EREN bxb ( Gerçek Ailem )

9.Bölüm

Ne demiş şair;
uyuyalım! Hiçbir şey olmazsa, sabah olur.

Bir 🌟'cık ??

⁠✿

Yazar'dan

Genç çocuk arkadaşıyla olan konuşmasını bitirip yatağına uzanmıştı biraz sonra ise uykuya dalmıştı.

Geceleri kabus gördüğü için bu eve tam alışamamıştı. Onların gerçeği öğreneceğinden korkuyordu ama biliyordu ki gerçekler elbet ortaya çıkacaktı.

...

Gece saat 3 civari

Genç çocuk yatağında rahatsızca kıpırdandı. Yine kabus görüyordu...

En kötüsü uyandığında yakından olan birisini göremeyince kriz geçirirdi.

Genç çocuk yatağında "yapma ! " Diye sayılıyordu. Sesini kimse duymuyordu.

Tam o vakit odadan en büyük ablası olan Yasemin çıkmıştı. Psikolog okuduğu için geceleri ders çalışıyordu.

Genç kız henüz kabullenemediği kardeşinin odasından sesler duyunca o tarafa doğru yöneldi.

Kapıya yaklaştı ve sesli duymak için kapıyı dinlemeye başladı.

İçeriden ağlama sesleri ve birkaç sayıklama sesi duyunca içeri girdi.

Girdiğinde ise önündeki manzaradan dolayı şaşkına uğradı.

Genç kız, oğlanı uyandırmaya çalıştı ama sadece çalışmakla kaldı çünkü oğlana dokunduğu an oğlan kendisini çekiyordu.

Genç kız bunun içinde bir iş olduğunu anladı .

Genç kız tekrardan çocuğa doğru yöneldi.
........................................................................

Yasemin'den

Ders çalışmamı bitirmiştim biraz su içmek için aşağı inecektim ki Ere'nin odasından sesler duydum.

Her ne kadar kontrol etmek istemesemde odasına doğru yöneldim ve kapıya doğru yaklaşıp sesi dinledim içeriden ağlama sesleri ve birkaç sayıklama sesi geldiğini duyunca direkt kapıyı açtım ve içeri girdim.

Eren'in o hâlini görünce çok şaşırdım ve onu uyandırmaya çalıştım ama başaramadım benden uzaklaşıyordu .

Neden böyle yaptığı içime kurt düşürse de bununla sonra ilgilenecektim. Şuanda onu uyandırmaya çalıştım.

Birden bedeni titredi ve direkt uyandı. Etrafına baktı. Beni görünce şok oldu ve daha çok titremeye girdi.

"Eren bana bak . Gözüme bak orada ne görüyorsun."

...

Birden dudakları titredi ve dizlerini kendine çekerek ağlamaya başladı yüzünü de dizlerine gömdü. Elim ayağım birbirine girince mecbur olarak annemi çağırmaya gittim.

Annemgilin odasına gittim ve hızlıca kapıya vurdum.

Annem kapıyı açtı.

" Anne çabuk gel Eren'e birşey oldu."

Annem Eren'in ismini duyunca babamla beraber odadan çıktılar ve direkt Eren'in odasına geldiler.

........................................................................

Özlem Hanım'dan

Yasemin hemen Eren'e birşey oldu diyince direkt Eren'in odasına gittim.

İçeri girdiğimde Eren kafasını dizlerine gömmüş ileri geri sallanarak ağlıyordu.

Ağlamaları gittikçe şiddetlenince odaya diğer çocuklarımda geldi hepsi şaşkınlıkla Eren'e bakıyordu.

Murat benden daha endişeliydi o yavaşça Eren'e yaklaşık elinden tutmak istedi ama Eren direkt onu gördüğü gibi eline vurmaya başladı ve bağırarak
"Dokunma bana istemiyorum git buradan!" Diye bağırıp çağırıyordu hem bağırarak ağlıyordu hemde kendine zarar vermeye başladı.

Bu işin böyle olmayacağını anlayıp odama gidip bir adet sakinleştirici aldım ve gizliden onun koluna vurdum . Eren'in biraz sonra hareketleri durdu. Yattığını anladım onun üstünü düzeltip yatağın içine koydum ve herkesi kovdum buradan.

Sadece ben ve Eren kalmıştık bu odada . Genelde benim hastalarım başına bir olay geldi mi Eren gibi davranırlardı. Ve Eren'inde böyle davranması da bir olay yatıyordu.

İç çektim her ne yaşamışsa ağır şeylerdi onun yaşına göre. Yanına uzandım ve saçlarını okşamaya devam ettim.

Kaç saat öyle geçti bilmiyorum ama kendimi düşünmekten alıkoyamıyor-dum.

Tüm çocuklarım arasından bir tek Eren naifti. Asla üzülmesini istemezdim. Ama bir anne olarak onun yaşadığı kötü şeylerde yanına olmamıştım.

Saçlarından birkaç kez öpüp kokusunu içime çekmeye başladım bebeksi gibi kokuyordu.

Yanından kalkıp oturma odasına gittim ve herkeste beklediğim gibi oradaydı.

Hepsi suspus olmuştu bazıları ise pişmandı çünkü herkes az çok tahmin edebiliyordu Eren'in durumunu.

Rüzgar boğazını temizleyip

"Eren'in yakın arkadaşı falan yok mu en azından belki birşeyler biliyordur."

Şaşırmıştım Eren'i ölesiye kabul etmeyen oğlum şimdi iyilik meleğine dönmüştü.

"Bilmiyorum oğlum ama belki sorabiliriz kendisine gelince."

O da tamam anlamında kafasını sallamıştı. Aralarında en bozulan kişi ise Murat'tı.

Bende ona destek vermek amacıyla elini tuttum o da bana sarılmıştı.

Hangi evlat babasından korkardı ki ? Ne olmuştu benim küçük meleğine? Ne yapmışlardı ona ? Nedir onu bu kadar korkutan şey?

Keşke bize güvenip söyleseydi.

Derin iç çektim tekrardan kimseninde konuşmaya niyeti yoktu. Evde ölüm sessizliği vardı.

Herkes Eren'in uyanmasını bekliyordu.

Ama şöyle birşey de vardı Eren uyanınca onlara gerçeği söyleyecek miydi ?

........................................................................

İyi okumalar ❤️❤️❤️

Geçiş bölümü oldu bu bölüm.

Yorum ve kalp atar mısınız

Bölüm nasıldı?

Gelecek bölümde görüşmek üzere hoşçakalın 👋👋👋👋

Sizi seviyorum ❤️❤️❤️

❤️💖💓💞💖💝💘💓💕💕❣️💟💗💖💝💘💞💕💕💞💟💝💖💓💖❣️💟💘💞💞💕❤️💕❣️💞💘❣️💝❣️💖💖❣️❣️💝💟💞💟💞💗💕❤️💕❤️❤️💕❤️💞💘💝❤️