It's 2013 Noona || OT7 ✓

Chapter 9

මම බස් එකෙන් බැහැලා නම්ජුන් ඔප්පගෙ පිටිපස්සෙන් ඇවිදගෙන ගියා. අපි හිටියෙ සෝල් නැෂනල් යුනිවර්සිටි එකට ටිකක් එහායින් තිබුණු පාරක ඇවිදගෙන යන ගමන්. අපිට යුනිවර්සිටි එකෙන් ලැබුණු තොරතුරු වලට අනුව ඩොක්ටර් හන්සූල් නතර වෙලා හිටියෙ මෙතන. ඒත් අපිට හරියටම තීරණය කරන්න පුළුවන් වුනේ නැහැ එයා ගාව ආපහු යන්න ක්‍රමයක් තියෙනවද කියලා නම්. 

අපි බිල්ඩින් එකක් ඉස්සරහින් නතර වුණා. එතන ගහලා තිබුණෙ ඩොක්ටර් හන්සූල් කියලා පොඩි බෝඩ් එකක්. පඩිපෙළක් නැගලා උඩට ගිහාම හම්බවෙන පුංචි ගෙදර තමයි දැන් ඩොක්ටර් හන්සූල්ගෙ ගෙදර වෙලා තිබුණෙ.

"මම එහෙනම් ගෙදර ගිහින් හවස් වෙලා එන්නම් ඉන්හා. අපිට ආපහු ඩෝර්ම් එකට යන්නත් වෙනවනෙ රෑ වෙන්න කලින්. ඔයාගෙ වැඩේ කතා කරගෙන මම එනකම් මෙතනම ඉන්න."

"හරි ඔප්පා........."

"බයවෙන්න එපා..... හැමදේම හරියයි."

නම්ජුන් ඔප්පා හිනාවෙලා කිව්වෙ මම බයවෙලා කියලා එයාට පෙනුන නිසා වෙන්නැති. නොදන්න කාලෙකට එකපාරටම ඇවිත් අතරමං වුනාට පස්සෙ මට දැණුනෙ මං තනිවෙයි කියලා. ඒත් මාව තනි නොකර නම්ජුන් ඔප්පා මුල ඉඳලම මාත් එක්කම හිටියා. එයා ටිකෙන් ටික මගෙන් ඈතට යන දිහා බලාගෙන හිටපු මම හැරුනෙ බිල්ඩින් එක පැත්තට. හොඳ හුස්මක් අරගෙන මම පඩිපෙල දිගේ උඩට නැග්ගෙ දෙගිඩියාවෙන්. ඩොක්ටර් හන්සූල්ට පුළුවන් වෙයිද මාව ආපහු යවන්න?

ඩොක්ටර්ගෙ දොරට තට්ටු කරලා මම විනාඩි දෙක තුනක් බලන් හිටියා. ගෙදර දොර ඇරියෙ මැදි වයසෙ කෙනෙක්.. එයා පෙනුමෙන් ඩොක්ටර් හන්සූල්ට සමාන නිසා මම හිතුවා ඒ එයා තමයි කියලා.

"ඩොක්ටර් හන්සූල්?"

"ඔව්..... ඒ මම තමයි....."

ඩොක්ටර් හන්සූල් මගේ දිහා බලන් හිටියෙ පුදුමෙන් වගේ. එයාව හොයාගෙන එකපාරටම කෙල්ලෙක් ආවම එයාට ඒ ගැන හිතන්න ඕන වෙන්න ඇති. ටික වෙලාවක් කල්පනා කලාටත් පස්සෙයි එයා මට ඇතුලට එන්න කියලා කිව්වෙ. 

ගේ ඇතුලට ගියාට පස්සෙ මට කොෆී එකක් හදලා දීපු ඩොක්ටර් හන්සූල් මගේ ඉස්සරහින් ඉඳගත්තා. මම ටිකෙන් ටික මගේ කතාව පැහැදිලි කරද්දි එයා හරි අවධානයෙන් වගේම පුදුමෙන් ඒක අහගෙන හිටියා. එයාට සතුටු ඇති... මොකද මම අද මෙතන ඉන්නෙ එයාගෙ පරීක්ෂණය සාර්ථක වුන නිසානෙ. මම කතා කරපු දේවල් වලින් වගේම එයාට කියපු දේවල් වලිනුත් මම කියන්නෙ ඇත්තක් කියලා පිලිගන්න ඩොක්ටර් හන්සූල්ට සිද්ධ වුණා.