සදරුවන් අයියා එන සැරිය ස්කෝලේ ලගින් නවත්තද්දි ඇස් වලින් ඒ පැත්ත පෙන්නලා මගේ ඔලුවත් අතගාගෙන හේශාන් අයියා ඇතුළට ගියේ හැමෝගෙම වැඩ අදීක්ෂණය කරන්න බාරදීලා තියෙන්නෙ එයාට නිසා. අඩුපාඩු තිබ්බොත් බැනුන් අහන්නන් වෙන්නේ එයාට තමා.
ඒත් එක්කම මන් ආපහු ගේට් එකෙන් එලිය බැලුවේ සැරියෙන් එක එක්කෙනා බැහැලා එන හින්දා. ස්කෝලෙන් අරික්කාලක් විතර එනවද මන්දා ඒකේ. බහිනවා බහිනවා ඉවරයක් නෑනේ. අන්තිමට සදරුවන් අයියත් බහිනකොට අහම්බෙන් වගේ මන් බස් එකේ පිටිපස්සහ සීට් එක දිහා බැලුවේ කවුරු හරි මන් දිහා බලන් ඉන්නවා වගේ දැනුන හින්දා.
දේහින්...... වෙන කවුරුත් නෙවේ පිටි පස්සේ සීට් එකෙ ජනේලේ අයිනේ ඉදගෙන මේ පැත්ත බලගෙන හිටියේ Hcc යේ මිත්‍රයා. ඇයි කියන්න මන් දන්නෙ නෑ. ඒත් ඒ බලාගෙන හිටිය විදිහට හදවත ගැහෙන්න ගත්තා හරි අමුතු රිද්මයකට.
ටිකකින් නිපුනුත් ජනේලෙන් ඔලුව දාලා මට සැලුට් එකක් දුන්නෙ බස් එක ආපහු හරවන් යන්න හදනකොට. ඒක හින්දා බස් එක අද්දනකොටම මාත් ඒ දෙන්නට අත වැනුවේ වෙනදට නැති සතුටකින් හිත පිරෙද්දි. ලගදිම එයාලත් අපේ ගොඩක් හොද යාළුවෝ වෙයිවගේ.
" ගුඩ් මෝනින් කොල්ලෝ....... "
ඒ එක්කම බෑග් එකත් කරෙන් ගලවගෙන ගේට් එකෙන් ඇතුළට ආවේ සදරුවන් අයියා.
" ගුඩ් මෝනින් ...... "
" වෙලාව කීයද කොල්ලෝ ....... ඒ බන් මේක අපේ පන්තියෙන් තියපන් ඈ..... "
සදරුවන් අයියා මගෙන් වෙලාව අහගෙන පොතේ අත්සන් කරන්න යන ගමන් ආර්ට් එකේ අයියෙක්ට බෑග් එක දුන්නේ පන්තියෙන් තියන්න කියලා.
" හ්ම්ම්ම් හයයි හතලිහ වෙලා. හැමදාම මන් එද්දි ඒ වෙලාව වෙයි බන් අවුලක් නෑනේ නේ."
" ගානක් නෑ.... ටික වෙලාවනේ. කොහොමත් කට්ටිය වැඩිපුර එන්නේ හත කිට්ටුවෙලා හින්දා අවුලක් නෑ. "
" ඔව් හැබැයි නේ..... ආ හිටාන්කෝ බඩ්ඩක් තියනවා. අනිත් ජෝඩුව එන්න කලින් කමු. හතරට බෙදන්න තරම් දෙයක් නෑ මේකේ "
එහෙම කියන ගමන් සදරුවන් අයියා බෑග් එක යවන වෙලේ ඒකෙන් ගත්ත කවරයක් දිග ඇරියේ මාත් ඒකට ඇහැ දාද්දි.
YOU ARE READING
Crush ( slow update )
Non-Fictionමම ඒක දැනගෙන හිටියා එයත් ඒක දැනගෙන හිටියා එයා ඒක දන්නවා කියලත් මම දැනගෙන හිටියා මම ඒක දන්නවා කියලා එයත් දැනගෙන හිටියා ඉතිං අපි එහෙම්මම හිටියා !
