Abilerin Meleği

1.BÖLÜM

Melek Yener (Sayer'den) Devam
Sabah ,gözüme çarpan ışıkla uyandım demek çok isterdim.
Berk'in odaya girip "kalk nolur açım ben !"diye bağırması ile yataktan düşerek uyandım.
Siyah duvarla ve beyaz fayans arasında bakışlarım gidip geliyordu.
İki elimle yerden destek alarak kalktım.

"Seni kendi ellerimle öldüreceğim,sonrada haber olacağım savcılık sınavına girecekti katil oldu diye"dedim bağırarak.

Berk benim çocukluk arkadaşım hukuk fakültesini kazanınca eve çıktık .

Biraz maldır ama aslında iyi çocuktur.

"Fayansa mı yoksa duvara mı aşık oldun gönlü geniş arkadaşım?"dedi.

Bulunduğum yerden kalkıp yatağın üzerinden Berk'in sırtına atladım .

"Düşüyordum gerizekalı sıkı tut"dedim.

Ben Melek korkmaz hukuk okudum şuan Berk savcılık ,ben hakimlik sınavına hazırlanıyorum .

Banyonun kapısına bırakıp,"üstünü giyin kahvaltıya gel"dedi.

Berk odadan çıkınca bende banyo'ya geçip,kapıyı kapattım.

Banyo aynasının ,karşısına geçip günlük bakımı mı yapıp üstüme mavi eşofman takımını giyip aşağı indim.

Salonla mutfak birleşik ,siyah deri koltuk ,siyah bir mutfak, mutfakta sırtı bana dönük Berk vardı.

"Hani her şey hazırdı"dedim tezgahta yumurta yapan berk'e.

Bir elini karnına koyup kafasını hafifçe eğip"kusura bakma leydim"dedi Berk.

"Şimdilik affettim bir daha olmasın"diyip omuzumdaki saçımı arkaya attım .

"Yumurta kaldı, sofra bahçede "dedi Berk.

Berk'i, yalnız bırakıp mutfak kapısından çıktım.

Allahım bu nasıl sofra ayakta durup sofraya bakarken,sırtımda hissettiğim el ile ürperip masaya oturdum.

Arka mı döndüğümde kimse yoktu gene.

"Gene mi aynı şey meleğim"dedi berk elinde tava ile geliyordu.

"Hiç geçmiyor ki "dedim.

Bazı acılar geçmiyordu ruhumun acısı
Katili dışardaykken geçmiyordu ruhumun acısı.

Bazen ölmek daha cazip geliyordu yaşamaktan,bütün acılarım bitecek gibi geliyordu.

Koluma dokunan el ile kolumu kendimde kavuşturdum.

"Hayır hayır hayır,o gelemez buraya "dedim ellerim kulaklarımda öne arkaya salanıyordum.

Kulağımdan çekilen el ile kafamı kaldırıp baktım .

Yanıma gelip masanın yanına çökmüştü el hala elimde.

"Meleğim o adam yok ben varım "dedi
Ellimi tutup bende kal "meleğim nolur "dedim.

Sandalyeden havalanmamla koltuğa oturtması bir oldu berk'in.

"Al bakalım"diyip psikiyatrinin bana verdiği uyku haplarını içirip yanında duran sudan bir yudum içirdi Berk.

"Ruhum çok acıyor"diyip gözlerimi kapattım.

Berk kaya'dan Devam

Arya'nın son sözlerinden kalkıp bahçeye çıktım .

Keşke bir şey yapabilsem ruhunun acısını kendime alabilsem.

Bana ruhum öldü dediğinde "benimki ikimizede yeter"diyip sımsıkı sarılmıştım.