Gittiğim her yerde bir şekilde karşıma çıkan, ısrarla konuşmaya çalışan ve ona beni rahat bırakmasını söylediğim her seferde sanki yaptığı tüm bu şeyler normalmiş gibi açtığı gözleriyle bana çok kaba olduğumu söyleyen ahmak bir herif vardı hayatımda. Tüm okulun gözdesi olması ya da gittiği her yerde bakışları üstüne toplamasının hiçbir anlamı yoktu çünkü onun gözleri bir saniye olsun ayrılmıyordu üzerimden.
Moda defilesindeymiş gibi giyinerek herkesin dikkatini çeker, birileri hakkında konuşurken o tüm bunların farkında değilmiş gibi okyanus mavisi gözleriyle gözlerimin içine bakar ve "mon amour," derdi derin sesiyle. "Bize bir şans ver."
Ve ben kalp atışlarımı hızlandırdığı için her seferinde kendimden nefret ederek "Olmaz," derdim. "Senin bir sevgilin var."
Laftan anlamıyordu ve kendi doğruları uğruna her şeyi yakıp yıkacak kadar gözü karaydı, bunu iki aydır peşimde olmasından ve reddettiğim her seferde bir öncekinden daha tutkulu bir şekilde etrafımda dolanması yüzünden söylemiyordum. Gözü karaydı çünkü bana "Seni hayatımda istiyorum," dediğinde her zamanki gibi tatlı sözlerle kalbimi kazanmaya çalışıyor sanıyordum, sevgilisinin gözünün içine bakarken yanaklarımdan kavrayıp derin bir öpücük vermesini tahmin edemezdim.
Fakat tüm bunların da ötesinde asıl beklemediğim şey, adını dahi bilmediğim sevgilisinin bana "Onun gibi Fransız öpücüklerim yok belki ama ben de fena değilimdir," demesiydi.
Neyin içine düştüğüm hakkında hiçbir fikrim yoktu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
