────୨ৎ────
“Kenzo, payagan mo na ako…” naka ngusong pakiusap ko sa fiancée ko pero mariin lamang itong umiling.
“Susundin mo ang sinabi ko o papalayasin kita rito sa condo?” he threatened with furrowed eyebrows before walking away.
Padabog naman akong naupo, dismayado sa sinabi niya. Birthday ngayon ng kaibigan ko pero ayaw akong payagan ni Kenzo na dumalo.
Kenzo is my fiancée.
We’ve been together for 6 years.
But the only problem is... Napaka possessive niya at gusto niya na laging siya ang masusunod.
***
“Saan ka pupunta?” tanong niya nang mag kasalubong kami sa salas.
“A-ah, bibili lang nang pagkain sa labas, gutom na ako, e.” sambit ko, pinasadahan niya ako ng tingin mula ulo hanggang paa.
“Nang ganiyan ang suot mo?” ngiwing tanong niya kaya naman nag tataka akong napatingin sa suot ko. “Bakit anong masama sa suot ko? Kenzo, ang init init ngayon.” sagot ko naman. I am wearing a t-shirt and a dolphin short.
Kunot na kunot ang noo niyang inabot sa akin ang hoodie niya.
“Wala akong pakialam, Georgia. Suotin mo yan.” aniya saka ako nilagpasan kaya napa buntong hininga na lamang ako.
It’s fine, Gia. Nag-aalala lang siya sa’yo…
***
“Lutuan mo ako ng pagkain, Georgia!” rinig kong sigaw ni Kenzo mula sa salas pero mas pinili kong mag suot ng earpods para hindi marinig ang nakakainis na sigaw niya.
Masama ang loob ko sa kaniya.
Maya-maya ay malakas na bumukas ang pinto ng kuwarto ko. Inis niyang kinuha ang earpods ko saka iyon ibinato sa kung saan.
“Can’t you hear me screaming?!” galit na sigaw niya.
Natigilan ako sa naging asta niya. It’s clear that he’s not the Kenzo I love...
“Lumalandi ka ba?!” galit na sigaw niya pa saka inabot ang cellphone ko pero pinilit ko iyong inagaw pabalik.
“Kenzo, ano ba! Nag aaral yung tao!” sigaw na sagot ko pabalik pero ang tanging natanggap ko mula sa kaniya ay isang malakas na sampal.
I felt numb.
Natigilan din siya saka napatingin sa palad niya at sa pisngi kong namumula.
“G-georgia--- Love, i’m sorry!” he pleaded.
Sunod-sunod naman na pumatak ang mga luha ko saka siya nilagpasan habang mahigpit na nakakagat sa pang-ibabang labi para pigilan ang sariling humagulgol.
“Wait!” hiyaw niya saka hinila ang kamay ko kaya napaharap ako sa kaniya pero kaagad ko iyong iwinaksi.
“Ano ba!” sigaw ko.
“I’m sorry.” aniya. "Sorry?! Kenzo naman." naiiyak na sambit ko na halos napipiyok na dahil sa pagpipigil ng iyak.
Does he think that a simple apology can change everything?
“Look, I didn’t mean to--- Tama na! Pagod na pagod na ako." I wiped my own tears as I cut him off.
“Palagi ka nalang ganiyan. Palaging may bawal at halos angkinin mo na ako!" I can’t control my emotions, tahimik lang siyang nakikinig.
“Do you still remember your promises? Na hindi mo ako sasaktan at susuportahan mo ako palagi? What happened?” nanghihinang tanong ko sa kaniya.
I saw a glimpse of guilt in his eyes.
“I’m sorry…” mahinang bulong niya, he tried to reach for my hands pero iniwas ko ito.
Ilang beses akong napailing-iling habang nanlalabo pa rin ang mga mata dahil sa mga takas na luha ko.
I can still remember everything we’ve been through as a couple. In our 7 years relationship, this is the first time that he broke me so badly. Maybe... He didn’t remember our promise back then when we were walking in the rain with love in every heart beat of our hearts.
I gasped for air as I looked at him for the last time.
“We're done. I’m breaking up with you, Kenzo.”
___
Years later. I completed my studies and became the best version of myself.
“Grabe. Ikaw na lang ang walang asawa, Ms.Single!” asar ni Stephania sa akin.
I chuckled.
“I don’t need one,” sagot ko naman.
“Weh ba? Seryoso kana talaga na gusto mong tumandang dalaga?” kontra ni Aisha. “Oo nga. Ayaw mong magka-anak?” segunda pa ni Stephania.
Inilapag ko ang ballpen na hawak saka hinarap sila. “Kaya ko ang sarili and I love myself more than anything.” paliwanag na sambit ko sa kanila.
They heaved a sigh and formed a pout.
“Oh!”
Sabay sabay kaming napalingon sa isang empleyado ko na si Jake.
“Ano yan, papi?” tanong ni Stephania. "Ang ex ni boss, yung Kenzo? Kasal na raw!" sambit nito na may nanlalaking mata habang nakatingin sa hawak niyang cellphone. Lahat naman sila ay napalingon sa akin.
They know my story so well kaya naman matibay ang bond ko sa mga empleyado ko na ‘to. But sometimes, they are really nosy about what I feel after years and years that passed.
“What?” tanong ko at bahagya pang natawa. “Kase naman…” they answered in unison, napakamot pa sila sa kaniya kaniyang mga batok.
Nag-aalala ba sila sa akin?
After Kenzo and I broke up, we parted ways. Nag punta akong ibang bansa to fixed myself and to focus on my studies. Wala akong naging balita kay Kenzo sa loob ng 7 years but someone says that he had a girlfriend 3 years after our breakup.
I am genuinely happy for him. I wish him and his family the best.
I hope he’s a better guy now. I know we had a lot of trouble back then but I know that it’s part of growing up and gaining experience. Malaking bagay pa rin naman sa akin ang naging relasyon namin. But moving forward from something that happened from the past is one of the amazing things I’ve done because I moved forward as a person.
Hindi man ako nakakuha ng happy ending sa lovelife ko. I still get the chance to fulfill my dreams and become a successful C.E.O. I am also blessed with good friends and co-workers and I am content with what I have right now.
So I guess, it’s my not so happy ending.
𓆝 𓆟 𓆞 𓆝 𓆟
YOU ARE READING
Inks Loving Rhythm (Compilations of my One Shot Stories)
RandomUNDER EDITING This is a a compilations of my works. I originally wrote this on Facebook but I decided to also published it here. Some of my works have a cliffhanger endings, enjoy. You can visit my account 'Jen Wrights' on Facebook. :)) © ALL RIGH...