When The Stars Go Out | rinsagi

Pencere Dibinde Hayaller

Gün çoktan doğmuş, güneş tepede parıldıyor. Yağmur dindi, gökte belli belirsiz bir gökkuşağı var. Aydınlık odada bir çift göz aralanıyor, yanında hissettiği ağırlıkla bakışları sağına kayıyor. Sevgilisi, kolunu beline sarmış bir vaziyette uyuyor. Gülümsüyor gece gözlü, sevgilisi o uyurken gelmiş olmalı. Hafif bir baş ağrısı var, ancak bunu çözmek yerine sevgilisine sarılarak yatmayı tercih ediyor.

Deniz gözler aralandığında, gece gözlü, sevgilisini gözlerinden öpüyor. Sevgilisinin gözleri kızarıp şişmiş, fazlasıyla ağlamış olmalı. Sevgilisinin bütün yüzünü öpüyor, özür dilermişcesine öpücüklere boğuyor sevdiğini. Sarılıyor ona, 'beni bırakma' der gibi.

Deniz gözlü yatakta doğruluyor, dün yaptıkları için hala pişman. Kendisi olmasa sevdiği bu kadar üzülmezdi, gece, yağmur yağdırmazdı. Kalkıyor yataktan, lavaboya geçip elini yüzünü yıkıyor. Peşinden gelen sevgilisi, ona belinden sarılıyor. Başını boynuna gömüp derince nefes alıyor. Sevgilisinde de alkol kokusu var ancak bu onun güzel kokusunu örtbas edemiyor.

"Özür dilerim, senden saklamamalıydım."

Gece gözlünün sarılışı sıkılaşıyor.

"Sorun yok, lütfen bu konuda daha fazla konuşmayalım."

O da pişman, sevgilisine bağırmamalıydı. Onu ikna etmeli. Tedavi olmasına iknâ edip iyileşmesini sağlamalı. Sevgilisi ölümden korkar.

Beraber hazırladıkları kahvaltı bitince pencerenin önündeki sandalyelere oturuyorlar. Rin oldukça yorgun durumda. Kollarını kaldıracak hali yok. Sevgilisi, kollarına hafifçe masaj yapıyor. Deniz gözlü, yüzünü sevgilisine dönüyor.

"Hey, Yoichi. Birkaç haftaya kış geliyor. Sence karda oynayabilir miyiz?"

"Tabii ki Rin! Beraber kardan adam yapıp salep içebiliriz."

"Umarım ilk karı görebilecek kadar yaşayabilirim."

Bakışlarını tekrar dışarı çeviriyor Rin. Sesindeki hüzün çok belli. Sevgilisinin elleri titriyor. Yapabildiği tek şey yanındaki gence sarılıp onu öpmek. 'Sana sarılacağım, sen kollarımdayken öpeceğim. Seni tehlikelerden uzak tutacağım.'