Ackerman//Levi x Reader!

Bölüm 14

Orta yaşlı adamın acınası kıkırdaması duyuldu.
Levi hiç bir duygu bulundurmayan yüz ifadesiyle ona baktı.

"Neden bizi bıraktın Kenny? "
Ağzından kan damlaları dökülen Kenny Levi'ın sorusunu cevapsız bırakmadı.

"Benim gibi birisinden Baba olmazdı Levi.Sizinle kalsaydım bu halde olmazdınız belkide.Bu işler bana göre değil."

Akira saçlarını eliyle geriye tararken gözlerini kenny'den ayırmadı.
Bu mantıksız açıklamasını dinlemekte mantıksız bir hareketti ona göre.

Kenny cebinden çıkardığı kutuyu Levi'ın göğsüne çarptı.
Zar zor nefes alabiliyordu, kesik kesik.
Son bi kez Akira ve Levi'a baktı.Daha sonra kafasını gökyüzüne kaldırdı ve gülümsedi.
Kenny Ackerman O ağacın dibinde son nefesini vermişti.

Yine o iki çocuğu tek başlarına bırakmıştı.
Levi eski yüz ifadesine dönüp ayaklandı ve Akira'nın yanına ilerledi.
Bir kaç dakika sadece göz bebeklerinin içine baktı onun.
Daha sonra kolunu omzuna koydu.

"Hadi gidelim."

Akira gülümsedi.

"Evet."

~••
Historia titreyen bedenini sakinleştirmeye çalıştı.
Arkadaşlarının ona olan güvencini boşa harcamayacaktı.
O kraliçeydi,Levi ona bir şey diyemezdi.
Bu düşünceyle beraber Levi'a doğru ilerledi.

Levi ona doğru gelen ekibini gördünde pencereden dışarıya bakan Akira'yı dürttü.
Jean, Connie ve Sasha heyecanlı bir bekleyiş içindeydi.
Akira sorgulayan bakışlarını Eren'e doğru yolladı.
Eren hiç bir şeyden habersiz gibisinden başını iki yana salladı.

Historia derin bir nefes aldı.
Hızla Levi'a atıldığında Levi yana döndü ve onun için bir sinek ısırığı gibi olan yumruğun ona çarpmasına izin verdi.
Connie, Jean ve Sasha korkuyla Levi'ın tepkisini bekliyordu.
Akira ise gülmemek için kendini zapt etmeye çalışıyordu.

Herkesin beklediği tepkinin aksine Levi, ekibine döndü ve daha önce onlara göstermediği ve muhtemelen bir daha asla göremeyecekleri mükemmel gülümsemesini onlara sundu.

"Çocuklar, teşekkürler."

~••
Akira elindeki iki fincanla beraber Levi'ın ofisine ilerliyordu.
Yasak saatine yarım saat kadar kalmıştı ve içindeki bazı hisler Levi'ın odasına gitmeyi tetiklemişti.
Elleri dolu olduğu için kapıyı ayağıyla vurdu.

"İsim ve iş. "
Levi'ın sesini duyduğunda ister istemez gülümsedi.

"Natsumi Akira. İşim sizsiniz."

Levi duyduğu sözlerle beraber yayıldığı sandalyede toparlandı.
Bir kaç defa boğazını temizleme niyetiyle öksürdü ve tok sesini duyurdu.

"Gel."

Akira dirseğinden destek alarak kapı kolunu indirdi ve gülümseyen yüzüyle içeriye girdi.
Elindeki fincanları masaya bırakırken Levi pür dikkat onu izliyordu.
"Bu  saatte ne işin var burada? "

Akira Levi'ın karşısındaki kanepeye oturdu.
"Öyle keyif yapmaya geldim. "

Levi gözlerini devirdi.

"Neden olacak seni görmeye geldim tabii ki. "

"Yasak saatine az kaldı farkındaysan. "

Akira çayından bir yudum aldı.
"Ee ne olmuş yani? "

"Biraz ciddi mi olsan? "

Bir yudum daha aldı ve ayaklandı.
Levi'ın önüne geçip masaya yaslandı.