Chapter 3. ZioVile

272 12 6
                                    

Zion's POV

I smiled when I immediately spotted Vile at the crowd. And as usual, Pinapalibutan na naman siya ng mga first years. I watched him softly speak and genuinely smile at them.  Sobrang ganda niyang tignan habang nakangiti ng ganun. How i wish na sana ako lang ang nginingitian niya ng ganun.

I unconsciously smiled when he giggled with them. Nandito lang ako sa stairs ng building namin nakatanaw sakaniya at pinapanood kung paano siya makipagtawanan sa mga first years. Karamihan sa mga yun ay babae.

He smiled even more, it became more brighter than the sun. Sobrang ganda.

He looked up only to lock eyes with me pero parang sinsiguradong ako nga ang nakikita niya. I smiled dahilan para mas lalong lumiwanag ang mga mata niya.. he then waved at me.

Napatingin na din ang first years saakin. They giggled at ang iba ay sumimangot. Man, Vile is mine.

Agad na nagpaalam si Vile sakanila at dali daling naglakad papunta sa akin na agad ko ding sinalubong.

" Zion!!" I chuckled. He's really cute. I like this Vile infront of me. Gustong gusto ang Vile na nakikita ko at nakakasama ko ngayon.

Looking back , Noon whenever Vile is looking at me, he smiles but his eyes says otherwise.

He fakes everything but right now..Hindi... The Vile i know from that time is totally different ngayon. I smiles again as i unconsciously gently patted his head.

Mas matangkad talaga ako kesa kay Vile.

" You don't have a class?" I asked him. He pouted.

" Cancelled tapos nasa seminar ang instructor ng dalawang major sub ko..." Parang nagsusumbong na saad niya. Damn! Vile. I don't mind staying here for the rest of my life.

I don't mind leaving my current life. I don't mind leaving how successful i am. I don't care about my career.

All I want is you. Gusto kong kasama ka. I don't mind starting all over again and I don't fucking care about anything else.

I'd rather stay here than to go back to where I was supposed to be.

" How about you?" I just smiled. I have full sched right now but I wanted to be with Vile ng kami lang. Lagi kasing nakabuntot ang lima.

Why do i feel like that punks are also came from the future? Pero wala akong ebidensya.

" I'm free. Kakatapos lang last class ko. So? Wanna come home with me? Magluluto si Nanay ng Sinigang." His eyes immediately brightens even more.

" Talaga!!"

" Yes.." I can't help but to chuckle. Vile giggles in excitement. He even grabbed my hand para daling makauwi. Damn.. He's so fucking cute. I wanna put him on mg pocket.

Pagdating namin sa bahay ay saktong kakalabas ni Nanay sa kusina.

" Vile,Anak!" She greeted Vile at dali daling nagpunas ng kamay at niyakap si Vile.

Vile happily hugged her back. Tumagal ng ilang minuto bago bumitaw si Vile. I stared at Vile who's fondly looking at my mother.

Sa tagal ko ng pinupunta si Vile dito sa bahay. He found a mother figure who can replace those emptiness inside his heart. I want more...

Gusto ko pang iparamdam kay Vile na importante siya sa pamilyang to.Na importante siya saakin..

Vile I'll promise that I'll do everything so that when that time comes, You will hesistate or That will never comes to you mind. That you won't do it.

" Does Zion knows how to cook sinigang po?" I heard Vile talking to my mom.

" Naman! Manang mana yan saakin. Ang dali niyang matuto. Eh mahilig ka sa Sinigang kaya inaral niya paano lutuin. Papaturo ka ba anak?" Dirediretsong saad ni mama. Agad kong binaba ang bag ko at lumapit sakaniya.

Vile is already sitting at the kitchen chair while my mom is happily talking to him.

" Nakakahiya po.."

" Sus. Mahiya ka pa? Sakto at kakapamili ko lang ng sangkap para sa sinigang. Papaturo ka ba saakin o sa anak kong to?" Ma? Umamin ka? Anak mo ba ako o si Vile ang tottoong anak mo?

" A-ayus lang po ba?"

" Oo naman! Halika at turu—" Before my mom could continue agad ko siyang pinigilan.

" Nay, Di ba may gagawin ka pa?" I smiled at her. My mom eyebrows furrowed pero agad niya ding nakuha ang ibig kong sabihin kaya agad siyang mahinang natawa.

" Ah.. Oo pala may gagawin pa pala ako. Oh siya. Si Zion na magtuturo sayo.. Alis na ako ah. Pakabait ka Zion ah" Paalala ni Nanay narinig ko pa mahinang pagtawa ni Vile. Inantay kong makalabas ng kusina si Nanay bago ako tumingin kay Vile.

" Ready ka na?" Vile excitedly nodded. Kinuha ko ang isang apron na nakasabit sa ref bago ako lumapit sakaniya. I want to atleast have my own time with Vile.

" Arms up.."

" Z-Zion a-ako na.." Natawa ako ng mahina bago ko tuluyang isuot sakaniya. I can smell his faint and yet alluring sweet scent.

" Becareful  not to cut your fingers.." Pagpapaalala ko. He nodded bago niya hugasan ang gulay na ilalagay sa sinigang.

" Zion? Can i cut the onion?" I smiled and nodded as a response. I'm cutting the pork while Vile is doing the onion pero wala pa sa minuto na paghihiwa niya ay narinig ko ang pagbagsak ng kutsilyo.

" Vile!" Agad akong lumapit lumapit sakaniya. His hand is bleeding. Agad kong hinawakan yun at agad siyang hinila sa lababo. Atleast to clean it with running water.

" Hindi nag iingat e." Napatingin ako sakaniya na ngayon nakasimangot at parang paiyak na din siya.

" Eh, Madulas pala yun.. I'm sorry." Mahinang saad niya. Natawa ako ng magsimulang mamula ang tungki ng ilong niya.

" It's okay Vile.. Let's just clean your wound first okay?" I gently said earning a nod from him . I tended his wound on his fingers bago ko lagyan ng band aid.

It's a kurumi band aid. Sinadya ko talagang bumili ng ganto dito sa bahay kahit ayaw ng mga kapatid ko sa ganung style. Well, Wala silang pake ako bumili hindi sila.

" You like Kurumi?" I don't.

" I do.." I answered him. He pouted once again hindi ko pa binibitawan ang kamay niya. I want to hold it more longer. He chuckled and played with my fingers bago mahinang tinampal ang kamay ko.

" Zion! Yung sinigang!" Natawa akong tumayo bago ko ginulo ang buhok niya.

" Zion.." He cutely whined.

" Just sit and watch. Ako na magluluto baka madagdagan yang sugat mo eh." Natatawang saad ko na agad naman niya akong inirapan.

" Ampp!"

I shook my head pero hindi parin matanggal ang ngiti sa labi ko. Gago nakangiti akong nagluluto Pucha.

Ayus na ako sa gantong buhay. Uulitin ko.

I don't want to go back to the future. I want to stay here. Stay with Vile Kim.

Hour Glass// SunharemTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon