Friend Zone (EDITING)

What happen after she left

/LancePOV/

As I open my eyes puro puti ang nakikita ko.

Pure white.

Nasa langit na ba ako?

Joanna, sasama na ako sayo. Kunin mo na ako.

"Sir inumin nyo na po itong gamot nyo" sabi nung babae.

"Joanna"

"Sir eto na po oh"

"Joanna" Patuloy na sigaw ko.

"Joanna! Joanna! Joaaaannnnaaa!"

"Doc! Doc! Tulong! Si Sir Lance! Doc!"

Biglang nagbukas yung pinto.

Ano ba talagang nangyayari?

Nasaan ako?

"Lance. Calm down ok. Kalma ka lang"

"Si Joanna?"

"Uhm, Sir Lance inumin nyo na po yung gamot nyo"

"Si Joanaaa!"

"Sir inumin nyo na po etong gamot nyo pleasee"

"Sabihin nyo na muna kung nasaan si Joanna!"

"Ah eh may binili lang po saglit. Babalik din po sya. Babalik po sya pag ininom nyo na to"

Ininom ko yung gamot. Nasaan na ba si Joanna?

Naramdaman ko nalang na umalis na sila.

*creeekkk* (Pintuan yan, Nagtitipid sa sound effects!)

"Lance "

"Joanna?"

"Lance ano bang nangyayari sayo? "

"Joanna ....."

She hug me. I hug her back.

"Bakit ngayon ka lang? I've waited long enough for this"

"Lance"

"Joanna wag mo na akong iiwan ha"

"Lance baby, Hindi ako si Joanna. Ako to si mama mo"

"Mama? Si Joanna po?"

"Lance it's been 3 years. "

"Ma! Si Joanna!"

"Shhhh! Baby calm down"

"I need her. I need my bestfriend"

"Lance! She's 3 years dead! Can you stop thinking of her! Kaya hindi ka gumagaling eh! Ginagawa naman namin lahat para makalimutan mo lang sya! Lance baby, kaya ka nababaliw eh"

"Ma! Hindi ako baliw! Joanna! Joanna! Kailangan kitaaaa!"

She hug me again.

"Shhhh! Baby tahan na"

Umiiyak na pala ako. For that moment.

Alam ko na kung nasaan ako.

I know what's happening.

It's been 3 years since she left.

Nasa mental hospital nga pala ako.

I know remeber everything.

(Flashback)

Lumabas na ako ng kwarto ni Joanna.

Namumugto ang mga mata ko.

Bumaba na ako ng bahay nila.

There I saw it. Ang kabaong ni Joanna.

Gustong gusto ko lumapit pero natatakot ako.

Nahihiya ako sa sarili ko.

I can't believe na nagawa ko syang tratuhin ng ganon.

Isa akong Gago. Yun lang yun.

"Lance are you ok?" rinig kong sabi sakin ng babae.

Ayoko muna ng kausap. I wanted to clear my mind.

"Lance?"

"Joanna?"

"Lance wag mong sisihin ang sarili mo dahil sa pagkawala ko. Wala kang kasalanan. May sakit ako. Lance tanggap ko naman eh. "

Hindi ito isang panaginip.

Nakakausap ko nga sya. Hindi sya patay.

Nandito sya sa harap ko, nakakausap ko.

"Lance! Lance!"

I hug her tight. I miss her so much.

"Lance! Nasasakal ako! Stop it"

"Joanna"

"Laaaannnceee! Hindi ako si Joanna! Lance! Stop it! Nasasakal talaga ako"

I closed my eyes as i hug her. Naramdaman ko nalang na may sumuntok na sa akin.

Shit!

"Lance ano bang problema mo! Bakit mo ba sya sinasaktan? Hindi sya si Joanna! Si Hope to! Si Hope! Girlfriend ko!"

"Kean! Pati ba naman si Joanna aagawin mo sakin! May Hope ka na diba! Akin na si Joanna! She's Mine!"

Sabay kuha ng kamay ni Joanna.

Nararamdaman kong tinutulak nya ako.

Ano bang problema nya?

"Lance! Get back to your senses! Hindi ako si Joanna!"

She slapped me.

Nagising na ako sa katotohanan.

Hindi nga sya si Joanna. Sya si Hope. Yung babaeng pinagpalit ko kay Joanna.

Inalog alog ko sya. I don't care if she is hurt. I can see her tears falling into her eyes.

Pero as I said wala akong pake alam.

"Ilabas mo si Joanna! Ilabas mo syaaa!" sigaw ko sakanya.

"Lance! Lance! Nasasaktan ako! Kean tulong!"

Sunod sunod yung patak ng luha nya.

Naramdaman ko ulit na may sumuntok sa akin.

Nakakarami na sya ha.

Binitawan ko si Hope and faced Kean.

I punch him back.

Nagaaway na kami.

"Tarantado ka pare! Mang-aagaw kaa!" sigaw ko sakanya.

"Wala akong inaagaw sayo!"

"Sinungaling!"

"Tama na yan! Tama na! Tumigil nga kayong dalawa! I said stop it!"

Rinig kong awat samin nung matandang lalaki.

He held me palabas ng bahay.

Tatay pala ni Joanna.

"Lance what's wrong with you? Ganyan ba ang gusto mong ipakita sa anak ko ngayon? Hindi ko alam kung ano ang nagustuhan nya sayo eh! Hindi ka dating ganyan Lance! You know that!"

I ignore him. Instead i walk away.

(End of Flashback)

Hindi ko na alam yung mga sumunod na nangyari.

Hindi ko na rin alam kung paano ako napad pad dito.

Gusto ko lang naman makita si Joanna eh. Mahirap ba yun?

"Baby! Aalis na ko. Tale care of yourself. Magpagaling ka ha" sabi ni mama.

I don't think so na gagaling pa ako.

*creeek*

Umalis na siguro sya.

Gusto kong matulog pero hindi ko magawa?!

Parang ayaw akong dapuan ng antok.

I faced the mirror.

"Joanna we will meet soon. Hintayin mo ako ha"

I smirked. We will meet again bestfriend.