the legende van fairy hope

Hoofdstuk 3-nieuw fairy hope

ik werd wakker en dacht nog aan gisteren hoe konden mijn ouders dit verborgen houden voor mij.

We besloten toch maar verder te gaan en keken op de kaart,waar stond 'mijn oude scheldplaats' We waren wel heel benieuwd wat mijn vader bedoelde en besloten er naar toe te lopen, we ruimde onze spullen op en besloten maar snel te vertrekken.

Na een tijd je in het bos te hebben gelopen kwam we plotseling een bordt tegen langs een oud bospad dat verder het bos in ging. Op het grote stenen bord  stond nieuwe fairy hope met een pijl er onder die wees naar het een bospad waar veel bomen en struiken stonden.   We werden nieuwsgierig en besloten het pad te volgen. Na een tijdje kwamen we   uit bij een grote stenen poort waar nog een keer opstond nieuw fairy hope .De poort was begroeid met kliimop en er stond onder de tekst nog een tekst maar die was in een taal die we niet herkende.

We liepen onder de poort door en kwamen bij een klein dorp met boshuisjes.De meeste zagen er erg verlaten uit maar enkele huisjes leken nog bewoond.We besloten maar ergens aan te bellen en te vragen om iets drinken,omdat we al best wel lang hebben gelopen.We bellen aan bij een huisje met een rieten dak en vrolijke bloemen in de tuin met alle kleuren die je maar kunt bedenken rood,geel,blauw paars en oranje,het ziet er erg mooi uit.Een oude vrouw van denk ik ongeveer een jaar of 70 doet open.'Hallo wat is er aan de hand?'Uhmm ja we zijn al lang onderweg vandaag ,mogen we misschien wat eten en drinken?'Ja natuurlijk' zij de vrouw ,kom maar binnnen.

Het huis zag er nog mooier uit van de binnenkant. Het was niet groot, maar wel erg gezellig.Het moest me denken aan het huisje van mijn oma. Het huisje van mijn oma stond op een heuveltje, het was een schattig boshuisje met houten meubels en je rook er altijd de geur van appeltaart. Ze maakte graag appeltaart en ik hielp haar daar vaak mee.De gedachten dat ik zolang niet zo''n lekker appeltaart heb geproefd maken mij verdrietig. Ik ben zo diep verzonken in mijn gedachten dat ryan mij aantikt en zegt 'die vrouw vroeg je wat'. Ooo srry wat vroeg u?

Ik ben mathilde wie zijn jullie? Wij zijn lotus mia en Ryan.Wat een mooie namen zei Mathilde. 'Wat brengt jullie hellemaal hier'? We zijn op zoek naar mijn vader hij heet Eroy kent u hem missschien? De vrouw verstijf voor een tijdje wat mijn de indruk geeft dat ze mijn vader heeft gekent. Ze begint te praten en vertelde dat ze mijn vader kent van het oude dorp fairy hope.Ze woonde vlak naast hem ze vertelde dat ze ook op het bal was en dat ze hem zag wegrennen .e ze werd  later wakker  op de vloer van het verwoeste kasteel en kwaad was al lang weg.Het kasteel was hellemaal over hoop gehaald. Ze verteld dat ze  jaren lang nagedacht over wat het kwaad had kunnen zijn, ik werd hellemaal gek ervan. 

Weet je hellemaal niks meer over mijn vader verder vroeg ik wanhopig.Nee het enigste wat ik weet is dat hij een scheldplaats heeft in het bos waar hij alleen kan zijn of waar hij heen gaat als er iets ergs in zijn leven gebeurdt. Dus misschien kun je in die oude scheldplaats nog wel wat vinden over Eroy. Om daar te komen moet je terug naar de hoofdweg en dan terug lopen tot een rivier die rivera heet.Loop alsmaar langs die rivier en je komt bij een bos. Vindt in dat bos een met planten  begroeide grot en in die grot vindt je de scheldplaats van je vader. Die kan je meer vertellen dan ik.

Ze zwaaide ons uit en we liepen de route die de vrouw ons had gegeven.We kwamen inderdaad uit bij de rivier rivera. We zagen inderdaad de grot. we besloten ernaar binnen te gaan. De grot was erg groot en in de binnekant zaten allemaal kristallen in verschillende kleuren zoals paars, blauw en groen.Het licht van buiten weerkaatste heel mooi op de kristallen, zo mooi dat het ons even verblindt. Als we de grot binnenkomen en we gewend zijn aan het felle licht kunnen we de grot nog beter zien dan eerst. We zien spullen die op grond liggen zoals:een mes ,een zak om spullen in te doen en een hoop takken en bladeren waar een bed van is gemaakt. 

PLotseling zien we  dat er op een hoekje van een rots want een tekst staat geschreven we besluiten er heen te lopen en lotus leest de tekst hardop voor er staat:

mijn lieve vrouw en mia als jullie dit ooit lezen  ik hoop dat we ooit weer bij ellkaar kunnen zijn maar ik moet hellaas nog iets afhandelen, ik kom zo snel mogelijk naar huis.

liefs eroy 

Wat huh wat moet hij dan afhandelen en wanneer was hij van plan om naar huis te komen? Het is al meer dan 16 jaar geleden dat hij is vertrokken.Het maak me verdriet en ik ren de grot uit. Ik staar naar het bos en bedenk mij dat de zoektocht naar mijn vader langer gaat duren dan we dachten. ....................................................................