Dünkü gibi aydınlık yüzün
Solmadı hiç solan çiçekteki hüzün
Konuşurken gülecek kadar var mıydı yüzün?
Sonbaharda kırlangıçların göçünün sebebi sensin.
Dün birdi bugün iki.
Meyhaneler karanlığı geçti.
Sabaha karşın bu ayrılık bitti.
Güneşin her gün doğup batmasının sebebi sensin...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ruhsuz Beden
PoetrySus sakın konuşma. Mezarım senin kalbinin bilinmez sokaklarına gömülü olsun. Bırak hiç sulama. Barı topragim kurusun.
