අලු ඇස් | ᴏɴɢᴏɪɴɢ

හත්වන පරිච්ඡේදය

එදා මං අහම්බෙන් අර අලු ඇස් දැකලා දැනට මාසයක් ගෙවිලා ගිහින්.. ඒත් ඒ දැක්ක අලු ඇස් අමතක කරන්න මට තවම බැරි වුණා.. සෑහෙන්න උත්සාහ කරා ඒක ඔලුවෙන් අයින් කරගන්න.. පුදුමෙ කියන්නෙ, ඒ ඇස් අයිතිකාරයගෙ මූනවත් හරියට නොදැකනෙ ඒ ඇස් විතරක් මගෙ මනසෙ එච්චර ගැඹුරින්ම තැන්පත් වෙලා තියෙන්නෙ.. දැනටමත් මට පුදුම තරම් කරදරයක් වෙලා තියෙන්නෙ අහම්බයකින් දැක්ක ඇස් දෙකක් නිසා.. කොහොම වුණත් මං පිළිගන්නවා ඒ අලු පාට ඇස් දෙක හරිම ආකර්ෂණීයයි..

" ලොකූ චුට්ටක් එන්නකෝ.. "

බැල්කෙනියට වෙලා විටින් විට මතකෙට එන අලු ඇස් ගැන හිත හිත ඉදිද්දි පහළ එළියෙන් ඇහුණු අම්මගෙ කටහඩ තමයි මාව මේලෝකෙට ගෙනාවෙ..

" පුතේ මෙහෙ එන්නකො පොඩ්ඩක්.. "

මං බැල්කෙනි එකෙන් ඔලුව දාලා බලපුවම අම්මා අතිනුත් අඩගැහුවා පල්ලෙහාට එන්න කියලා.. අපේ ගෙවල් පාරෙ ඇන්ටි කෙනෙකුත් ඉන්නවා අම්මා එක්ක කතා කර කර..

" ෆිසික්ස් වලට නංගි මෙයාට A තියෙන්නෙත්.. කෙමිස්ට්‍රි නම් B.. කොච්චර අමාරුද ඉතින් ඔය විෂයන් වලට S එකක් ගන්නත් නේද.. "

" ඒක තමයි අක්කෙ.. අපේ කොල්ලට බැරිත් ඒවා තමයි.. ඕලෙවල් වලත් පොඩි පොඩි කොටස් තියෙනවනෙ ෆිසික්ස්, කෙමිස්ට්‍රි.. "

මං මිදුලට යද්දී අර ඇන්ටිට අම්මා කියනවා ඇහුනා.. ක්ලාස් එකක් කරන්නවත් සෙට් වෙන්නද දන්නෑ යන්නෙ..

" මෙයා එක්ක කතා කරගෙන පුළුවන් වෙලාවක් දාගන්න නංගී.. ලොකූ ඔයාට පුළුවන් නේද ක්ලාස් එකක් කරන්න සිතුම් මල්ලිට..? "

මං අම්මා ගාවට ගියාම අම්මා ඇහුවෙ.. මං ඉතින් ප්‍රශ්නාර්ථ බැල්මෙන් අර ඇන්ටි දිහා බැලුවා..

" ම්ම්.. මොනවද සබ්ජෙක්ට් එක..? "

" සයන්ස් පුතේ.. අපේ ළමයට මේපාරත් ලකුණු අඩුයි.. තව මාස කීපයයි නෙ තියෙන්නෙ ඕලෙවල් වලට.. පුතාට පුළුවන්ද ක්ලාස් එකක් කරන්න..? "

ඒ ඇන්ටි ඇහුවම මං කැමති වෙලා දවසකුත් දාගත්තා ක්ලාස් එක කරන්න.. මේ දවස්වල ගෙදර නිකන් ඉන්න එකේ ක්ලාස් එකක් කරන එකත් නරකම නෑනෙ.. අනික අපේ ඉස්කෝලෙමයි සිතුම් මල්ලිත්.. ඌව මං අදුරනවා..