düşmanın kaderin olduğunda/Fangar •Fang x Edgar•\

yürüyen ceset

Edgar'dan
Ben ne zaman dünyaya geldim veya bunlar ne zaman oldu bilmiyorum, tek bildiğim artık anlamsızlaşmaya çok yakın olduğum. Tüm değerimi kaybediyorum, gün geçtikçe. Ne istediğimi bilmiyorum veya benden istediklerini.. şu cılız vücudumda hapis yatıyormuş gibiyim.

Hesaplaşma.

Sinirimi tek çıkardığım yer. Belkide iyi olduğum tek şey. Kim bilir?
Çift hesaplaşma takım arkadaşımı ilk defa görüyordum. Aslında kimseyi tanımaya pek ilgilenmem o yüzden çoğu kişinin ismini bile bilmiyorum. 5 dakika verdiler hazırlanma ve ısınma için. Ne kadar boş diye düşündüm. Yanımda ki çocuğa baktım. Geriniyordu, kasları çok rahat belli oluyordu ve bu beni rahatsız etmişti. Oldukça da esnekti. Sinirle önüme döndüm.

X: beni öyle süzüp birşey dememen, ne yazık.. oysa tatlı bir yüzün var ve seni korumayı çok isterdim.

Edgar: senin beni korumana ihtiyacım yok!

Sinirle cevap verdim sesim biraz fazla çıkmıştı sanırım

X: sertsin, ama kelimelerine dikkat et çünkü bana yalvaracaksın~

Bu herif cidden sinirlerimle oynuyordu artık yumruğumu o kadar sıkmıştım ki bir an nefessiz kalıyordum
Muhatap olma
Muhatap olma
Muhatap olma

X: ah üzüntüden ağlayacağım şimdi, ilklerde ölmemeye çalış tamam mı? Seni sert görünümlü çöp yığını

Bu sözünden sonra hesaplaşma başladı. Sinirden deliriyordum, mantıklı düşünemiyordum, yük almaya tenezzül bile etmeden bir takıma saldırdım. Ona aslında ne kadar güçlü olduğumu gösterecektim. ikisinide hızla öldürdüm. O çocuk daha yük almaya çalışıyordu. Birde bana diyor! Koşarak bir başka takıma gittim karşıda spike vardı ve 8 yüklüydü. Ama ben sinirden delirdiğim için hemen yanına gittim saldırıları olduğundan daha hasar vericiydi. Canını çok azaltmıştım ama büyük ihtimalle beni öldürecekti. Derken o çocuk belirdi.

X: SANA SÖYLEMİŞTİM HAHA!

spike öldürdü ve tüm yükleri aldı, artık sinirimin yüzüme vurduğundan emindim. Tüm takımları,geri kalan tüm takımları öldürdüm en son karşımda emz vardı.

Emz: bugün baya kendindesin hm?

Korktuğunu görebiliyordum. kendimi o kadar acımasız hissediyordum ki histerik bir kıkırdamanın ardından tam ona saldıracakken o çocuk beni tuttu.

Edgar: SİKEYİM! NE YAPIYORSUN?!

Canımı azaltı. Hemde onun takımındaydım! Bu onunda kayıbıydı!! Emz bu durumu fırsat bilerek ikimizede ateş ederek öldürdü. 2. Olduk. Çocuğun üstüne büyük bir sinirle yürüdüm

Edgar: derdin ne lan senin?! Kavgamı istiyorsun yavşak! O kadar söz söyledikten sonra bu mu lan senin performansın ?!

Çocuk neredeyse iki katımdı ve asıl komik olan şu an artislik yapmak için parmak uçlarıma kalkmamdı.

X: ne yani 2. Olmak o kadar kötü değil hem sen istesende bana hesap soramazsın çubuk kadarsın

Edgar: hah..hahaHAHAHHAHAHA! ÖYLE Mİ LAN OROSPU ÇOCUĞU