Kafesteki kuşun gözlerini andıran
Beyaz tuglalardan yapay bir kardan adam
Gün gelir belki erdirsin
Yazlardan kışlara göç edersin.
Gözlerin dolduğunda kapanır.
Ruhun acını sindirmeye çalışır.
Beynin olanları kabullenmez.
Gözlerin hiç bakarken çaresiz...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ruhsuz Beden
PoesíaSus sakın konuşma. Mezarım senin kalbinin bilinmez sokaklarına gömülü olsun. Bırak hiç sulama. Barı topragim kurusun.
