Sanjiro Clan (ONGOING)

Chapter 10

AKARI

WE ARE already in Hospital. Ang sabi no kuya Kaede kanina, tulog parin si Hira pero maayos na kalagayan niya. Hinihintay nalang na magising siya. Hindi parin mahanap sino gumawa nito.

"Drink this." Napatingin ako sa bote nang tubig na binigay sakin ni Haru.

"Thanks."

Who is our enemy? Why Ahira all of us? Bakit siya? Wala siyang alam tungkol dito.

"Don't worry, magiging ok si Hira, Baby." Nasanay na ako tawagan ganon ni Haru kaya hindi ko nalang pinansin.

"Hai."

Hinintay pa namin ang iba namin mga pinsan. Yon iba kasi nasa work at kinailangan pa nang iba tapusin mga meeting at work nila para lang makapunta dito.

Nasa private room din naman na si Hira. Si Khyler naman umalis may aayusin daw. So, nandito ngayon. Ako si Haru, kuya Kaede, Tristan, Kairo.

"This is insanity. This is absurd. Why all of us it's to be Ahira all of the sudden?" Tristan.

"Something not okay. Something odd." Kaede.

"Reaper is in bad mood. Kanina pa siya badtrip. Bakit hindi kapa nagigising, Hira." Narinig kong sabi ni Haru.

"Just calm down, guys." Nasabi ko nalang..

Ahira is innocent. We know samin lahat siya ang walang kaalam alam sa laban na mangyayari. Siya lang walang alam na may mga kalaban na gusto pumatay samin. Hira is innocent, bakit nga kailangan siya pa.

Pwede naman ako nalang. Sanay na ako sa kidnapping na ganito. Bumukas ang pinto at pumasok si Kaizer at Keifer. Magulo buhok nang mga to.

Tinignan ko nang seryoso si Keifer, he just shook his head.

"What happened to you two?" Tristan asked his siblings.

"Well. I was in panic when i heard Ahira was found already." Kaizer.

"I was in the middle of errands when i saw your messege, Kaede." Keifer.

"It's give ring the bell?" I said.

"Yes."

"Let's talk for awhile, Aki." Napatingin mga tao nasa kwarto nang sabihin ni Kei yon.

"Huh?"

"Just come with me. Stop glaring me brad, i will not eating your fiance for fuck sake." Haru just give him a death glare.

Sumama ako sa kanya at dumaretso kami ng roof top. When we reach the roof, kinuha ko sigarilyo ko at sinindihan ito.

"I thought you quit hitting cigar."

"I'm really stressed, Kai. After problem then we have another problem. Hindi kopa nga nalulutas yon about sa bumaril kay Haru and then nakidnap naman si Hira. My head will be blow next time." Hinilot ko talaga ulo ko dahil masakit na talaga sa mga sunod-sunod na problema.

Napansin ko simula nang umuwi pilipinas wala na ako kayapahan na nangyari. Puro nalang gulo. Walang araw na hindi ako bibigyan nang sakit sa ulo.

"Pakatatag kalang. And about the accident happened last time. If who is the master mind of shooting Haru. I find him."

"HIM? So, it's he." Tanung ko..

"Yes. Me and Kaizer already catch him. Nasa isang lugar siya. You can do whatever you want with him. Just don't kill him. We need him. As of now." Tumango ako.

"Thanks."

"Why are you doing this, Akari? This will cost your life." Tinapon ko sigarilyo ko at tinapan ito..

"I will do everything for our family, Kei." Sabi ko tapos nagsindi ulit nang sigarilyo.

"Haru is not a family member." I rolled my eyes.

"He will be part sooner. So, what's the different. After solving the issue of Haru mastermind. I will find Hira kidnapping." Sabi ko.

"Are you falling Inlove, cous?" Napatigil ako sa sinabi ni Kei.

"Me? What's joke is that. I never fall for love. Never."

"Sige kainin mo yan sinasabi mo ngayon. Basta nakikita ko kaya mong pumatay alang alang sa fiance mo na yan."

"Hahahahaha. Gosh! You give me nigh nightmare! Omo!" Umiling iling ako.

Not will gonna happened. Never in my watch will that happened. Never!

I left the Hospital amd ofcourse hindi ko pinaalam kay Haru. Pumunta ako sa lugar kung saan tinago nila Kei yon nagutos para patayin ako. Pagpasok palang alam ko luma na ang bahay na to. Medyo marupok na. Buti hindi pa nasisira at pwede pang gawin hide out.

When i entered the dark room. I open the light and i saw a man. He's hand is hanging in the air. He have blindfold. So basically, he didn't see me nor know me.

"S-sino ka? Papatayin mona b-ba ako? Wala kayo makukuha sagot sakin! MAMATAY KAYONG LAHAT NA SANJIRO!" I'm pity him. He's so eager. So desperate.

"I have just 1 question. Who sent you kill Tanaka Haru?" I didn't say me. Makikilala niya ako.

"Wala ka makukuha s-sagot sakin, kahit patayin mopa ako.".

"You're eager to die huh. Don't worry, i will not killed you. Not yet. Kailangan mo mona maghirap. I think eh? Not answer my question! Who sent you!" Sigaw ko.

"Wala ka mapalala sakin!"

"This is just my last card! You need to answer me while im being kind to you!" Nawawalan na ako nang pasensiya. Konti nalang.

"Wala kang makukuha sakin."

"Even i will kill your whole family?" I threatening him. Kailangan ko malaman sino ang kalaban. Kailangan ko malaman sino gusto pumatay sakin.

"Wag mong gagalawin ang pamilya ko! Hindi si Tanaka Haru ang gusto kong patayin kundi ang isang Sanjiro na si Akari!" It's me the target. I knew it.

"Now tell me who sent you kill Sanjiro Akari?" Saad ko.

"Ang Yamamato." After he say that nagulat ako nang mawalan ito nang malay tao at dahil don, nalaman ko nalang tinamaan siya nang bala sa ulo.

Tumalsik lahat nang dugo niya sakin. Its all over my body. Nang tignan ko ang paligid wala naman tao.

Lumaba ako at tinignan ang lugar. Wala tao sino ang gagawa non? Arrggh. Nagpalit nalang ako nang damit at pumunta ulit nang Hospital.

I hope Hira is awake.

Hindi kona siya susungitan basta magising at maging maayos nalang pakiramdam niya. Mahalaga parin siya sakin kahit hindi halata sa action ko.

Pagbalik Hospital nakita ko si Haru na naninigarilyo. Bumaba ako at nilapitan siya..

"Why you're still here. Go home and rest. Hindi kapa magaling." Sabi ko.

"Hinihintay kita. Akala ko ako na naman nangyari sayo. Wala na naman ako sa tabi mo."

"Haru."

"Bakit ang selfish mo? Bakit hindi mo mona sabihin sakin kung saan ka pupunta!"

"Bakit ba naninigaw ka. May inayos lang ako."

"Sana man lang nagsasabi ka para hindi ako nag alala nang ganito sayo! Nagmumukha akong tanga at Gago, Akari!"  Kauna unahan beses na makita siyang galit.

He's indeed worry.