Gülümsemek istedim inan, senin gibi onlar gibi bende gülümsemek istedim. Başarmak istedim mesela yapabilmek istedim. Kendimi iyi hissetmek istedim. Olmadı işte bazı insanlar yapamazdı olmazdı işte. Şans gelmezdi onlara nedensiz ve sebepsiz. Nasıl başlarsa öyle devam ederdi ve öyle de biterdi bazıları için. Öyle olmayacağını düşündüğüm her şey başıma gelirken oturmuş içimi dökmekle meşgulüm. Herkes gider mi diyor Cem Adrian erken değil mi diyor. Evet diyorum herkes bir gün senden gidebilir. Ama bana gelmeyen birileri benden nasıl gitsin diyorum soruyorum kendime. Cevap gelmiyor kimseden. Keske diyorum biri buna cevap verecek olsa. Yanımda olsa. Güven verse biraz ve geçecek dese. Geçmeyecek olsa bile geçecek desin inanayım biraz. Öyle işte bazıları denilen benim. Gelmeden giden bir sürü insanım bugün yarın ve yarından sonra...
Yüzün gülsün güzel sevgilim ben hala benim değişmedim bıraktığın yerdeyim. Gelmek istemezsin geri zaten ama olur da gelmek istersen bir gün bunu çok istediğimi de bil. Ama gelme işte benim gibi bir enkaz ile olmaz bu saatten sonra. Beceremiyorum ben neyi becerdim de bunu becerebiliyim zaten dimi sevgilim. Sevgilim dedim mi hiç sana? Diyemedim çünkü varlığın yokluğunla aynı hissettirdi. Belki dedim çözüm ondadır dedim. Olmadı sevgilim benim derdim benimle ve asla çözemiyorum. Sorun ne nerede yanlışım. İstemiyorum düşünmek istemiyorum artık cabalamak istiyorum ama elimden gücümü çekmişler gibi hissediyorum. Eksik miyim ben neden eksiğim bilmiyorum siktiğimin kafası susmuyor zaten. Konuşuyor sürekli. Ve bazen de tam anlamıyla sessizliğe gömülüyor. O anlarda kalbim acıyor. Yemin ederim sevgilim özledim seni ve sana sarılmayı ama gelemezsin gelme. Kalbimden acıdığını bil. Hakkettim mi bilmiyorum. Haketmedim bence bu kadarı çok ağır geliyor ben bunu taşıyamıyorum sevgilim. Pişmanım sevgilim o kadar pişmanım ki. Uzulmelerim bitmedi mesela. Bitmedi kalbimin acısı. Neyin sancısı bu bu kadar. Soruyorum alamıyorum cevabını. Keske diyorum keşke alabilsem. Anlaşıldım yeri geldi bazen de anlaşılmadım. Önceleri derdim bu sanırdım anlaşılmayı isterdim. Artık değil sevgilim artık derdim sadece başarabilmek bir şeyleri en iyi yapabilmek. Celişiyorum belki kendimle ama böyleydim ben hep bilirsin en iyi de sen bilirsin. Unuttun mu bunları belki de aklına bile gelmiyorum dimi ama yazıyorum sana bunları. Belki de en haketmeyen sendin ben kendime haksızlık ettim. Bazen de ben bittim diyip yere cokup dünyaya bağırmak istiyorum.Bir kere diyorum ağlıyım da geçsin. Öpeyim de geçsin derdin. Bende artık böyle diyorum. Aşk kurtarmayacak. Bu belli. Ama alıkoyamıyorum kendimi beklemekten beklemeye devam etmekten. Herkesin yaşadığı şeyi ben haketmedim mi? Neden haketmedim. Niye ki yani. Başrolde olduğum hayatta artık ölmeyi dileyecek kadar ne yaşadın mı dediniz. Yaşamadım ben yaşamadığım şeylerden oldum böyle. En çok istediğim şeyleri başkalarının çok iyi olduğunu sürekli gördüm. Gözümün önünde bunu başaranları görmekten oldum böyle. Kendi değerimi aynaya göre ölçmeye başladığım günden beri her gün biraz biraz öluyorum. Yorgunum ama kimse farkında değil. İstemiyorum onları görmek sorun belki bendedir evet. Aradim bütün kusurları kendimde. Kendimi affetmeye de çalıştım olmadı. Ne denediysem olmadı. Ne yapacağım ben bilmiyorum. Düzelir mi. Güzelleşir mi her şey bilmiyorum. Kaygılarım tükenmedi. Her gun daha da artıyor. No.1 ile arkadaşım en sevdiğim o işte. Her anımda o yanımda. Müzik ile kardeşliğim öyle.
