𝘙𝘞. 𝘪𝘺𝘪 𝘰𝘬𝘶𝘮𝘢𝘭𝘢𝘳 𝘥𝘪𝘭𝘦𝘳. 𓍯𓂃ֶָ֢
"Senle ne zaman karşılaşırız bir daha? " diyor.
'Karşılaşmayalım" diyorum tekte.
Hemen kestirip atıyorum.
"Benle münasebeti olana musibetimi bulaştırırım ben." demeden edemiyorum.
"Ne yaşıyorsun anlat bana." diyor sesi biraz uzaktan geliyor.
Anlıyorum ki aramızda mesafeler var.
Herkesle aramda bir mesafe var.
"Yaşamıyorum." diyorum çaresizce ,
Ben hiç yaşamadım ki.
Yaklaşık 4 yıldır en yakın arkadaşım olan parkın sokağına girmek üzereyken,
"Sana ne yaşattılar ?" diyor.
Kalakalıyorum.
Böyle bir soruyu beklemiyordum.
"Cehennemi yaşattılar. " demek istiyorum.
Yavaşça kafamı çeviriyorum.
Yüzümü ona döndüğümde o da olduğu yerde bir duraksıyor.
İfadesiz yüz ifadesi birden endişeye bürünüyor ardından yavaşlayan adımlarını daha da hızlandırıyor.
Ben sadece ağlıyorum.
Korkak benliğim sadece bunu yapmama izin veriyor.
Gittikçe yaklaşıyor bana.
Kıpırdayamıyorum.
Kaçamıyorum.
Ve önümde bitiyor
Kafamı eğiyorum onu görünce.
Yavaşça ellerimi elleriyle sarıyor.
"Ellerim soğuk. " diyorum hıçkırıklarımın arasından,
"Elleriniz soğur bayım. "
"Sana kim ne yaşattıysa ellerinden soğuk topraklar onların olsun papatya." diyor.
Ellerimi bırakıp yüzüme doğru çıkıyor parmakları.
Yaşlarımı siliyor.
Bir adım geriliyorum ve diyorum ki,
"Bırak beni tenhalarımda bayım."
Biriyle asla göz teması kuramam, göz bebekleriyle konuşamam.
Ama çok iyi hissederim.
Şuan mesela ,
Bakıyor bana gözleri üzerimde,
Birşey demiyor.
Birşey demiyorum.
85 dakika önce tanıştığım adamı orada öylece bırakıyorum.
Peşimden gelmiyor.
Rahatlamış hissetmiyorum.
Sadece her zamanki gibi kana kana acıyorum.
...
Kurgum hakkındaki görüşleriniz benim için önemli benimle lütfen paylaşmayı ihmal etmeyin. :)
Gelecek bölümlerde görüşmek üzere...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Meftun | Taekook
Fanfiction"Bugün seni çok özledim bunu hangi gün okursan oku... " . . . Hissizimdir derdi. Aynı zamanda tek hissinin ben olduğumu da. Gözlerime bakarak söylerdi ama alelade değil oraya ait olduğunu bilerek. Derdim ona sevgili ben eksik ben kimsesiz, hayatı...
