Eskilerde kalmak, eskilerle kalmak belki de istemememiz gereken şeylerdir. Belki de
unutmak ,zihinde kötü kalan anıları silmek ister çoğu insan. Ama ben de öyle olmuyor .
Kalbim, zihnim ,bedenim ve ruhum...
Geçmişe gitmek istiyorum. İyi veya kötü olanı ayırt etmiyorum.**Sadece onunla olan geçmişime , eskime , anılarıma geri dönmek istiyorum ...**
Acı veya tatlı fark etmez , bana bakan o güzel gözlerini görmek istiyorum. Küs veya barışık fark etmez tekrar yan yana gelmek istiyorum.
Ben sadece onu istiyorum , ben sadece Lavinia'yı istiyorum.Ah Lavinia'm bir bilsen nasıl özlediğimi. Seninle ağlamayı , seninle gülmeyi , seni nasıl özlediğimi bir bilsen....
Sen bilebilir misin ? :
İsteyipte sana yazmayacağımı,
Özleyipte sana söylemeyeceğimi,
Her gecemde olacağını bilebilir misin?...Vazgeçtim artık Lavinia. Hayır senden degil, sana olan sevgimden değil .
Ben çabalamaktan vazgeçtim , ben artık denemekten vazgeçtim Lavinia, Lavinia'm....
Merak ediyorum Lavinia,
eğer bir gün karşılaşırsak bana nasıl bakacağını, o aynı : sıcak , tatlı, masum gülümseyişinle mi yoksa ;
İçindeki kırgınlıkla , beni kahreden o üzgün masum bakışınla mı? ... Yoksa nefretle mi ?...Galiba hiç bitmeyecek bu ayrılık ve biliyor musun ben her geçen gün daha da yok oluyorum.
Ben artık duygusuzlaşıyorum , ben artık gerçekten duygusuzlaşıyorum.Umursamıyorum artık çoğu şeyi , umursayamıyorum. Artık gerçekten dayanamıyorum ben. Son zamanlarda geceleri baş ağrılarım oluyor , seni anımsıyorum alışıldık bir şekilde. Evet artık o kadar alıştım ki her gece ağlamaya...
İstemiyorum Lavinia. Seni hatırladığım da ağlamayı istemiyorum. Ben seni hatırladığımda
gülmek istiyorum ...Ben artık bu özlemi kaldıramıyorum...
Bizi hangi denizin dalgası ayırdı , yağmurun altında beraber ıslanırken hangi yıldırım vurdu bize. Gülümserken neden bir anda ağlamaya başladık?...
**Biz neden ayrıldık Lavinia ?**
**Biz nasıl bu hale geldik?**Ve yine uyanacağım biliyorum , artık uyumak anlamsız geliyor. Bir yandan düşünmek istiyorum, unutmamak için düşünmek istiyorum. Ama artık zihnim de , bedenim de çok yorgun.
Eskiden olsa kendimi açıklamak isterdim , duygularımı, hislerimi , özlemimi . Ve artık farkında olacak kadar değişmişim. Şu saniyelerde o kadar fark ettim ki değiştiğimi hüzünleniyorum ama hayır isterdim belki hüzünlenmeyi fakat artık böyle şeylere dahi hüzünlenemiyorum."Bu son zamanlarda tek hüznüm sensin Lavinia'm ".....
************************************
************************************
************************************Sema cok heyecanlıydı. Kimin beni sordugunu az çok tahmin ediyordum ama emin değildim.
Me
-sen ciddimisinSema
-Ya kızım geldiler arkadaşlarıyla direk seni sordu.Me
- Ne dedi?Sema
-izem'le konusuyomusun dediAslında hiç beklemiyordum. Acaba ne olduda aklına geldim. Ama biliyorum ne olsa da artık dönüş yoktu.
Sema
- Eee konuşsana ne olcakMe
- bişey olucağı yok knkSema
- Nasıl yok kızım ya neyse ben yinede karışmıyorum sen bilirsin. Benim şimdi işim var akşam konuşuruz.Me
- Tamam görüşürüzKapattıktan sonra Yezda'ların yanına gittim. Büşra Buğra'la konuşuyordu. Yezda beni izliyordu ve Semih te Yezda'yı. Onları öyle görünce aklıma geldi bir zamanlar bizimde bir hikayemiz vardı.Neyse artık bitti ne kadar zor olsada bitti. Yezda'nin yanına oturdum. Neden bilmiyorum ama içim bir kötü oldu. Normalde böyle yiyecekli fln ortamları severdim. Ama şuan hic durmak istemedim. "Yezda ben yurda gidiyorum , siz sonra gelirsiniz".
Yezda
-Birseymi oldu , iyimisin?Me
-İyim ya yorgunum gidip biraz uyurum.Yezda
-Tamam knk bizde biraz kalır gelirizOnayladıktan sonra Büşra'ya ve diğerlerine de selam verdim.
Buğra
-Nereye?Me
- Ben gidiyorum , biraz yorgunum kusura bakmayın.Ve böylece ayrıldım yanlarından. Pansiyon ve park arasında yarım saatlik bir mesafe vardı.Kulaklıgımi taktiktan sonra yavaş yavaş yoluma devam ettim. Aklıma Sema'nin söyledikleri geldi . Bir anda nereden gelmiştim ki aklına. Aman neyse artık bitti. Derin düşüncelere dalıp gittim.
Bir anda arkamdan bir el omzuma dokundu. irkildim. Arkama döndügümde Buğra'yı gördüm.
Yanıma geçti, birşeyler söyledi ama kulaklığın sesinden dolayı anlamadım. Kulaklıgımı çıkarıp "Pardon duymadımda birşey mi söyledin?". Dedim.Buğra
-Yok öyle konuşuyordum kendi kendimeMe
-Sen niye geldin ki?Bugra
-Bir işim çıktı ve zaten yolumda buradan geçiyor.Me
-Anladım.Buğra
- Beraber yürüsek sıkıntı olur mu?Me
- Hayır , sıkıntı yok.Bugra'yla konusurken hala Sema'nin dedikleri geçiyordu aklımdan.
Neden ki ,yani bu kadar zamandan sonra neden beni sormuştu?Buğra
-Niye bu kadar dalgınsın , bir sıkıntın mı var?Me
- Ha yok öyle dalmışım işte.Buğra
- Biz tanışamadık seninle, diğerleriyle tanıştık ama o sırada sen telefonla konuşuyordun.Me
-Ha evet tanışalım. Ben İzem 17 yaşındayım.Buğra
- Bende 17 yaşındayım adım Buğra. Anadolu lisesindenim. Sen İzmirli misin?Me
-Hayır. Normalde Sivas .Pansiyonda kalıyorum.Yani okul için buradayım. Sen?Bugra
- Ben buralıyım.Biraz sessizlik oldu. Pansiyonun önüne gelmiştik. Buğra bana baktı. "Tanışdıgima memnun oldum görüşürüz".dedim. Ve pansiyona dogru yürüdüm . Bir anda Buğra arkamdan seslendi. "Yarın işin var mı acaba?" Dedi.
Şaşırdım, aslında iyi birine benziyordu. Biraz düşündüm ve " Malesef yarın okuldam sonra antrenmanım var" dedim.
Bir anda yüzü düştü. "Hm anladım ozaman görüşürüz".
"Görüşürüz".Pansiyona girdim , kafam karmakarışıktı. Çok yorgundum terliklerimi giyip odama çıktım. Oda biraz havasızdı. Camı açmaya gittim , bir anda karşıda Buğra'yı gördüm Hala gitmemis miydi? Yanında bir kız vardı . Kız kumral saçlı uzun boyluydu. Biraz sinirli gibi duruyordu ,Bugra'ya birşeyler söylüyor arda bir gözünü kısarak ona bakıyordu. Bir anda Buğra'yla göz göze geldik, hemen kızı susturdu. Kıza birşeyler söyledi ve kız gitti.
Bir anda cama doğru yaklaştı.Göz kırptı ve elini cebine attı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Böyle Bitmemeliydi
Teen Fiction"İnanma bana Lavinia , unutamam ben seni , aglarım söylemem . Unuttum sanma , bırakma beni Lavinia..."