Dark Fighters

Κεφάλαιο 16 {Βιβλίο 1}

"Τι είδους τέρας είστε?" Επαναλαμβάνω την ερώτηση, κοιτάζοντας τον στα μάτια. νιώθοντας πόνο , οργή θλίψη ,φόβο , αγωνία . "Δεν είμαι τέρας. Είμαι ο Άρχοντας του Σκότους. Είμαι αυτός που κρατάει τις ισορροπίες ανάμεσα στους δύο κόσμους, τον μαγικό και τον ανθρώπινο. Κρατάω τις ισορροπίες ανάμεσα σε δυο δυνάμεις , φως και σκοτάδι . Γνωρίζεις πολύ καλά ποιος είμαι και εγώ γνωρίζω ποια είσαι". "Ωραία και τώρα που συστηθήκαμε , θέλω να αφήσετε τον πατέρα μου ήσυχο και να συνεφέρετε τον Arion" "Όχι, Rosella, δώσε μου πρώτα το μενταγιόν , δεν με ενδιαφέρει τι θες, αν δεν μου το δώσεις τότε θα..." "Τότε τι?" "Τότε ο πατέρας σου θα πεθάνει". "Με απειλείται?" "Σε προειδοποιώ". "Δεν θέλω να σας το δώσω , με προστατεύει" . Συνεχίζω να επιμένω εγώ. "Λογικέψου , αυτό το μενταγιόν είναι αντικείμενο που κρατάει τις ισορροπίες και ο πατέρας σου το έκλεψε από τα Ουράνια Βασίλεια. Άρα πρέπει να μου επιστρέψεις ότι μου έκλεψε . Άλλωστε και εκείνος μετάνιωσε για την πράξη του " "Ποτέ δεν θα το επιστρέψω , τώρα είναι δικό μου το μενταγιόν του ήλιου μου ανήκει". "Δως το μου , μην με αναγκάσεις να σε βλάψω" "Ποτέ !" Φωνάζω εγώ . "Εντάξει, αλλά να ξέρεις φέρεσαι απερίσκεπτα και για την απερισκεψία σου θα πληρώσεις, όπως και για τον εγωισμό σου". "Νομίζετε πως είναι από εγωισμό? Για σκεφτείτε το λίγο καλύτερα. Ρημάχτηκαν  όλα στην ζωή μου, ότι ήξερα πλέον έχει αλλάξει, έχω μια μεγάλη δύναμη αλλά είμαι πολύ μικρή για αυτή την δύναμη. Από το πουθενά γνωρίζω εσάς τον Άρχοντα του Σκότους και εξαιτίας σας , κινδυνεύουν ο πατέρας μου και ο Arion , και το μόνο που έχω να με προστατεύει είναι αυτό το μενταγιόν". Του φωνάζω εγώ εξαγριωμένη και όλη η γη τραντάζεται, κάνει σεισμό. Πέφτουμε κάτω . Ο σεισμός σταματάει . Πυκνοί καπνοί και ομίχλη περικυκλώνουν το δάσος. Σηκωνόμαστε γρήγορα όρθιοι. "Rosella, τι έκανες?" "Εγώ? Τίποτα, δεν έχω τόση μεγάλη δύναμη  , μην ξεχνάτε πως είμαι θνητή" "Σωστά, άρα αυτό σημαίνει πως ο Crotalus δραπέτευσε". "Πως...πως δραπέτευσε ? Τον είχατε φυλακίσει". "Δεν ξέρω πως αλλά είναι πολύ έξυπνος και δυνατός". "Πάλι καλά που δεν σας έδωσα το μενταγιόν . Τουλάχιστον έχει περισσότερη δύναμη από εσάς , έτσι ώστε να με προστατεύει". "Ναι , έχει, μην ξεχνάς, ότι είναι φορτισμένο με την δική μου ενέργεια και της Βασίλισσας Luciana. Ουσιαστικά έχει διπλή δύναμη, την δύναμη του φωτός και του σκότους, έτσι δημιουργεί την τέλεια ισορροπία. Δυο αντίθετες δυνάμεις που όταν ενωθούν , μαζί, δημιουργούν την τέλεια ισορροπία . Μόνο που η ισορροπία δημιουργείται μόνο στα σωστά χέρια". "Εννοείται όταν το φοράει η Βασίλισσα Luciana?" "Ναι, αυτό ακριβώς εννοώ. Rosella, δώσε μου το μενταγιόν , αλλιώς θα σε πονέσω για να το πάρω". "Όχι" "Όπως θες, έκανες την επιλογή σου. Αυτή την φορά δεν μπορείς να ξεφύγεις" . Λέει και με κοιτάζει ψυχρά , σηκώνοντας το σκήπτρο του , μια λάμψη πηγάζει από αυτό και κατευθύνεται όλη πάνω μου. Εγώ τρομαγμένη κάνω βήματα πίσω . "Άφησε την!". Ακούω μια επιβλητική γυναικεία φωνή να τον διατάζει. Μπροστά μου εμφανίζεται μια φιγούρα επιβλητική , φωτεινή που την πλάτης της περικυκλώνουν δυο μεγάλα χρυσά  φτερά . Η γυναίκα αποτρέπει το χτύπημα του Άρχοντα με μία κίνηση μαγείας. 

"Βασίλισσα Luciana!". Λέει έκπληκτος ο Άρχοντας του Σκότους. Η Βασίλισσα με πλησιάζει και με παίρνει στα χέρια της . Πετάω μαζί της στον νυχτερινό ουρανό. "Που πάμε?" "Στα Ουράνια Βασίλεια ". "Γιατί?" "Θέλω να δεις κάτι". Απαντάει ήρεμα και πετάμε ανάμεσα στα σύννεφα.