fıend

cehennemden çıkan dudaklarım

Titriyordum, sanki kış akşamı dışarda kalmış bir kedi gibiydim, kimsenin sahip çıkmadığı herkesin eski yıkık dökük pencerelerinden bakıp acıdığı bir kedi gibiydim. Acınasıydım özgürlük denilen kavrama inanıp yüzyıllardır insanoğluna kin besleyen bir şeytanın eline düşecek kadar da aptaldım. Bana bu zamana kadar acımayan bir tanrıya güvenecek kadar aciz bir omegaydım.

Ve sanki hayatım çok güzelmiş gibi bir de beni yüzyıllardır onu kurtarmam için bekleyen bir şeytan duruyor karşımda ve tabi sarı gözleriyle bize bakan şu kocaman yaratık vardı.

"Lütfen lütfen bırak beni" içimden her ne kadar bu hayatıma ve şansıma lanet etsem de şu anda gözlerimden akan yaşlar yanaklarımdan bir yol oluşturmuş akmaya devam ediyordu ağlamaktan kızarmış gözlerim ve yanaklarım, korkudan titreyen dudaklarımla karşısında öylece yalvarıyordum.

O ise pozisyonunu hiç bozmadan çenemdeki kemikli parmakların dudaklarıma çıkartıp parmaklarını dudaklarımda gezdiriyordu.

"Şşş korkma sonuçta beni kurtaran omegama zarar verecek değilim ya."

Şakaya vurduğu kelimelerde hıçkırıklarımı tutmadan ağlamaya devam ettim.

"Ağlamayı kes kızmaya başlıyorum"

Hıçkırıklarımı içimde tutmaya çalışıyordum, zaten 20 yılımı böyle geçirmedim mi? Artık ağlamak istiyordum hayatıma lanetler yağdırmak istiyordum ne kadar acizim dimi, ağlamak denilen en doğal kavramı bile gerçekeştiremiyecek kadar acizdim.

Karşımdaki kanatlı beden bakışlarını dudaklarımdan çekip vücudumu süzmeye başladı ama bakışları vücuduma indiğinde kaşlarını çatmaya baslamıştı. Ben bu hareketiyle dizlerimi vücuduma daha fazla sarmaya başladım. Resmen şu anda karşısında yarı çıplak bir şekilde duruyordum. Korkun yanına bir de utanma duygusu eklenmişti.

"Ayağa kalk"

Çatık kaşlarıyla sert çıkan sesiyle konuştuğunda afallamış bir şekilde ona baktım.

"Ha"

"Sana ayağa kalk dedim."

Sesi öncekine göre daha sert çıktığında korkudan titreyen bacaklarımla ayağa kalktım. Uyançtan kızarmış yanaklarımı görmemesi için başımı yere indirdiğimde bakışlarım direk yerdeki kemik parçalarını buldu. Ve ben bir kararımdan daha pişman oldum başımı kaldırmadan gözlerimi kapattığımda yanık yaralarımın üstünde gezinen ellerle birlikte acıdan tıslayıp bir adım geriye çekildim.

"Kim yaptı bunu sana?"

Sesi o kadar sert çıkmıştı ki size yemin ederim her kelimesinde titriyordum.

Şeytan bana doğru bir adım attığında ellerini iki yanağımın üstüne koyup kafamı kaldırdırdığında otomatik olarak kapattığım gözlerimi açtığım gözlerim diyer gözlerle buluştu, karanlıktan daha karanlık olan gözlerle.

"Sana bunun kim yaptığını sordum!"

"H-hiç k-kimse"

Sesimin titrediğinde daha fazla tedirgin olurken bana bunu yapan baba kalıbını bile haketmiyen adamı neden koruduğumu bile anlamıyordum.

"Bana yalan söyleme"

Adeta tıslayarak konuşan bedenle korkudan bir adım geriye attım, o ise ellerini yanaklarımdan çekmemiş hatta benimle birlikte o da bir adım atmıştı.

"B-babam"

"Baban mı?"

Kınarcasına söylediği kelimeyle sadece başımı salladım.