Yeni Başlangıç (İzana x Reader)

Bölüm 21

Hayat nasıl arkadaşlar. 9 olanlara acı haberim var. Ortak olan matematik ve edebiyat sınavı klasikmiş. Bizim suçumuz neydi? Liseye geçtik sınav sistemi değişti. Şimdi de tuhaf bir sınav var. Acıyın bize. Öhm öhm fazla acımtırasyon yaptım. Bölüme geçelim en iyisi.

------------------------------<3--------------------------

-Hana'dan

Uzun arayışlar sonucu kendim için elbise bulabildim. Annemin yanına giderken elbise giyeceğim çünkü ona göre ben bir "hanımefendi" olmalıymışım.

"Tch"

Sinirim bozulmuyor değil. Şuan ne yapıyorum derseniz, ne yapabilirim ki? Her zamanki gibi bir parkta oturuyorum. Aslında herhangi bir park değil, Asu'nun bıçaklandığı park burası.

Aklıma hatıralar geldi. O güzel hatıralarım. Hayatımı için söylediğim gibi "Hayatımın hem en güzel hemde en kötü yıllarıydı." Cidden de öyle. Burada hem çok güzel hemde çok kötü hatıralarım var.

Ah doğru ya!

Anılar... insanın kalbinde her zaman yer edinmiş şeylerdir. Bazen bazıları unutmak ister. Bazense bazıları unutmamak ister. Fakat çoğu kişi iyileri hatırlamak, kötüleri unutmak ister. Ben onlardan değilim. Ben hangisiyim hiçbir fikrim yok. Hiçbir anımı unutmak istemiyorum ama aynı zamanda hepsini unutmak istiyorum. İnsanlar anıları olmadan da yaşayabilir mi? Merak ediyorum, her zamanda merak ettim. Peki ya herşeyi unutmak yeni bir başlangıç yapmanı sağlar mı? Nasıl yeni bir başlangıç yapabilirsin? Benim Japonya'ya gelmem bir başlangıç sayılır mı? Bence sayılır. Neden derseniz eski hayatımla arasında fark var. Eski hayatımda önemsizdim. Gerçi hala bir önemim yok. Ama şundan eminim. Eski hayatımda sevilmiyordum, şimdi beni seven kişiler var.

İç ses:"Belki de yanılıyorsun Hana. Belkide eski hayatında da seviliyordun. Belkide şuan bile sevilmiyorsundur."

"Saol iç ses çok güzel moral veriyorsun."

İç ses:"Ay gerçekten miii? İlk defa beni övdün!"

Gözlerimi devirdim.

"Ben normal miyim de iç sesim normal olsun?"

Tekrar gözlerimi parka çevirdim. Oynayan çocuklara baktım. Ben Asu'yla bu parkta tanıştım. Tou'yu bu parlta zorbalardan kurtardık. Yani onunlada bu parkta tanıştık. Asu bu parkta öldü...

Nesin sen park? Hayatıma en güzel kişilerin girdiği, en değer verdiğim kişilerin girdiği, herşeyim olan kişileri bulduğum parksın sen! Ama sen benden Asu'yu aldın! Neden?

-flasback-

Asu:"Hana yaa!"

"Hayır dedim Asu."

Dudaklarını büzdü, yavru köpek bakışıyla bana baktı.

Asu:"Lütfen."

İç çektim.

"Tamam gidelim."

Asu:"Yeeey! Hana seni çok seviyorum!"

Boynuma atlayarak konuştu. Gülümsedim.

"Bende seni hadi gidelim."

_______

"Bura olmalı Asu."

Asu:"Kaku-chan burada mı kalıyor?"

"Abisi hastanede, annesi ve babası ölü ne bekliyorsun?"

Asu:"Ama Kaku-chan'a yazık."

"Asu inan bana sokakta kalmasından daha iyidir."

Asu:"Haklısın, hadi Kaku-chan'ın yanına gidelim!"