düşmanın kaderin olduğunda/Fangar •Fang x Edgar•\

Sonlar Ve İlkler

İkili huzurluca yatıyordu. Edgar kafasını kaldırdı

Edgar: özür dilerim

Fang: ne? Ne oluyor neyi kaçırdım?

Edgar utançla yastığa kafasını gömdü. Fang ne dediğine anlam veremiyordu.

Fang: heey Edgar! lan çocuk bana bak!

Edgar: bunu başlatan bendim

Diye mırıldandı. Fang sırıttı

Fang: pişman olduğumumu düşünüyorsun??

Edgar: değilsen nasıl hissediyorsun?

Fang, edgar'ın kafasını kaldırdı. Ve dudaklarına sert bir buse kondurdu. Ardından geri çekildi

Edgar: sence erken değil miydi?

Fang onu birkez daha öptüğünde sanki onu sevdiğini kanıtlamaya çalışıyordu.

Fang: sen buradasın, ben buradayım o yüzden gerisini boşver.

Fang sırıtarak yatakta doğruldu. Edgar hala bakışlarını gizliyordu.

Edgar: kıçım ağrıyor.

Fang pis pis güldü ve kalktı üstünü giyinirken Edgar ona bakmamıştı hala bir şekilde utanıyordu. Fang bunu fark edip edgar'a bakıp daha fazla sırıttı.

Fang: giyinde aşağıya inelim.

Edgar: çık odadan!

Fang: yooo

Edgarla dalga geçen fang yatağın yanına gelip edgarı kaldırdı. Edgar utançla çarşafı üstüne aldı ve Fang'i kovdu. Bir oh çekti Edgar sakince vücudunu yokladı. Sanki bir parçası eksik çıkacak korkusuyla. Dolabına yaklaştı ve bir şort birde tişört çıkarıp giydi. Ne yapsın çocuk tangayla mı insin aşağıya? Normalde yapmadığı bir şeyi yaptı ve aynanın önüne geçip saçlarını düzeltti. Ona iyi görünmek istiyordu. Kendinden iyice emin olduğunda odadan çıktı ve mutfağa geldi. Fakat gördüğü manzara hiçte iç açıcı değildi.

Edgar: fang... BU NE BÖYLE?!

Edgar elleriyle göğsünün olduğu yeri sıktı. Nefesleri düzensizleşti. Göz bebekleri bile titrer haldeyken yere düşmemek için duvara tutundu. Bedeni buz kesti. Sanki aklına bir elektirik akımı gönderilmişte mantığı yok olmuş gibiydi.

Edgar: c- colette..

Sesi titrek haldeyken yerde colettin ölü bedenine bakıyordu. kanlar neredeyse tüm mutfağı sarmıştı. Fang Edgar kadar şaşkın ve korkmuş görünüyordu. Fang edgarı mutfaktan çıkardığı gibi salona getirdi ve hemen telefonuna uzandı. Ambulansı aradı. Edgarın dizleri deli gibi titriyordu.  Fang sesi titrerken olayı anlattı. Ambulans çok geçmeden geldi.

( Burada küçük bir açıklama yapmam gerek evet hesaplaşmada karakterler sözde 'ölüyor' ama hesaplaşma dışında ölmesi karakterin kalıcı olarak yok olması gibi birşey siz anladınız. )

Hastane

Edgarın gözleri hem yorgunluktan hemde ağlamaktan kırmızı olmuştu. Fang yanında onu sakinleştirmeye çalışsada pekte işe yaramıyordu. İkisininde aklında derin bir soru vardı aslında. Bunu kim ve neden yapmıştı? Ne ara yapmıştı? Ne gece nede gündüz çığlık sesi dahi yoktu. Bunu birinin yaptığı ortadaydı. Ama kim? Edgar baş ağrısı ile kafasını fang'e yasladı. İkiside uzun süredir bekliyorlardı doktoru. Zaman kavramları çökmüştü. Doktor geldi en sonunda. Edgar ayağa fırladı ama kalktığı gibi dizlerinin titremesi sonucu geri oturdu.

Doktor: zahmet etmeyin. İyi haberlerim var kendinizi korkutmayın

Edgar rahat bir nefes aldı. O iyi olmalıydı..