Araf

84 6 0
                                    

Yüreğin beni görmüyor, şair oldum be adam!
Karanlığın ortasında tek başımayım. Tek başıma olmayı severim ama bu koşullarda değil. Gölgelerin içinden bir el uzanıyor sanki, evet evet senin elin, yaklaşıyorum..
Ellerimi güvenle uzatıyorum tutunabileceğimi ümit ederek. Avuç içlerimde naif bir dokunuş, ruhumu alıp bulutlara çıkarıyor. Öylesine büyüleyici ki oracıkta rüyaya dalasım geliyor. Burası senin kalbin olmalı, başka hiçbir yer bu denli huzur vermez bana. Karanlıktayım, bedenimde ağır yaralar... Bedenim çırılçıplak. Umursamıyorum fiziksel acıyı, ruhumdaki kadar ağır olamaz. Sakallarını kesmişsin ama acı sana hiç uğramamış. Dokunmak istiyorum, boşlukta kayboluyor ellerim. Şimdi yoksun, lütfen bu bir rüya olsun.
Uyanıyorum, hafızam bulanık. Hızla yerimden doğrulup başımı ellerimin arasına alıyorum. Nefesimi kontrol altına almaya çalışıyorum. Gözlerimi açıp etrafıma bakıyorum, burası hiç tanıdık gelmiyor. Tanrım! Neredeyim böyle?! Gerçek olamayacak kadar güzel bir yer. Yoksa rüya içinde rüya görüyorum? Belki astral seyahat? Hiç sanmam. Gitsem geri dönmem mümkün değil zaten, muhtemelen zifiri karanlıkta kurtlara yem olurum.
Aklımdaki düşüncelerden sıyrılıp kelebek desenli pikeyi üstümden atıyorum. Burası benim odam, benim dünyam. Bugün daha bir renkli. Hayır hayır bir değişiklik yok, sadece farklı bir gözle bakmayı öğreniyorum, ya da kendime dikte ediyorum, her neyse. Evrenden neyi istersen sana onu veriyormuş ama olumsuz düşünmemek için kendinle savaşıyorsun. Pollyanna'nın tecavüzüne uğramış da bir kişilik bunalımının ortasında kalmış gibiyim.
Perdeyi aralıyorum, gün ışığından nefret ederim ama sabahları iyi geliyor-muş. Keşke içim de gökyüzünün güneşinden biraz nasiplenebilse.
Boyalarıma bakıyorum, onlar bana daha bi hüzünlü bakıyor sanki. Kendime karşı hep vefasız oldum, sevdiklerimden vakit gelmedi. Dün, uzun zamandan sonra ilk kez kendim için bir şey yaptım bu boyaları almakla. Şuan istediğim tek şey aklımdaki gökyüzünü çizip boyamak. Dikkatinizi çekerim, önce çizmek dedim. Çünkü çizilmiş olanı herkes boyar, bense çizgilerden taşmak sınırları aşmak istedim.

Ruhtaki direnişHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin