Psychic Lover | Ryeji

7. Bölüm: Geç Kaldınız

Yeji'den

18 gün. 6 saat. 42 dakika. 25. Saniye.

Şaka gibi. 18 gündür yanında olduğum sevgilim uyanmadı.

Ve şaka gibi, şuana kadar kimse gelmedi, ben hariç.

Bugün de doktorlara birçok kez sordum. Artık bana kızıyorlar sormayın diye resmen. Hep de aynı şeyi söylüyorlar, 1 ay içinde uyanırmış. Bunu ben de biliyorum.

Kaç saat uyudum? Toplam 22 saat.

Dayanamadım sevgilim affet beni.

Yine Ryujin'in odasının dışındaki koltukta oturarak onu izliyordum. Yanında 1-2 tane doktor vardı. Durumunun ciddiliği ilk güne göre daha az ciddiymiş ama yine de ciddi.

Gözlerim dolu bir şekilde ona bakarken yanıma 3 beden geldi.

"YEJİ! RYUJİN'E NE OLDU ÇABUK SÖYLE!"

"Şimdi mi geliyorsun Hyunjin? Ayrıca Felix abi o senin kuzenindi, 18 gün sonra değil benden önce burada olman gerekiyordu."

"ANLATIR MISIN YEJİ LÜTFEN?"

"18 gün önce... kırmızı ışıkta karşıya geçmeye çalışan bir motor..."

"NE?"

"HEPSİ SENİN YÜZÜNDEN, NEDEN ONU KURTARM-"

"Beyefendi, hastalarımız rahatsız oluyor sorun çıkarmayın ve sessiz olun."

"Tamam doktor bey."

"Ee, devam et!"

"Ben onu kurtarmadım değil, onu kurtarmaya çalıştım ama motor durmadı."

"Tek suçlu motor mu burada? O senden daha önemli biri! Ayrıca en azından senin gibi masumlara iftira atmıyor!"

"Ayrıca en azından onlar ve siz gibi satıcı değil, insan hâlinden anlıyor. Ve sevmeyi gerçekten biliyor."

"Ne?"

"O hiçbir zaman sizin gibi olmadı Hyunjin. O hep akıllı, dürüst, saygılı bir insandı. Sinirlendiğimde ben de ağzıma geleni söylerim. Ayrıca o zaman da haklıydı, fazla agresifim. Ama sizi asla anlayamıyorum. Sadece sevgilinin kuzeni. Ve ben ona o zamanlar gıcık oluyordum. Bana inat yapıyordun değil mi, bana inat onu destekledin? Bir daha senden tavsiye, tecrübe, teselli gibi şeyler almayacağım. Benim neler yaşadığımı biliyordun, ve beni yalnız bırakmak için elinden geleni yaptın. Sen de Niki, sen de öylesin. Ama en azından daha sakinsin. Hyunjin gibi kuzeninin gıcık olduğu kızın ve sevgilinin yanında bir ton laf ederek bana bağırmadın. Ben sadece mutluluğu istemiştim. Akrabam tarafından bile satılmayı değil. Görüyorsun, annem babam bile beni umursamıyor. Her neyse, arkadaşlarım ve akrabalarım bana hayal kırıklığı yaşatıp üzerken, Ryujin ruhumdaki solan gülleri kopartıp renkli papatyalar ekti. O benim havamı aydınlattı. Ve havamız beraber kararacak, beni herkes gibi bırakıp gitmeyecek. Siz benim yıldızlarımı parlatmak için geç kaldınız."

"Ve ayrıca beni ziyarete gelmek için de."

Bu... ONUN SESİ!

"RYUJİN!"

Hepimiz birden boynuna atladık. Hastane kıyafetlerinin içinde çok solmuş görünüyordu...

Ona olan özlemimizi giderdik. Ben daha gideremedim. Ortamda sadece ikimiz kalınca gidereceğim.

"Sen bizi hep duydun mu?"

"Evet, 10 dakika önce uyandım ve sizi gördüm. Sırf dinleyebilmek için birşey çaktırmadım, doktorlara da söyledim. Ama 'hastamız uyandı!' Diye bağırdılar, duymadınız mı?"