Yarayı açık bırakırsın, acır. Kapatırsın, izi kalır. İp geçmez, iğne dikmez. Bazı insanlar sizi bazı anılarla yaşamak zorunda bırakır.
Kadının hayatı tam olarak bu cümleler üzerine kuruluydu. Annesi, babası, bilinmeyen, Barlas, henüz tanımadığı abisi.. Bazı insanlar onu bazı anılarla yaşamak zorunda bırakmıştı.
Henüz idrak edemediği gerçekler, gece yalnız kaldığında zihnine hücum etmişti. Annesinin kendisine bıraktığı miras, ölmeden önce kendisine yazdığı not, ismini internete yazdığında karşısına çıkan haberler ve haberlerin bir yerden sonra sanki annesi hiç var olmamışçasına kesilmesi.. Kendi doğumundan itibaren..
Adamın kendisine anlattıkları kadının araştırdıklarının onda biri bile değildi. Kadın eve geçip bilgisayarının başına oturduktan sonra "Zahide Arkas" adını arama motorunda aratmıştı. Karşısına çıkanlarla ateşe değmiş gibi çekmişti gözlerini bilgisayar ekranından.
Gece boyunca yatakta dönmüş durmuş, uyumayı denemeyi bırakmıştı bir yerden sonra. Sabahın ilk ışıklarıyla yürüyüşe çıkmıştı.
Yine kendini uçurumun kenarında bulan kadın, uçurumu artık benimsemişti. Yaralar kapanırdı, izleri kalırdı. Uçurum kadının geçmişinden kalan yara iziydi.
Uçurumun kenarında bir süre kaçtığı düşüncelerinde soluklanan kadın, sonrasında eve dönmüştü. Hazırlanıp okula gitmeye karar vermişti, kafasını dağıtacağından emindi. Son zamanlarda çok fazla ekiyordu okulunu. Sınavlarından kalmasa devamsızlıktan kalacaktı yakında. Çizim yapmak, düşüncelerinden uzaklaşmasına sebep olmuştu şu zamana kadar. Şimdi de öyle olmasını umuyordu. Oysaki tasarladığı elbiselerde annesinin elbiselerini görmek kadının beklentilerini haksız çıkartmıştı.
Kadın masanın üzerinde titreyen telefonuyla sandalyesini düzeltip telefona uzandı. Ekranında "Barlas" yazan telefonla kalbi hızlanan kadın arkadaşlarından izin alarak kafeden çıktı. O açana kadar ise arama çoktan kapanmıştı. Hemen ardından mesaj bildirimi gelmişti.
Barlas
Müsait misin diye aramıştım
Ama sanırım değilsin
Müsait olunca arasana
Kadın son aramalardan adamın isminin üzerine tıkladığında çok merak ediyordu adamın ne için aradığını.
"Selam." Adamın sesi kadının içini anlamsız bir huzurla doldurmuştu.
"Selam."
"Müsait misin? Napıyorsun bugün?"
"Okula geldim. Devamsızlıktan kalmak istemiyorum."
"Çıkışta planın yoksa almaya geleyim mi?"
"Olur." dedi kadın uzatarak.
"O zaman tutmayayım seni. Çıkışta görüşürüz."
"Görüşürüz." Ve telefonu kapatmıştım.
~~~~~~
Çıkışta kapının önünde tanıdık arabayı gören kadın gülümseyerek arabaya yöneldi.
"Seni özledim." diyerek kadının yanağını öptü adam.
"Ben de seni." diyerek adamın dudağına bir buse kondurdu kadın.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Altı Dakika | Yarı Texting
Подростковая литератураx Gün içinde arkadaşlarınla gülüp eğlendikten sonra Sarhoş olduğun gece uçurum kenarına gidip intihar etmeye çalışman Ve hiç tanımadığın bir adamın seni uçurumun kenarından çekip alması Ne kadar da ironik
