VİSAL 🍀

326 22 5
                                    

Medya - Aydilge - Yalnızlık Masalı

Herkese Selam

Yeni bölüm ile karsinizdayim,
yeni bolumde destek olan ,
okuyan,
yorum yapan
ve yıldıza dokunan güzellerim çok seviliyorsunuz

Hadi başlayalım










Aradan geçen 10 gün sonunda ameliyat günü ayarlanmış Ay ve Batı hazırlanmışdi

Batim , benim opiam ( birinin gözlerinin içine baktığınızda hissettiginiz mutluluk )
Dik duruşu yorgunluğuna rağmen o hiç solmayan gülüşü şuan üzerimde steril önlük maske ve bonemle , sevdiğim adama bakıyordum

Gözlerimiz kesişti , tutarken incitmekten korktuğum şuan ise moraran o elleri tuttum hafif tüy gibi dokundum ,

Gözlerim gözlerini bulduğunda , " girip çıkacaksın sevgilim ve ben senin o güzel ormanlarını görmek için o güzel gözlerinin acilmasini bekliyecem"

Güçlü dur diyordum içimden kendime , elimi okşadı baş parmağı ile " gelicem güzelim hem benim ne o güzel toprak gözleri , nede öperken huzur bulduğum dudakları bırakmaya niyetim yok " bunu dediğinde

Diğer elimle hafifçe vurdum omzuna " sen de iyice edepsiz oldun orman beyy tövbe tövbe " bunu derken ikimizde kikirdadik

Kapının açılması ile batıyı ameliyata hazırlamak için geldiler , son kez dokundum o ellere arkamı dönüp çıkarken tekrar ona baktım , " uyandığında ve iyileştigin de ben hep burada olucam bikma benden ama " dediğimde birden bana bakıp

" Senden bıktıgım gün benim ruhum bende değildir güzelim "

Tebessüm edip kapıdan dışarı çıktım , akmayi bekleyen gözyaslarim kendini bıraktı , ve ben başımdaki boneyi , üstümdeki önlüğü , ağzımdaki maskeyi çıkarıp , elim ağzımın üstünde sesim çıkmasın diye ağlarken , bana sarılan bir beden ile daha çok ağladım

Başımın üstündeki öpücük ile abimin sesi geldi kulaklarıma " az kaldı güzelim az kaldı küçüğüm biraz daha dayan " bunu dediğinde aglamalarim bitene kadar sırtımı sıvazladı , aglamalarim iç çekişe dönmüştü ve abimle ayrıldık Batı'nın kapısı açıldı ve onu hasta asansörüne doğru götürdüler

Neee Gerçek Ailem mi ¿Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin