"Manong! Para po!"
Bumaba agad ako pagkahintong pagkahinto pa lang nung jeep na sinasakyan ko at dali daling tumakbo papuntang school.
"Excuse me. Excuse. "
Nakipagsiksikan na ko sa iba pang studyante na dumadaan. Wala eh first day na first day late ako. Ang saya diba?
Suot suot ang puting blouse at kulay blue na palda ay dire-diretso na kong pumasok sa gate.First day pa lang naman kaya di pa uso I.D .Sa wakas nakapasok na ko sa pinakamamahal kong school. Tse. Oo na ako na ang sarcastic.Eh hindi ko pa feel na highschool na ko eh wala akong magagawa. Atsaka sino ba naman gustong gumising ng pagkaaga-aga para pumasok noh? Mga running for valedictorian lang may trip nun nako. Hayss. Maaga na nga pasok, wala pa kong mahagilap ng wafuu dito. Kainis naman oh.Wala na ayoko ng mag-aral peste. Ha-ha syempre joke lang yun kayo naman. Hindi ako pwedeng huminto sa pag-aaral noh. Paanong uunlad ang aming pamumuhay kung mangyayari yun?
Kanina pa pala ako kuda ng kuda ni hindi niyo pa nga pala ako kilala. *ehem ehem* Hi guys ! Tiffany Cara Lonville is the name. 11 years of age.Well, kung hindi niyo maitatanong, accelerated po ako kaya 11 pa lang ako eh grade 7 na ko.Syempre pretty na brainy pa san ka pa? Kay tiffany na ! haha echos lang. Medyo GGSS ako dun ah.Anyway, ang aking inang pinakamamahal ay pure filipina and ang daddy ko naman is an autralian pero dito na ko sa pinas lumaki.
*kriiiiiiiiiiiiiiiinnnnnggg*
Ay pusang gala! Hala! Bell na pala. Kakakwento ko sa inyo nawala na ko sa pila ko. Buti na lang talaga brainy ako kaya alam ko kung saan ang room ko.
Papasok na ko ng pintuan ng assigned room ko ng biglang may bumangga sakin sa pinto dahilan kung bakit nadulas ako. Ang sakit ng pwet ko ano ba naman yan. Nang hindi ko tinitignan kung sino yung bumangga saken, sumigaw agad ako.
"Peste nung bumangga saken mamatay n--" hindi ko na naituloy ung sasabihin ko pagkakita ko kung sino ba yun bumangga saken. Lord thank you po blessing in disguise po ba ito o sadyang mahal niyo lang po ako masyado para magbagsak ka ng napakagwapong nilalang sa harap ko?
"Ah miss, anong sinabi mo? mamatay na sino?" tanong nung bebe ko. hahaha.
"Ah.. eh..."
"Ih... oh.... uhh..? Miss pinagtitripan mo ba ko?" medyo inis na sabe niya.
"Ay nako hindi. Sinong mamamatay? Sabe ko yung bumangga saken ipagpapala. Oo tama yun yung sinabi ko." Putek. Mema ko dun ah. Memasabe lang. Pano ka ba naman kasi makakapagsalita ng maayos kung ang gwapong nilalang nung kausap mo diba. Try ko nga magpabangga araw araw sa kanya.
"Ah k." Ang haba ng sagot niya saken noh nakakatats.
Pumasok na ko ng tuluyan sa room namin at umupo sa medyo harapan. Kailangan kong mag-aral ng mabuti para sa kinabukasan ng bansa noh. hahaha. Maya maya lang ay dumating na si Mrs. Dizon.
"Ok. Goodmorning class. Today is the first day of school so obviously kailangan ko kayong kilalanin isa isa kaya magstart tayo sayo Mr......."
- - - - - - - - - - - - - -- - -- - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Hi guys ! :) How's reading so far? Alam ko cliche siya masyado pero sa gitnang part promise bongga. Sana nageenjoy kayo sa kalokohan ko. haha. And also if you ever like my story please vote para naman ganahan ako. :D
All the love and God Bless xx
BINABASA MO ANG
Fate's Game
Teen FictionAno nga ba ang pagkakaiba ng infatuation sa love? Meet Tiffany Cara Lonville. A typical half Filipina and half Australian girl. Her simple and ordinary boring life turned into a fairy tale like when she met this guy named Nathaniel Ace Clifford. A b...