BUZDAN YÜREK

5. DÜŞÜNCE

Paragraf başı yorumlarınızı ve
parlak yıldızlarınızı unutmazsanız
beni çok mutlu edersiniz.

🤍

Haunted - Isabel Larosa

"Bana kalan tek şey savrulmak oluyor."

Evimi seviyordum. Hayır, Poyraz'ı seviyordum.

Ev hissiyatını hiçbir zaman yaşayamamamıştım. Yaşatmamışlardı, yaşatmayacaklardı belki de. Ama ben kırık bir dala asılmaya devam ediyordum. Olur da dayanırdı belki gücü, beni ve yaşadıklarımı kaldırmaya.

Poyraz mı olacaktı? Tüm sorunlarımı yükler miydi omuzlarına? Tutar mıydı bu kirli elleri? Masumiyetini yitirmiş ruhu sever miydi?

Günahkar.

Ben gibi olanlar var mıydı? Çöpte taze ekmek aramak misali.

Kes sesini.

Konuşmaya hakkın yok, Almira.

Bir değil, iki aileyi dağıttın.

Kıyamet alameti gibiydim.

Yutkunamıyordum. İstiyordum ama olmuyordu. Nefes alamıyordum, daralıyor ve saçma sapan düşüncelerin içine dalıyordum.

Ve asla aramadılar.

Ne abim ne de ablam.

Can Suolo

Elmira Kılıç.

Almira Suolo, sil ve düzelt.

Yok eden.

Kalbim sızlıyordu, gözlerim yanıyordu. Tabutuma sığamıyordum, yardım edecek kimse yok muydu?

Poyraz, ederdi.

Belki.

"Alo?" Telefonun diğer ucundan gelen ses daha çok kırdı lanet kalbimi.

"Aramasana beni. Abin değilim sonuçta,
saçma sapan zırvalıklarını ve lanet sesini dinlemekle uğraşamam." Aksanlı sesi iç yakıyordu. Ama artık aşındıracağı bir yürek kalmamıştı.

"Ya bana yardım edersin ya da Suolo soyunu yerle bir ederim."

"Ne zırvalıyorsun?"

"Beni öldürmek isteyen insanlarlayım, Can. Onların hepsine rol yapar, Suolo ailesinin güçsüz olduğunu gösteririm. İtibarınızı iki paralık ederim. Seçim senin, beni kurtarmak mı Suolo soyunu batırmak mı?

"Seni ilk gördüğümde söylediğim cümleyi illa ki duymuşsundur, fazlalık. Ama anlamadıysan sana kendi dilinde de söyleyebilirim." Sesinde anlamdıramadığım şeyler vardı.

"Senden nefret ediyorum."

Sesinde nefret vardı.

"Bunu anlamak zor değil."

"Kafanın bunu algılayabilmesi beni epey şaşırttı."

"Ailenizi iyi ki dağıtmışım. Belki de ölmeme izin vermelisin. Neden biliyor musun?" Cevap vermedi.

"Çünkü bir bakmışsın, geriye kalan aileni de yok etmişim. Bir canavar her zaman canavardır. Görevimi yerine getirmezsem hatırım kalır."

"İğrençsin."

"Zevkli gözlerine hayranım."

"Seni yok etmek istiyorum."