Ideal Men 1: Russo Mancini (On Hold)

16

"Tesorina stop pouting."

Russo forgot to buy the raspberry jam bars she asked for. May karapatan naman si Icy na nagmaktol dahil 'sure' ang sagot ng binata sa text niya. Nagpakahirap pa itong salubungin ang binata kahit na medyo masakit pa ang pagkababae niya. Pero it turned out nakalimutan pala nito ang pinapabili niya. The sure became unsure.

Nagpresenta si Russo na bibili nalang sa labas ng makauwi ito pero inayawan ni Icy. Ito ang unang beses na nakalimutan ni Russo ang pinabili niya kaya ayaw niya itong bumili pa sa labas dahil hindi naman iyon ang rason kung bakit siya nagmamaktol. Wala ng pakialam si Icy sa raspberry jam bars, tanging sa isip niya ang pagkalimot ni Russo.

"Baka mamaya makalimutan mo akong umuwian." nakasimangot nitong saad.

Inakbayan ni Russo ang dalaga. "It won't happen, tesorina."

Lumayo si Icy sa pagkaka-akbay ng binata. "Ayoko umasa."

"Come here, let me hug you, because I missed you." paglalambing ni Russo. Saka lumapit uli kay Icy.

"Hindi mo ko madadaan sa lambing."

Tumayo si Icy at tuwid na naglakad palabas ng kwarto. Iba talaga kapag nagtatampo, hindi niya naramdaman ang sakit. Pero ang puso niya, oo. Simple and little things were big for her. If Russo can forget her request, there's a possibility that he can forget her too. When her dilemma became real, Icy didn't know what to do. Baka mauna itong mabaliw at maitapon sa mental hospital.

She can see Russo as the man she'll spend her life with. They live together in the same house, have kids, and are happy with their family. Nauna na ang isipan niya magdesisyon para sa kinabukasan niya. Kaya hindi niya mapagilan isipin na si Russo ang para sa kaniya. Alam niya, marami pang problema ang haharapin nila.

Kakalabas palang ni Icy ng gate ng mamataan niya ang mamahalin na nakaparadang sasakyan sa labas ng bahay niya. Lumabas doon ang lalaki na kilalang kilala niya at kinakaiinisan.

"How's your boyfriend? I heard he got shot." Nakangisi na sabi ni Heiyan habang sa likuran nito ay ang babae na nakikinig lamang. "Are you not curious who did it?"

"He's fine, and I already know who did it. Isa lang naman ang may rason para saktan ang mga taong malapit sa akin." pairap niyang saad.

She was about to pass them when Heiyan stopped her.

"Ano? Do you have anything to say?" inis nitong sabi habang matalim na nakatingin kay Heiyan.

Heiyan smirked. "Nothing. Just a gentle reminder: don't be fooled by your surroundings."

"Oh yeah, thank you." sarkasmo niyang sagot.

Pairap na pumasok si Icy sa bahay at doon pinakawalan ang malalim na buntong-hininga. Tumingin ito sa bahay ni Russo, saka umismid.

"Hindi man lang sumunod." she murmured.

Sumalampak si Icy sa sofa at pinagsisipa ang unan sa inis. Una, si Russo. Pangalawa, si Heiyan. Pangatlo at pinakadulot ng inis niya ay ang totoo niyang ama. Nasa ganon na estado si Icy ng may kumatok sa pintuan niya. Well, of course it's none other than Russo Mancini with luggage and a bag.

"Anong? Aalis ka?" she exclaimed.

Umiling ang binata saka hinila
ang maleta nito papasok ng bahay.

"I saw the man earlier. Honestly, I also saw him at the company." Russo smiled. "So I'm moving into your house in case he's visiting you again."