İhanet -Çukur-

{5} Brolarla

Akşam olmuştu, Çavi "Burada bi masalcı varmış , gidelim mi?"

Salih "Evet evet gidelim"

Zola "Bence eğlenceli , gitmeliyiz"

Poyraz "Dur şunu hall edeyim gideriz"

Salih "Atmadın mı daha ?"

Poyraz "Çok mu kolay sanıyosun Caner gibi bi salağı Amerikaya yollamak?"

Salih "Aman demedik bi şey ya"

Poyraz bilgisayarı kapatıp "Oldu , gidelim . Canerden kurtulucaz yakında"

Çavi "İlk adım tamam" der ve birlikte çıkarlar

Canerin hayali olan amerikadaki iş için yardımda bulunmuştu Başıbozuklar , böylece Caner iş teklifi geldiği anKumruyu umursamayıp gitcekve Salihin planı başlamış olacaktı

Salih çok iyi biliyodu kariyerine önem veren bir adet Cenanı hiçbi şekilde burada tutmak olmazdı bu tekliften sonra

...

Acar "Baba buna baksana" der bu gün ona verilen tanıtım kuponunu göstererek

Kahraman kuponu okuyup "Masalcı mı ? Çocuk muyuz biz ya"

Acar "Gidelim mi?"

Selim "Gidelim . İsteyen gelsin"

Kahraman oflayıp "Bi masal dinlemediğimiz kaldı"

Efsun "Bence tamda aile ile yapılacak bi aktivite , Yamaçla bende geliyorum"

Sultan "Bara gitmenizden iyidir , kalkın hazırlanın" diyince hepsi kalkmalı oldu

...

Masal salonu için sayıları kadar bilet alıp içeri girerler , odada tahmini 50-60 kişi oturmuş merakla bekliyoken onlarda geçip yerlerine otururlar

Bu sırada Başıbozuklarda yerlerine geçip oturmuşlardı

Salonun ışığı kapanır , mavi + yeşil + kırmızı ışıklar sahneye yansıtılır , sahnenin perdeleri açılır ve tatlı mı tatlı genç bi kız gözükür sahnede

Kız her kesi selamlarcasına gülümsedikten sonra başlar masalı anlatmaya

"Kuyudan kırbamı , önümden çorbamı , sırtımdan urbamı ; Kalanları kurtarayım diyerek saman ile doldurmuşum torbamı...

Keşke sallamasaydım ninemin beşiğini ,
Düşman uyumaz , çalar evinin eşiğini...

Yeşil olmalı , al olmalı , masallar masal olmalı...
Her masalda bi ibret var , gerçeğe misal olmalı .

Tiridine banmayalım masalların ,
çatal batıralım etine ;
Neden onlar ersin muradına da,
biz çıkalım kerevetine ?

Şehla kız

Bir varmış , bir yokmuş ... Zamanın birinde , ülkelerin bir yerinde bir çiftçi ile şehla gözlü kız yaşarmış ...

Başkalarına benzemeyiz biz
Her atı sürmeyiz koşuya ;
Yüreğimiz hassastır , şehla deriz şaşıya

Her neyse ... Kız şehlaymış mehlaymış ama akıl küpüymüş
Leb demeden leblebiyi , üf demeden muhallebiyi anlarmış

Eh , varsın gözleride azcık şaşı olsun
Çevremizde düz bakıp da ters gören bunca insan varken önemli olan bakmak değil , görmektir

Günlerden bir gün , o ülkenin padişahı tedbil-i kıyafet eylemiş dolaşıyormuş... Yanındada veziri varmış ... İkiside kıyafetlerini değiştirdikleri için kimseler onları tanımıyormuş