Gözlerim neden açamıyorum veya neden konuşa mıyorum diye düşünür ken bi anda bi ses duydum ve şöyleydi "komutanım komutanım iyi misiniz acil hemşire ve ya bi doktor yokmu" Sonra beni sedyeye yatırdılar ve hızlıca ilerleyerek beni doktorun yanına götürdüler ve doktar dediki " hemen amelliyat haneyi hazırlayın" diye bağırdı sonra beni ameliyata aldılar ameliyattan çıktığımda bi kızın bana serum takarken gördüm kız "aa uyandınız mı kendinizi nasıl hissediyo sunuz ? "diye sordu ben nerdeyim ve neden buradayım dedim oda şöyle cevap verdi "bi arkadaşınız sizi yaralı birşekilde bulmuş " dedi ve gülüm sedi ve arkadaşım Ha-joon nu çağır dım ve koşarak geldi ve şöyle dedi " lee jongsung iyi misin " dedi iyi yim ama sen mi beni buldun diye sordum kendisi bulmadığını ve benim görevden arkadaşım oldunu söyledi ama ben o kişiyi tanımlıyor dum ve ben komutanlığı 2 yıl önce bırak mak zorunda kaldığımı aklıma gelmişti ve hemşire ha-joon nu çıkması gerektiğini ve hastanın dinlen mesini söyledi ha-joon hemşire dediği an odadan çıktı hemşire "ismin heralde lee jongsung " dedi ve bende evet bi sıkıntı olup olmadığını sordum oda sadece "tanışmak ister misin ? " dedi sonra kızla tanıştık ismi ha-rin miş ve beni bu raya getiren kişinin bi sıkıntısı olduğunu fark ettiğini ve piskopat olma ihtimali oldunu söyledi onu tanıyıp tanımadığımı sordu bende asker arkadaşım olması imkansız dedim ve 2 yıl önce bıraktığımı söyledim ve ikimizde ondan şüphelen meye başladık
_______
Ve o sıra ani bir şekilde odaya baskın yaptılar " lee jongsung hemen ellerini havaya kaldır bizimle geliyorsun " dediler ben hemen sılahımı aldım ve adamları yaraladım 3 de ağır yaralan mış tı ve ha-rin çok korkmuştu biraz onu sakinleş tirdikten sonra ha-joo nu çahırıp hastaneden kaçtık kimsenin bizi bulamayacağı bir yere gittik ha-rin aşırı korkuyordu etrafda kimse yoktu kalacak bir yere ihtiyacımız vardı ve bi terk edilmiş bir ev bulduk ev çok güzeldi sabah kadar orada kaldı
