Bir Beden İki Zihin

Zindan

Aklım o kadar karışık ki ne yapmam gerektiğini bilmiyorum.
Babamı öldürmek küçüklük hayalimdi ama ben kimseye çalışmazdım. Bir kere çalışsam birşey olmazdı bence çünkü annemin intikam'ını alıcaktım...

Naz'ın sesiyle uyanmıştım "sen eve gelmeyip sahildemi uyudun gerçekten ben seni o kadar merak ederken" etrafıma baktım ve gerçekten sahilde uyumuştum " naz gelecek gücüm yoktu" naz ne demek istediğimi anlamayan gözlerle bakıyordu, naza anlatıcaktım çünkü ondan hiçbir şey saklamazdım "babamı bulma şansım var" meraklı bir şekilde yanıma oturdu " senin barış bana bir teklifte bulundu,onlarla çalışırsam bana babamın yerini söyleyecekler" naz bir anda bana sarıldı "hayaller gerçekleşicek desenee" gülümsedim "aynen öyle" o da gülümsedi ve bir anda yüzü düştü, merakla "noldu?" Dedim.
"Ama sen kimse için çalışmazsınki bu işi nasıl yapıcaksın?" Haklıydı ben kimse için çalışmazdım "bu seferlik çalışacağım annem için...".
Naz yüzümün düştüğünü görünce hemen lafa atladı "o zaman bu işte bende varım seni tek bırakmam ortak" dedi ve göz kırptı "sensiz yapamam zaten naz'ım" bütün işleri ikimiz yapardık bu yüzden gelme desem bile gelirdi...

Barış'ın söylediği adrese varmıştık baya büyük bir depoydu, etrafta kimse yoktu sanki boş gibiydi depoya yürümeye başladık ,kapıya vardığımızda kapı açıldı ve içerde birsürü insan vardı
Büyük ihtimalle hepsi o mafya'nın adamıdır , anlamadığım tek şey bu kadar kişi varken neden ben...

"Ooo gelmezsin diye düşünmüştüm" bu barışın sesiydi gülümsüyordu gözü bir bana bir naza bakıyordu.
"Geldim işte iş ne anlat sonra bitsin bu saçmalık" barış hala sırıtıyordu kendimi zor tutuyorum yüzüne yumruk atmamak için "ben değil usta anlatıcak işi sana" usta'mı o da kimdi çoğu mafya babasını tanırdım ama ilk defa duydum bu lakabı "tamam anlatsın nerde o" ayağa kalktı ve kafasıyla gel işareti yaptı, karanlık bir odaya girdik gözüm zar zor seçiyordu birisi oturuyordu koltukta ,sert bir ses tonuyla"tek eda kalsın odada" dedi.
Naz bana baktı onay beklercesine bende çık der gibi kafamı salladım, çıktılar ve sadece ikimiz kaldık koca odada "otur eda" dedi ve koltuğa oturdum " anlat iş ne çok uzatma" bu sert çıkmama şaşırmış olacak ki biraz sessiz kaldı "Cesur'sun seni seçme nedenimden biriside bu , diğer nedenlerde gözünü kırpmadan karşında kim olursa olsun öldürmen ve kimseye karşı zaafının olmaması kısacası robottan farkının olmaması..."
Doğru söylüyordu benim duygularım yoktu "Görev ne?" Uzatmak istemediğimi anlamış olacak ki görevi anlatmaya başladı "Oğlum hapishane'de ama o kadar zor bir yere kapatmışlar ki hapishaneden çok zindan gibi onu ordan kurtarabilecek tek kişi sensin" bana bu kadar güvenme sebebi neydi acaba"Ne yaptı da o zindana kapatıldı?" Biraz düşündü büyük ihtimalle söyleyip söylememek arasında kaldı "Orası seni ilgilendirmez sen kurtar yeter" çok uzatmadım ve devam ettim konuşmaya"Tamam devam et anlat"
Dediğimi yaptı ve konuşmaya başladı "Oğlum ordan kendisi kaçabilir ama çıkmak istemiyor ama sen onu çıkartıcaksın plan sende hemen çıkar onu ve bende sana babanı veriyim" bana bir dosya uzakttı oğlunun bilgileri vardı adı Sinan Palaz'mış kaldığı hapishane baya korunaklı bir hapishaneydi ,haklıydı zindandan farksız bir yerdi ama benim yapamayacagım bir iş değildi ,gerisi ilgimi çekmediği için dosyayı önüne attım sonra odadan çıktım.
Bu iş zordu hemde baya ama imkansız değildi yapabilirdim. Naz barışla konuşuyordu baya eğleniyor gibiydi beni gördüler ve bana doğru geldiler "noldu edoş kabul ettinmi?" Barış güldü Naz'ın edoş demesine "yürü naz " dedim ve deponun kapısına doğru yürümeye başladım ,naz'da arkamdan geldi.
Tam motora binip gidicekken naz beni tuttu "Noldu anlatsana kızım ne bu acele?" Onu dinlemeden motoru gazladım ve hızlıca çıktım oradan oda arkamdan geliyordu.

Eve girdim sonunda ve yatağa attım kendimi arkamdan naz gelmişti "Dengesiz eda'm noldu anlatırmısınnn?"
Haklıydı bazen o kadar dengesiz oluyordum ki kimseyi gözüm görmüyordu "Görev zor ve tehlikeli hapishane'ye giricez ve oğlunu ordan kaçırıcaz" naz güldü "Senin için demi zor?" Bilmiyorum dercesine kafamı salladım "Hapishane zindan gibi bir yer girmesi çok zor ve tek sorun bu değil oğlu Sinan Palaz ordan çıkmak istemiyor onu ordan çıkartmakta çok zor" o kadar yorgun anlattım ki naz beni güçlü görmeye alışkındı o bile şaşırdı "senin yapamayacağın birşey yok hem tek değilsin ikimiz yapıcaz bu işi ,hem bu Sinan niye çıkmak istemiyormuş?"
Aynı şeyi merak ediyorduk"Bende bilmiyorum söylemedi neden içeriye girdiğinide söylemedi , neyse ne bir şekilde yaparız ama şimdi dinlenmek istiyorum" tamam dedi ve öpücük atıp çıktı , bende planı düşüne düşüne uykuya daldım...

Gözlerimi açtığımda karşımda babam vardı "Günaydın çirkin ördek çok uyudun ceza vermem gerekiyor sana" titremeye başlamıştım korkuyordum "baba lütfen yapma ben bir daha uyumam gerçekten" kahkaha atmaya başladı"o ceza çekilecek ufaklık" beni şacımdan tuttu ve yere fırlattı çok korkuyordum ve hiç susmadan ağlıyordum bana tekme atmaya başladı o kadar canım yanmıştıki kıpırdayacak halim kalmamıştı,durmuştu işte sıra en kötü kısımdaydı üstümdeki kıyafetleri tek hamlede çıkardı ve üstüme eğilip bana dokunmaya başladı...

"Eda! Uyan! " Gözlerimi açmıştım karşımda naz vardı babam yoktu , naz anlamıştı ve bana sıkıca sarıldı "iyimisin güzelim çok korktum sesini duyunca"
"Ne söyledim?" Geri çekildi birazcık nefes almamı ister gibi"'Yapma baba' dedin" tamam derdecesine kafamı salladım ve dışarıya çıkmak için odadan çıktım ,kendimi dışarıya attım ve nefes aldım.
Saate baktım ve sadece yarım saat uyuyabilmiştim...

🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤