Junkyu nun ağzından
Haruto arabanın kapısını açtı.
"Buyrun."
Gülümsedi, bende gülümsedim.
"Teşekkürler."
İçeri girdim, Haruto kapıyı kapattı ve sürücü koltuğuna geçti.
"Araba sürmeyi biliyor musun?"(Haruto)
"Hayır bilmiyorum."
"Öğretmemi ister misin?"
"Gerek yok, çok karışık geliyo."
"Peki, sen bilirsin o zaman."
Arabayı çalıştırdı.
"Yoldayken markete girebilir miyiz? Almam gereken şeyler varda."(Junkyu)
"Tabi, ne alacaksın?"
"Biraz sebze ve yumurta alıcam, bide ramen."
"Yanında para var mı?"
"Jihoon'dan aldım, yeterli kadar var."
"Tamam."
Önüne döndü ve arabayı sürmeye devam etti.
Markete gelmiştik.
"Benimde gelmemi ister misin?."(Haruto)
"Gerek yok, hemen dönücem zaten."
"Peki, ben burada bekliyorum."
Burnumu sıktı ve gülümsedi, bende gülümseyip yanağını şıktım ve dışarı çıktım.
İçeri girdim ve sebzelerin olduğu bölüme gittim, gitmez olaydım.
Yeonjun ve sevgilisi oradaydı?!
Almam gereken sebzeleri alıyordum ve onu görmezden geliyordum. Yeonjun beni görünce şaşırdı.
"Bak bak, kimler buradaymış."
Bana doğru adımladı, arkasından o sevgilisi geldi. Soobin di sanırım ismi.
"Yeonjun sal beni, seninle artık işim yok. Sende öyle demiştin zaten."
Kıkırdadı.
"Doğru öyle demiştim, ama bu benim seninle uğraşamayacağım anlamına gelmiyor."
"Yeonjun, artık seninle bir işim yok benim, git başımdan. Senin artık benim gözümde dünyadaki tanımadığım insanlardan farkın yok."
"Hayırdır oğlum, ne bu havalar?"
Soobin üstüme yürüdü ve Yeonjun un önüne geçti. Geri adımladım.
Arkadan birisi gelip elimi tuttu.
"Sevgilimle ne alıp veremediğiniz var?"(Haruto)
"Ruto-ya.."(Junkyu)
Biz sevgili değiliz. Neden bana sevgilim dedi?
"İyi misin Bebeğim?"
Bebeğim mi?! Bu ortamda bunu sorgulayamazdım o yüzden akışına bırakacaktım.
"İyiyim, sorun yok."
Yeonjun kıkırdadı.
"Bu tipsizlikle senin bide sevgilin mi oldu?"
"Hayır, hiçte bile çirkin değil. Eğer gerçek bir sevgili olup yüzüne nefret değilde sevgiyle ve detaylıca baksaydın dünya tatlısı bir insan olduğunu görürdün."
"Sen benim sevgilime laf mı sokmaya çalışıyorsun?"(Soobin)
Soobin, Haruto nun önüne geçti.
"Hayır, sadece bir konuya açıklık getirmeye çalışıyorum."
Aynı şekilde Haruto da, Soobin e doğru ilerledi. Haruto nun kolunu tuttum.
"Ruto-ya hadi gidelim, sonra alırız ev ihtiyaçlarını."
Ortam zaten gergindi, daha çok durursak daha da gergin olacaktı.
"Kyu sen arabaya git benim bir işim var."
Kavga çıkarmayacaktı değil mi? Yapmazdı bunu.
"Ruto-ya~ hadi gel gidelim lütfen."
"Tamam, hadi gidelim."
Elimi tuttu ve Soobin in omzuna çarpıp marketten çıktık.
"Özür dilerim, eğer markete girmek istemeseydim bunlar yaşanmazdı."
Diğer elimi de tuttu ve karşıma geçti.
"Senin hiç bir suçun yok, bilemezdin zaten onların orada olup olmadığını, bende sadece biraz gerildim sadece. Sorun yok yani dert etme."
Yanağımı öptü, bende sarıldım ona.
"Teşekkür ederim."
Geri çekilince yine elimi tuttu ve arabaya gittik. Yine bana kapıyı açtı.
"Teşekkür ederim."
Yanağını sıktım,gülümsedi.
Oda yine sürücü koltuğuna oturdu.
Anlamıştım, ben Haruto dan hoşlanıyordum.
_
Selamm
Nabersinizz
Uzun süredir yazmıyorum ama napim üşendim yine diğer bölüme ne yazıcağım bilmiyorum o yüzden bi 2-3 gün sürebilir yazmam neyse byy💗
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Gün | | HARUKYU
Short Storyrruto_ Çok tatlısın .junkyu_ Sen kimsin rruto_ Gelecekteki kocanım .