım. Bildirim yoktu. Bi' kaç dakika sosyal medyada takıldıktan sonra, yatağıma girip uyumaya çalıştım; ama nafile. Geç saatlere kadar yine uyuyamadım. 2-3 haftadır böyleydi ve okul hayatıma çok etki ediyordu. Ders notlarım düşmüştü. Böyle devam ederse, öğretmenlerim; babamı arayabilirlerdi. Artık babam, benim için aransın istemiyordum. Pozitif bi' mesaj için bile aramasınlar istiyordum. 

Uyandığımda başım gerçekten çok ağrıyordu ve ara ara gözlerim kararıyordu. Bunun uykusuyla alakası yoktu bence. Çok aldırmadım ve okul için hazırlanmaya başladım. 

Okula vardığımda herkes bana bakıyordu. Ama bu bakış küçümser bir bakıştı. Neden böyle baktıkları hakkında gram fikrim yoktu. Adımlarımı hızlandırıp sınıfa girdim. Sırama baktım, Hyun orada değildi. Sonra gözlerimi sınıfta gezdirdim, Hyunjin gelmemişti. Gözüm arka sıralara kaydı. I.N bana sırıtıyordu. Nefret dolu bir bakış attıktan sonra sırama geçtim. Birinden nefret ediyorsam bunu gizleyemezdim. Duygularımı saklayamazdım. 

Çantamdan kulaklığımı ve telefonumu çıkardım. Herhangi bir şarkıyı açtım ve kafamı, sıramın üzerinde duran kollarıma koydum. O sırada yanıma birinin geldiğini hissettim. Kafamı kaldırdığımda gelenin I.N olduğunu gördüm. Kulaklıklarımı çıkardım ve konuşmaya başladım. 

-Ne var yine, diye karşılık verdim. 

-Sevgiliye böyle davranılır mı?, dedi yüksek bir sesle.

   Bütün sınıf, susup bizi dinlemeye başladı. Sıramdan kalkıp, I.N'in karşısına geçtim.

-Sevgili olduğumuzu kim söyledi?  

-Sen dedin ya, benimle çıkar mısın diye. Bende kabul etmiştim. Hatırlamıyor musun sevgilim?

-Bİ' KERE DAHA SEVGİLİM DERSEN SENİ SİKERİ-

   Aniden dudağıma yapışmıştı. Herkes fotoğrafımızı çekiyordu. İşte şimdi sıçmıştım. Keşke en baştan video çekselerdi diye düşündüm. Bang Chan'a bakmaya çalıştım. Şaşkın şaşkın bize bakıyordu. Ben ise her zaman ki gibi dona kalmıştım. Bütün sınıf şok içindeydi. Ayrıca Hyun bu fotoğrafları görürse asla iyi olmazdı. Chan her şeye şahitti. Belki bana o yardım edebilirdi. I.N en son dudaklarımı saldıktan sonra, bi' de yanağımdan öpmüştü. Ben ise ayakta öylece kalakalmıştım. Sınıfın sessiz çocuğu yanıma geldi ve bana ıslak mendil uzattı. Ona 4-5 sn şaşkın gözlerle baktıktan sonra, uzattığı mendilden 1 tane aldım

-T-teşekkür ederim. 

   Kafasını 1 kere, yavaşça aşağı salladıktan sonra yerine geri geçti. Islak mendille dudağımı parçalamak istermişçesine sildikten sonra sırama geri oturdum. 

Eve dönerken, video ,fotoğrafların babama ve Hyunjin'e gitmemesini umarak yürüyordum. Tekrar kulaklığımı alıp şarkı açtım. Şarkıyı, gözlerim kapalı seçmiştim. Yola yürüyerek devam ettim. Bi' kaç saniye sonra şarkıya eşlik ettim;

- Tender is the nigh / For a broken heart / Who will dry your eyes / When it falls apart?*

  Arkamdan bir ses devam ettirdi,

-What makes this fragile world go 'round? / Were you ever lost? / Was she ever found?*

    Arkamı döndüğümde Hyunjin'i gördüm. Görür görmez boynuna sarıldım. Beni üzerinden itmeye çalıştı. Böyle yapmasına şaşırmıştım çünkü genelde o da karşılık verirdi. Boynundan ayrılıp, 'Noldu?' dercesine bi' bakış attım.

-I.N'i öpmeyi çok seviyorsun sanırım...

    Ona tekrar tam sarılacaktım ki adımını geriye attı. 

-S-sen bunu nerden öğrendin?

   Sadece sırıttı. Sonra bi' şey demeden arkasını dönüp gitti. Arkasından gitmedim, gidemedim... Yere bakıp, nereden öğrendiğini düşündüm. Aynı zamanda eve gidiyordum..